Ο Χάουαρντ Ουίντσεστερ Χοκς γεννήθηκε στις 30 Μαΐου 1896, στο Γκόσεν της Ιντιάνας. Δέκα χρόνια αργότερα, η οικογένεια του μετακόμισε στην Καλιφόρνια, όπου ο Χοκς παρακολούθησε τα μαθήματα ενός δημοτικού σχολείου της Πασαντένα. Τέλειωσε το λύκειο της Ακαδημίας Φίλιπς Έξετερ στη Μασαχουσέτη και το 1917 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Κόρνελ ως πτυχιούχος μηχανικός. Στη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών του, ενώ ακόμη φοιτούσε στο πανεπιστήμιο, εργαζόταν στο κοντινό Famous Players-Lasky Studio (το οποίο αργότερα έγινε γνωστό ως Paramount Studio), όπου το 1917 σκηνοθέτησε αρκετές σκηνές της ταινίας του Μάρσαλ Νίλαν The Little Princess. Στη διάρκεια του Α' Παγκόσμιου Πολέμου υπηρέτησε στην Αεροπορία και αργότερα εργάστηκε για να ζήσει σχεδιάζοντας και οδηγώντας αεροπλάνα και αγωνιστικά αυτοκίνητα. (Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1936, ένα από τα αυτοκίνητα που είχε σχεδιάσει νίκησε στο ράλι της Ινδιανάπολης.)
Το 1922 επέστρεψε στον κινηματογράφο και άρχισε να σκηνοθετεί δίπρακτες κωμωδίες ως ανεξάρτητος παραγωγός. Στη συνέχεια εργάστηκε για την Paramount και τη Metro (προμηθεύοντας πρωτότυπο υλικό για σενάρια και παίζοντας σε αρκετές ταινίες) και μετά πήγε στη Fox, όπου έγραψε αρκετές ιστορίες και σενάρια, ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγονται αυτά για τις ταινίες: Quick sands (1923) του Τζακ Κονγουέι, Tiger Love (1924) του Τζορτζ Μέλφορντ, The Dressmaker from Paris (1925) του Πολ Μπερντ και Honesty - The Best Policy (1926) του Τσέστερ Μπένετ.
Τη δεκαετία του '30, ο Χοκς δούλεψε στο σενάριο αρκετών από τις ταινίες που σκηνοθέτησε ο Βίκτορ Φλέμινγκ, ένας από τους συντρόφους του στις πτήσεις, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονται οι: Red Dust (Μια γυναίκα πειρασμός, 1932), Captains Courageous (Δαίμονες των κυμάτων, 1937), Test Pilot (Φλεγόμενοι ουρανοί, 1938), και Gone with the Wind (Όσα παίρνει ο άνεμος, 1939). Την ίδια περίοδο ο Χοκς ήταν ένας από τους σεναριογράφους του Sutter's Gold (Ο πόθος του χρυσού, 1936), του Τζέιμς Κρουζ και του Gunga Din (Γκάνγκα Λ/ζτν,1939) του Τζορτζ Στίβενς.
Ο Ουίλιαμ Χοκς ήταν ο παραγωγός, μεταξύ άλλων, του The Tall Men (Ρωμαλέοι άντρες, 1955) του Ραούλ Ουόλς, μιας ταινίας που το στόρι της θυμίζει κάπως αυτό της ταινίας του αδελφού του Το Κόκκινο Ποτάμι.
Ο Χοκς, που πέθανε το 1977, τιμήθηκε για το σύνολο της προσφοράς του στον αμερικανικό κινηματογράφο μ' ένα βραβείο Όσκαρ, το 1974.