H κλασική, αγαπημένη και πολυβραβευμένη κωμωδία του Μπίλι Γουάιλντερ, το «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό», έρχεται και πάλι στις οθόνες των θερινών κινηματογράφων με ψηφιακά αποκατεστημένες κόπιες από την Summer Classics! O Γουάιλντερ το 1959 σκηνοθέτησε το λαμπερό σύμβολο του σεξ και θρύλο του Χόλιγουντ, την Μέριλιν Μονρόε, παρέα με τον απίθανο Τόνι Κέρτις και τον πραγματικά απολαυστικό Τζακ Λέμον, σε μια screwball κωμωδία καταστάσεων που με ένα πανέξυπνο, σπινθηροβόλο σενάριο και χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστών, κράτησε ατόφια τη γοητεία και τη φρεσκάδα της στο πέρασμα του χρόνου.
Ο Μπίλι Γουάιλντερ, ένας από τους καλύτερους σεναριογράφους και σκηνοθέτες του κλασικού κινηματογράφου του Χόλιγουντ (στις προηγούμενες ταινίες του συμπεριλαμβάνονται το βραβευμένο με τέσσερα Όσκαρ και Χρυσό Φοίνικα “Το Χαμένο Σαββατοκύριακο” του 1945, αλλά και ο τρομερός συνδυασμός μελοδράματος, μαύρης κωμωδίας και φιλμ νουάρ “Η λεωφόρος της Δύσης” του 1950), σκηνοθέτησε εδώ την πιο αγαπημένη του ταινία, εγκαινιάζοντας τη μακρά και επιτυχημένη συνεργασία του με τον αστείρευτο Τζακ Λέμον, και καθιερώνοντας ως αστέρα τον Τόνι Κέρτις που μέχρι τότε δεν είχε υποδυθεί κωμικούς ρόλους. Η ταινία ήταν ένας θρίαμβος και για τη Μονρόε, αφού της χάρισε τη Χρυσή Σφαίρα για τον ρόλο της αφελούς και αισθησιακής Σούγκαρ, ενώ έκανε και μεγάλη επιτυχία με τα τραγούδια Runnin’ Wild και I Wanna Be Loved By You.
Ο Γουάιλντερ δανείστηκε το βασικό στήσιμο από το γερμανικό ριμέικ του 1951 μιας γαλλικής φαρσοκωμωδίας (Fanfare d' amour - 1935) κι έγραψε το σενάριο σε συνεργασία με τον Ι.Α.Λ. Ντάιαμοντ, διατηρώντας έναν πολύ γρήγορο ρυθμό σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, με έξυπνους διαλόγους και ξεκαρδιστικές ανατροπές. Οι ατάκες πέφτουν βροχή και οι φαρσικές καταστάσεις ακολουθούν ασταμάτητα η μία την άλλη, όμως η ταινία δεν είναι μια απλή φάρσα. Οι ήρωες στο «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό» λένε ψέματα και εξαπατούν προκειμένου να βάλουν άλλους ανθρώπους στο κρεβάτι τους ή να τους πάρουν τα χρήματά τους, κι όμως η ταινία μας κάνει να τους συμπαθούμε ανεπιφύλακτα, ξεφεύγοντας από τις συνήθεις ηθικοδιδακτικές παγίδες, ενώ πίσω από τα κωμικά υπονοούμενα διαχειρίζεται με επιτυχία ζητήματα ταυτότητας φύλου, σεξουαλικότητας, ανοχής και αποδοχής.
Η ταινία ήταν υποψήφια για Όσκαρ σκηνοθεσίας, σεναρίου, φωτογραφίας, πρώτου ανδρικού ρόλου (για τον Λέμον), σκηνικών και κοστουμιών (της απονεμήθηκε τελικά το τελευταίο) και κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα για την Καλύτερη Κωμωδία, αλλά και Πρώτου Γυναικείου και Πρώτου Ανδρικού ρόλου. Οι αποκατεστημένες κόπιες, μας αφήνουν να χαρούμε την υπέροχη ασπρόμαυρη κινηματογράφηση (ο Γουάιλντερ πείστηκε ακόμα περισσότερο για την επιλογή του όταν είδε έγχρωμα δοκιμαστικά που έκαναν τον Λέμον και τον Τόνι Κέρτις να φαίνονται... πράσινοι λόγω του μακιγιάζ τους), ενώ το 2000 το «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό» ψηφίστηκε ως η καλύτερη κωμωδία όλων των εποχών στη δημοσκόπηση του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει μια από τις πιο αστείες τελικές σκηνές και μια από τις πιο απίθανες ατάκες κλεισίματος που έχουν γυριστεί ποτέ!
Ενδιαφέρουσες πληροφορίες Το Μερικοί το προτιμούν καυτό (πρωτότυπος τίτλος: Some Like it Hot) είναι μία αισθηματική κωμική ταινία του 1959, σε σκηνοθεσία, παραγωγή και σενάριο Μπίλι Γουάιλντερ και με πρωταγωνιστές τους: Μέριλιν Μονρόε, Τόνι Κέρτις και Τζακ Λέμον. Οι τρεις πρωταγωνιστές πλαισιώνονται από τους: Τζορτζ Ραφτ, Τζορτζ Ο'Μπράιεν, Τζόαν Σόλι, Νεχεμάια Περσόφ και Πατ Ο'Μπράιεν. Το σενάριο της ταινίας, που γράφτηκε από τους Μπίλι Γουάιλντερ και Ι.Α.Λ. Ντάιαμοντ, βασίζεται σε εκείνο της γαλλικής ταινίας του 1935 Κορίτσια με εγγύηση (Fanfare Of Love) που είχαν γράψει ο Ρόμπερτ Θόουρεν κι ο Μάικλ Λόγκαν.
Η ταινία διαδραματίζεται στο 1929, όπου δυο μουσικοί μεταμφιέζονται σε γυναίκες προκειμένου να ξεφύγουν από το στόχαστρο της μαφίας, στο οποίο μπήκαν από τη στιγμή που αποτέλεσαν αυτόπτες μάρτυρες μιας δολοφονίας, ανάλογης με εκείνη της Σφαγής του Αγίου Βαλεντίνου. Στην προσπάθειά τους να σωθούν γίνονται μέλη ενός γυναικείου συγκροτήματος που περιοδεύει και βρίσκεται καθ' οδόν για το Μαϊάμι και γνωρίζονται με την τραγουδίστρια του συγκροτήματος.
Το Μερικοί το προτιμούν καυτό θεωρείται ως μια από τις καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών και το 2000 έλαβε την πρώτη θέση στη λίστα με τις καλύτερες κωμωδίες που θεσπίστηκε από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Έλαβε επίσης έξι υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ, κερδίζοντας τελικά ένα για τα κοστούμια που σχεδίασε ο Όρι-Κέλι. Οι αναφορές της ταινίας στην παρενδυσία και στην ομοφυλοφιλία, που προβλήθηκε χωρίς να πάρει την έγκριση από το γραφείο λογοκρισίας, το οποίο εφάρμοζε τον Κώδικα του γερουσιαστή Χέιζ είχε ως αποτέλεσμα την περαιτέρω αποδυνάμωσή του.
Το 1989 ταινία επελέγη να φυλαχτεί για διατήρηση στο Εθνικό Αρχείο Κινηματογράφου των ΗΠΑ από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, με αιτιολόγηση πως είναι πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική.
Παραγωγή
Ο Μπίλι Γουάιλντερ έγραψε το σενάριο της ταινίας σε συνεργασία με τον Ι.Α.Λ. Ντάιαμοντ, έχοντας ως βάση την υπόθεση της γαλλικής ταινίας του 1935 Κορίτσια με εγγύηση (Fanfare Of Love). Αρχικά ο Γουάιλντερ προσπάθησε να βρει το πρωτότυπο σενάριο του Κορίτσια με εγγύηση, αλλά δε διασωζόταν. Αντ' αυτού κατάφερε να βρει το σενάριο της γερμανικής εκτέλεσης του γαλλικού φιλμ και αγόρασε τα δικαιώματά του, προκειμένου να πατήσει πάνω σ' αυτό και να χτίσει την πλοκή του Μερικοί το προτιμούν καυτό , γι' αυτό το λόγο πολλοί ιστορικοί του κινηματογράφου θεωρούν την ταινία επανεκτέλεση του Κορίτσια με εγγύηση.
Ο Μπίλι Γουάιλντερ πίστευε ότι ο Τόνι Κέρτις θα ήταν ο κατάλληλος ηθοποιός για να ερμηνεύσει το ρόλο του Τζο, εφόσον είχε εντυπωσιαστεί από τον νεαρό ηθοποιό έχοντάς τον δει το 1953 στην ταινία του Τζορτζ Μάρσαλ Χουντίνι, ο βασιλεύς των μάγων (Houdini). Ο Γουάιλντερ θεωρούσε τον Τόνι Κέρτις αρκετά όμορφο, ώστε να πείσει τη Σούγκαρ, που υποδύεται η Μέριλιν Μονρόε, ότι είναι εκατομμυριούχος χωρίς να συναντήσει καμιά δυσκολία. Πρώτη επιλογή για τον ρόλο του Τζέρι ήταν ο Φρανκ Σινάτρα, ο οποίος όμως δεν πέρασε ποτέ από ακρόαση από τον σκηνοθέτη προκειμένου να αναλάβει τον ρόλο. Ο Γουάιλντερ θεώρησε ότι ο Τζέρι Λιούις ή ο Ντάνι Κέι θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν τον ρόλο, ο οποίος πήγε τελικά στον Τζακ Λέμον, τον οποίον ο σκηνοθέτης είχε δει στην ταινία Γυναίκες στα όπλα (Operation Mad Ball, 1957). Η συνεργασία του αυτή με τον ηθοποιό είχε ως αποτέλεσμα να γυρίσουν κι άλλες ταινίες μαζί μέχρι και το 1981. Ο Γουάιλντερ δεν είχε σκεφτεί ότι μια τόσο μεγάλη σταρ όσο η Μονρόε θα ήθελε να ερμηνεύσει το ρόλο της Σούγκαρ κι ανέπτυξε τον ρόλο έχοντας στο μυαλό του την Μίτσι Γκέινορ. Έμαθε όμως ότι η Μονρόε τον ήθελε και της τον έδωσε. Ο Γουάιλντερ την είχε ήδη σκηνοθετήσει στην ταινία του 1955 Επτά χρόνια φαγούρα (The Seven Year Itch).
Βραβεύσεις
Οι θετικές κριτικές που έλαβε η ταινία συνοδεύτηκαν από μια πληθώρα βραβείων και υποψηφιοτήτων με σημαντικότερα τα Όσκαρ και τις Χρυσές Σφαίρες. Στις Χρυσές Σφαίρες αναδείχτηκε νικήτρια στην κατηγορία Καλύτερη Κωμωδία ή Μιούζικαλ, ενώ ο Τζακ Λέμον και η Μέριλιν Μονρόε τιμήθηκαν ο καθένας με Χρυσή Σφαίρα για τις ερμηνείες της κι ενώ το όνομα του Λέμον φιγουράριζε στη λίστα με τους υποψήφιους για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου, το όνομα της Μονρόε παραλείφθηκε από τη λίστα με τις υποψήφιες για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου. Τη βραδιά της απονομής ο Τζακ Λέμον έχασε τελικά το βραβείο από τον Τσάρλτον Ίστον που κρίθηκε νικητής για την ταινία Μπεν Χουρ (Ben-Hur, 1959), ενώ ο Μπίλι Γουάιλντερ υποψήφιος για Όσκαρ Σκηνοθεσίας έχασε το βραβείο από τον Γουίλιαμ Γουάιλερ.
Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ) Βράβευση:
Κοστουμιών - Όρι-Κέλι Υποψηφιότητα:
Σκηνοθεσίας – Μπίλι Γουάιλντερ Α’ Ανδρικού Ρόλου – Τζακ Λέμον Διασκευασμένου Σεναρίου – Μπίλι Γουάιλντερ & Ι.Α.Λ. Ντάιαμοντ Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης - Τεντ Χάγουορθ & Έντουαρντ Τζ. Μπόιλ Φωτογραφίας, Ασπρόμαυρη ταινία – Τσαρλς Λανγκ Χρυσές Σφαίρες Βράβευση:
Καλύτερη Κωμωδία / Μιούζικαλ Ανδρικής Ερμηνείας σε κωμωδία ή μιούζικαλ - Τζακ Λέμον Γυναικείας Ερμηνείας σε Κωμωδία ή μιούζικαλ - Μέριλιν Μονρόε