Αναζήτηση
Παραλειπόμενα
Δεύτερη από τις τέσσερις κινηματογραφικές διασκευές της Πρώτης Σελίδας, το διάσημο θεατρικό που ανέβηκε το 1928. Η σημαντικότερη αλλαγή σε αυτή τη βερσιόν είναι ότι ο ρόλος του Χίλντι έγινε γυναικείος.
Όταν ο Howard Hawks ανέλαβε το ριμέικ, είχε άμεσα στη διάθεση του τον Cary Grant, αλλά τον προόριζε για τον ρόλο του ρεπόρτερ, όντας επιλογή του Harry Cohn της Columbia Pictures. Για τον εκδότη ο παραγωγός είχε κατά νου τον ραδιοφωνικό εκφωνητή Walter Winchell. Όταν όμως η γραμματέας του Hawks έτυχε να διαβάσει τις ατάκες του Χίλντι, μπήκε η ιδέα στον Hawks να τον αλλάξει σε γυναίκα, πιάνοντας το σενάριο από την αρχή. Αυτό οδήγησε στο να αλλάξει μεγάλο μέρος από τους διαλόγους του αρχικού σεναρίου, ακόμα κι αν είχε δηλώσει πως ήταν από τους “καλύτερους μοντέρνους διαλόγους που είχαν γραφτεί”. Ο Harry Cohn ενέκρινε όλες τις αλλαγές, και το σενάριο δόθηκε στον Charles Lederer, με τον Ben Hecht να συνεισφέρει ενεργά. Ακόμα όμως και μετά το πέρας της δουλειάς τους, επιστρατεύτηκε ο Morrie Ryskind, που άλλαξε κι αυτός μεγάλο μέρος των διαλόγων και πρόσθεσε νέο φινάλε.
Αρχικά ο σκηνοθέτης ήθελε την Carole Lombard ως Χίλντι, αλλά ήταν πολύ ακριβή. Τον ίδιο ρόλο τον αρνήθηκαν οι: Katharine Hepburn, Claudette Colbert, Margaret Sullavan, Ginger Rogers, Jean Arthur και Irene Dunne.Τα γυρίσματα καθυστέρησαν να ολοκληρωθούν, επειδή το καστ επιδίδονταν σε συχνούς αυτοσχεδιασμούς, σε συνδυασμό με σκηνές που εμφανίζονταν ταυτόχρονα πολλοί ηθοποιοί που έπρεπε να είναι συγχρονισμένοι, ούτως ώστε χρειάστηκαν να γυριστούν κάποια σημεία ξανά και ξανά.
Ο Hawks ήταν αποφασισμένος να σπάσει το ρεκόρ γρήγορων διαλόγων, που κρατούσε η προηγούμενη εκδοχή της ταινίας, η Πρώτη Σελίδα του 1931. Χρειάστηκε να έχει στο πλατό μίκτη ήχου, και έκανε επίδειξη τις δύο ταινίες σε παραλληλισμό για να αποδείξει ότι τα κατάφερε.
Μαζί με το Η Γυναίκα με τη Λεοπάρδαλη και το Τρένο Πολυτελείας, θεωρείται από τα αρχέτυπα της σκρούμπολ κωμωδίας.Η ερμηνεία της Rosalind Russell αποτέλεσε τον καμβά για να σχηματιστεί ο ρόλος της Λόις Λέιν στο Σούπερμαν.Ο Quentin Tarantino κατονόμασε αυτή ως μία από τις αγαπημένες του ταινίες.
Το φιλμ εδώ και χρόνια έχει ανοιχτά δικαιώματα, και είναι διαθέσιμο σε όποιον θέλει να το προβάλει ή να το δει, χωρίς να χρειάζεται να πληρώσει αντίτιμο.
