Ένας συντριπτικός, φοβερά θανατηφόρος ιός σάρωσε τη γη, περίπου μια δεκαετία πριν. Σήμερα, ένας συνεχώς αυξανόμενος πληθυσμός γενετικά εξελιγμένων πιθήκων, με επικεφαλής τον περιβόητο Σίζαρ, απειλείται από μια ομάδα ανθρώπων που κατάφεραν να επιβιώσουν της πανδημίας. Παρότι αρχικά τα δυο στρατόπεδα δείχνουν διατεθειμένα να συνυπάρξουν σε συνθήκες ειρήνης, στην πορεία αναγκάζονται να συγκρουστούν αμετάκλητα προκειμένου να αναδειχθεί ο απόλυτος κυρίαρχος του πλανήτη.

Με χαρακτηρισμούς όπως «η μεγάλη έκπληξη του καλοκαιριού» και «ένα αληθινό κινηματογραφικό αριστούργημα», η νέα ταινία του επιτυχημένου κινηματογραφικού franchise φαίνεται να έχει συγκλονίσει κοινό και κριτικούς στην Αμερική. Η ετυμηγορία είναι σαφής: Η ταινία «Ο Πλανήτης των Πιθήκων: Η Αυγή» είναι μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς!

Στο παρελθόν, η ιδέα της αναβίωσης της σειράς ταινιών «Πλανήτης των Πιθήκων» σε ένα καινούριο πρωτοποριακό franchise, φάνταζε αδύνατη. Το 2011 όμως, η μαγευτική ερμηνεία του Άντι Σέρκις και τα πρωτοποριακά οπτικά εφέ των Weta Digital κατάφεραν με το «Ο Πλανήτης των Πιθήκων: Η Εξέγερση», να κηρύξουν την αρχή μιας νέας εποχής. Η ταινία κατέστη αυτομάτως διεθνής επιτυχία μαζεύοντας περίπου 500 εκατομμύρια δολάρια, εν μέσω πανηγυρικής κριτικής αποδοχής και ενθουσιωδών εκδηλώσεων από το απανταχού κινηματογραφικό κοινό. Ήταν η πρώτη κινηματογραφική ταινία ζωντανής δράσης στην οποία πρωταγωνιστεί ένα νοήμον ζώο - με ανθρώπινες αξίες και αδυναμίες που μπορούν να προκαλέσουν συναισθηματικούς δεσμούς με τους κανονικούς ανθρώπους.

Η «Εξέγερση» ήταν μια ιστορία γεμάτη συναίσθημα, την οποία οι συγγραφείς ήθελαν να κατευθύνουν στην πορεία προς την εξέλιξη της «Αυγής». «Ο Πλανήτης των Πιθήκων: Η Εξέγερση» έκλεισε με τους πιθήκους να δραπετεύουν από τα ανθρώπινα δεσμά, τη στιγμή που ο θανατηφόρος ιός – ο οποίος προκλήθηκε από τους ίδιους τους ανθρώπους – εξαπλωνόταν παγκοσμίως. Ο Σίζαρ, ο καλοπροαίρετος ηγέτης των πιθήκων, οδήγησε τους πιθήκους στο δάσος Muir, έναν παράδεισο λίγο έξω από το Σαν Φρανσίσκο, όπου συνήθιζε να πηγαίνει με τον άνθρωπο-φίλο του, τον Ουίλ, για να ξεφύγουν από τα περιοριστικά όρια της πόλης.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας «Ο Πλανήτης των Πιθήκων: Η Αυγή» ήθελε να υπάρχει μια χρονική συνέχεια ανάμεσα στις δυο ιστορίες. Έτσι, στη νέα ιστορία οι πίθηκοι έχουν συνεχίσει την κατασκευή μιας κοινότητας στο δάσος Muir, προοδεύοντας ολοένα και περισσότερο. Πέρα από την αποκλεισμένη περιοχή των πιθήκων, τα φώτα του πολιτισμού αργοσβήνουν, μιας και η φονική πανδημία δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο πέρασμά της. Είμαστε λοιπόν σε ένα κομβικό σημείο, όπου η ανθρωπότητα έχει μειωθεί δραστικά και τα αποτελέσματα μιας σύγκρουσης ανάμεσα στα δυο είδη δεν θα μπορούσαν να προβλεφθούν και τόσο εύκολα.

Ο Σίζαρ είναι ένας από εμάς!

Η ταινία «Ο Πλανήτης των Πιθήκων: Η Αυγή», διερευνά επίσης το πώς εξελίχθηκαν οι πίθηκοι από τα βουβά ως επί το πλείστον, αλλά ευφυή, ζώα της «Εξέγερσης» στα επικοινωνιακά και πολιτισμένα όντα που φλερτάρουν με την απόλυτη κυριαρχία του πλανήτη. Ο Ματ Ριβς, σκηνοθέτης της ταινίας, μας εξηγεί: «Στην “Εξέγερση” οι πίθηκοι έλεγαν μονάχα ελάχιστες λέξεις. Σ’ αυτή την ταινία όμως παρουσιάζουμε το είδος των πιθήκων στην αυγή της ανεπτυγμένης κοινωνίας τους, όπου μαθαίνουν πλέον να μιλάνε κανονικά. Αναπόφευκτα, η νέα γενιά είναι πολύ καλύτερη στη χρήση της γλώσσας, γεγονός που θα οδηγήσει και σε ένα αρκετά περίπλοκο πορτρέτο της πολιτιστικής τάξης των πιθήκων. Αυτή είναι η κοινωνία που εξελίσσεται σταδιακά σε κάτι αντίστοιχο της ταινίας “Ο Πλανήτης των Πιθήκων” του 1968, με οργανωμένο κράτος δηλαδή, με στρατό και ισχυρή επιστημονική κοινότητα.»

Ο συν-σεναριογράφος της ταινίας, Μαρκ Μπόμπακ, ισχυρίζεται ότι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στο σενάριο ήταν η αποτύπωση της επικοινωνίας και της προφορικής έκφρασης των πιθήκων: «Στο κλείσιμο της “Εξέγερσης” βλέπουμε τον Σίζαρ να ξεστομίζει μια ολόκληρη πρόταση και αυτό ήταν κάπως σοκαριστικό. Τώρα πια έπρεπε να εξετάσουμε το πόσο θα έχουν προχωρήσει οι πίθηκοι ως προς τις γλωσσικές τους ικανότητες. Μας απασχόλησε αρκετά λοιπόν αυτή η σκέψη, γιατί μπήκαμε εύκολα στον πειρασμό να γράψουμε τεράστιους διαλόγους γι’ αυτούς. Αντιμετωπίζαμε όμως ένα μεγάλο θέμα ως προς την αληθοφάνεια και τη λογική συνέχεια, μιας και ήμασταν μόλις δέκα χρόνια μπροστά από τα γεγονότα της προηγούμενης ταινίας. Κι αν ο Σίζαρ μπορούσε να πει μόνο μια πρόταση τότε, πόσο θα μπορούσε να έχει εξελίξει μέχρι σήμερα την προφορική του έκφραση;»

«Και υπήρχε φυσικά και ένα δεύτερο, καίριο ερώτημα», συνεχίζει ο Μπόμπακ: «Γιατί θα πρέπει άραγε να μιλάνε οι πίθηκοι; Αφού μπορούν τέλεια να συνεννοηθούν μεταξύ τους, με σήματα, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα, γιατί να πρέπει να υπάρχει η ανάγκη να εκφραστούν σαν άνθρωποι; Κατ’ επέκταση λοιπόν, μέχρι ποιο σημείο μπορεί να καλύψει συναισθηματικά τους νοήμονες αυτούς οργανισμούς η επικοινωνία με σήματα και σινιάλα και από ποιο σημείο και μετά, αυτοί θα πρέπει να μιλήσουν;»

Ο Ματ Ριβς προσθέτει ότι «αυτό που ήταν πολύ σημαντικό για εκείνον είναι να μην ξεφεύγουν κατά πολύ η ιστορία και τα στοιχεία της, όπως η γλώσσα ας πούμε, σε σχέση με την κατάσταση που τα είχαμε αφήσει στην προηγούμενη ταινία. Όταν ο Άντι φώναξε “ΌΧΙ” στην “Εξέγερση”, νομίζω ότι ήταν τόσο συγκλονιστικό που σε σόκαρε αυτόματα.»

Λίγα λόγια για το καστ

Ο Άντι Σέρκις (Σίζαρ) είναι ένας πολυβραβευμένος ηθοποιός που κέρδισε την αναγνώριση από κοινό και κριτικούς για κάποιους πραγματικά αξιομνημόνευτους ρόλους. Ο ρόλος του Σίζαρ τον έφερε προτεινόμενο για βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας «Critics Choice», από την Broadcast Film Critics Association. Ο Σέρκις απέκτησε λεγεώνες οπαδών αμέσως μετά την καταλυτική του ερμηνεία ως Γκόλουμ, στη βραβευμένη με Όσκαρ τριλογία ταινιών του Πίτερ Τζάκσον.

Το αστέρι του Τζέισον Κλαρκ (Μάλκολμ) έλαμψε πρωτίστως στην Αμερικάνικη τηλεόραση και το θέατρο, αναγκάζοντας τους πάντες να ασχοληθούν έντονα με το υποκριτικό του ταλέντο. Θα εμφανιστεί αρχικά στο «The Green Blade Rises», σε παραγωγή Τέρενς Μάλικ για να εξασφαλίσει το 2013 έναν σημαντικό ρόλο στο «Λευκός Οίκος: Η Πτώση», δίπλα στους Τσέινινγκ Τέιτουμ, Τζέιμι Φοξ και Τζέιμς Γουντς, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Ρόλαντ Έμεριχ. Ο Κλάρκ έγινε ευρέως γνωστός βέβαια μέσα από τη συμμετοχή του στο προτεινόμενο για Όσκαρ «Zero DarkThirty» της Κάθριν Μπίγκελοου αλλά και από τον ρόλο του ως Τζόρτζ Ουίλσον στον «Υπέροχο Γκάτσμπι» του Μπαζ Λούρμαν, δίπλα στους Ντι Κάπριο, Μάλιγκαν και Μαγκουάιρ.

Ο Γκάρι Όλντμαν (Ντρέιφους) με παρουσία μεγαλύτερη των είκοσι χρόνων σε μεγάλες διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές είναι γνωστός, σε εκατομμύρια ανθρώπων, ως Σείριος Μπλάκ (νονός του Χάρι Πότερ), ως ντετέκτιβ Τζιμ Γκόρντον (συνεργάτης του Μπάτμαν), Δράκουλας, Μπετόβεν, Λι Χάρβι Όσβαλντ ή Σιντ Βίσιους. Επίσης είναι γνωστός ως ο τρομοκράτης- αεροπειρατής που κατέλαβε το «Air Force One» του Χάρισον Φορντ αλλά και ως Dr. Zachary Smith, στο «Lost in Space». Συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς του και έχει καταφέρει να συμμετάσχει σε περισσότερες επιτυχημένες ταινίες από οποιονδήποτε άλλο ηθοποιό μέσα στα τελευταία 20 χρόνια. Επίσης έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από μια ταινίες της πρώτης δεκάδας με τις πιο επιτυχημένες ταινίες όλων των εποχών και ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγονται και τα δυο πιο επιτυχημένα κινηματογραφικά franchise. Έχει προταθεί στο παρελθόν για Όσκαρ και βραβεύτηκε το 2011 με το Empire Icon Award για το σύνολο της επιτυχημένης του καριέρας.

Η Κέρι Ράσελ (Έλι) πρωταγωνιστεί στην αμερικανική τηλεοπτική σειρά του δικτύου FX, με τίτλο «The Americans», μια επιτυχημένη δραματική ιστορία που παρουσιάζει τη δράση των Ρωσικών μυστικών υπηρεσιών στην Αμερική, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 80’.