Charade σημαίνει αίνιγμα και αυτό καλείται να λύσει η all time classic , Aundrey Hepburn,μία γυναίκα, στο Παρίσι,που μαθαίνει με τον πιο απροσδόκητο τρόπο ότι πέθανε ο πάμπλουτος άντρας της. Ανάμεσα στα πολλά μυστικά που είχε, ανακαλύπτει ότι μια σειρά κακοποιών τον ψάχνει κι άθελα της βρίσκεται μπροστά σε έναν κυκεώνα από γεγονότα που αν και ασύνδετα μεταξύ τους αρχικά, την οδηγούν στη λύση του μυστηρίου, με τη βοήθεια του έρωτα.
Μια κλασσική διασκεδαστική κομεντί περιπέτειας και μυστηρίου, με ιστορικές ατάκες, που ανακατεύει ιδανικά την περιπέτεια, το ρομάντζο και την κωμωδία. Μάθημα σεναρίου και μοντάζ με σαφείς επιρροές Χιτσκοκικού σασπένς και ένα υπέροχο πρωταγωνιστικό ζευγάρι.
"Η καλύτερη ρομαντική κομεντί όλων των εποχών"
Το «Charade» που σηµαίνει κάτι σαν Γρίφος και το οποίο ελληνικά πλασαρίστηκε το 1963 µε τον τίτλο «Ραντεβού στο Παρίσι», το έχω απολαύσει ίσα µε δέκα φορές και δεν το χορταίνω. Το απόλυτο χαρµάνι ροµαντικής κοµεντί, θρίλερ και κοσµοπολίτικης περιπέτειας. Πάνω απ’ όλα όµως, ίσως είναι η καλύτερη στιγµή ενός αναντικατάστατου ανθρώπινου διαµαντιού µε το όνοµα Οντρεϊ Χέπµπορν (1929-1993). Χωρίς υπερβολές, µέσα στο top 10 των καλύτερων αµερικανικών ταινιών αυτού του διασκεδαστικού «είδους». Η ταινία επανακυκλοφορεί σε φρέσκια κόπια, κάτι που δεν αποτελεί εγγύηση πραγµατικής, τεχνολογικής, σύγχρονης επεξεργασίας.
Γιατί άλλο πράγµα η «νέα κόπια» και άλλο πράγµα η ανασύσταση της οπτικής και ηχητικής µπάντας µε τα σηµερινά, ψηφιακά δεδοµένα. Τέλος πάντων. Το 1962 ο Στάνλεϊ Ντόνεν, ένας από τους πιο επιδέξιους και χαµηλόφωνους εργάτες του Χόλιγουντ, αναλαµβάνει να µεταφέρει στην οθόνη το σενάριο του Πίτερ Στόουν και Μαρκ Μπεµ από το δικό τους έργο που έφερε τον τίτλο «Τhe Unsuspecting Wife» (Η ανυποψίαστη σύζυγος). Το περιστατικό διαδραµατίζεται στο Παρίσι. Με πέντε αρσενικούς. Ολοι τους από τις ΗΠΑ. Και µία χήρα. Η οποία εργάζεται ως διερµηνέας στη Γαλλία. Υπάρχει και ένας έκτος άντρας, ο Τσαρλς Λάµπερτ _ είναι όµως νεκρός _ ο σύζυγος της Βιρτζίνια Λάµπερτ η οποία δεν γνώριζε τίποτα γι’ αυτόν. Ακόµα και το όνοµά του είναι πλαστό. Το κανονικό είναι Τσαρλς Βας, ελβετικό!
Ο µακαρίτης αφήνει στη χήρα διακόσιες πενήντα χιλιάδες δολάρια. Από µια απάτη που διέπραξε µαζί µε άλλους τέσσερις κατά τη διάρκεια του πολέµου. Πέντε ένστολοι βούτηξαν το χρυσάφι που ο αµερικανικός στρατός το προόριζε για την ενίσχυση της γαλλικής Αντίστασης. Ο ένας από αυτούς είναι νεκρός. Το ίδιο και ο Βας. Οι τρεις που έµειναν ζωντανοί επανέρχονται ως λύκοι να αρπάξουν τη λεία που είχε κατασπαράξει αυτός. Κατά σειράν: Τζέιµς Κόµπερν, Τζορτζ Κένεντι, Νεντ Γκλας (µαυροπινακισµένος αµερικανός, πολωνικής καταγωγής, από την επιτροπή του Μακάρθι). Οµως εντός της µοναδικής αποσκευής που άφησε πίσω του δεν υπάρχει ίχνος δολαρίου. Ούτε σεντ. Ετσι στη ζωή της ανυποψίαστης Αµερικανίδας καταφθάνουν ακόµα δύο τύποι. Ο πρώτος (Ουόλτερ Ματάου) ισχυρίζεται πως είναι στέλεχος της αµερικανικής κυβέρνησης. Τα λεφτά ανήκουν σ’ αυτήν. Πρέπει εποµένως πάση θυσία να επιστραφούν. Ο δεύτερος (Κάρι Γκραντ, τότε 59 ετών) συστήνεται ως Πίτερ Τζόσουα. Η Βιρτζίνια τον ερωτεύεται. Οµως ο Τζόσουα δεν είναι ο Τζόσουα αλλά ο Αλεξάντερ Ντάιλ. Και εκείνος µε τη σειρά του είναι ο Ανταµ Κάµφιλντ. Και ο Κάµφιλντ είναι ο Μπράιαν τάδε. Κάθε φορά η Χέπµπορν ρωτάει το ίδιο πράγµα. Ετσι για να έχει το κεφάλι της ήσυχο: «Παντρεµένος;». Και κάθε φορά ο Κάρι Γκραντ απαντάει: «Ναι! Αλλά είµαι διαζευγµένος»!
Το money είναι το µοναδικό όνειρο και ο αποκλειστικός σκοπός των αρσενικών. Τα αισθήµατα και ο έρωτας είναι ο προνοµιακός χώρος των γυναικών. Οµως για να εκπληρωθούν οι επιθυµίες και να ολοκληρωθούν τα αισθήµατα της ανυποψίαστης, αθώας και ανιδιοτελούς Βίρτζι, θα πρέπει πρώτα να προηγηθεί το απαραίτητο crash test µ’ ένα απίστευτο σερί επεισοδίων. Και σε καθένα απ’ αυτά τα όρια ανάµεσα στην αλήθεια και το ψέµα θα είναι δυσδιάκριτα. Γιατί το πρόβληµά της είναι το γνωστό: εµπιστεύεται λάθος ανθρώπους µε την πρώτη µατιά! Ολοι και όλα on the top. Ασταµάτητοι οι ρυθµοί. Εξαιρετική η πλοκή.
Μοναδική η σταυροβελονιά του θρίλερ µε τη ροµαντική κοµεντί. Υπόδειγµα η σκηνοθεσία η αµερικανική. Πασαρέλα κοµψότητας το βεστιάριο της Οντρεϊ Χέπµπορν µε ρούχα Civenchy. Δεν τη φοράνε. Τα φοράει αυτή. Θρυλικό το σάουντρακ του Μαντσίνι. Και στους ρόλους τους άπαντες του (ανδρικού) καστ µε πρώτο τον Κάρι Γκραντ (1904-1986). Ισως τον πιο µπριλάντε ολόκληρης της Ιστορίας του Αmerican Cinema. Οµως πάνω από το ρετιρέ, ίπταται στον ουρανό, ένα κόσµηµα. Ανεπανάληπτο. Μοναδικό. Η Οντρεϊ Χέπµπορν. Διαµάντι αναντικατάστατο, παντοτινό!
