Αναζήτηση
Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών.
Επιστροφή στη μεγάλη οθόνη για τον Francis Ford Coppola μετά από 13 χρόνια, σε ηλικία πλέον 85 ετών.
Χρονικά η ταινία τοποθετείται σε ένα εναλλακτικό παρόν, ενώ οι χαρακτήρες του παραπέμπουν στη Συνομωσία του Κατιλίνα, της Ρώμης του 63 π.Χ. Πρόθεση του Coppola ήταν να παραλληλίσει την Πτώση της Ρώμης με το μέλλον των ΗΠΑ. Κύριες επιρροές ήταν το Μετρόπολις (1927), από τη γέννηση της ιδέας, και το Μπλέιντ Ράνερ (1982). Σημαντικό ρόλο έπαιξαν και τα βιβλία: Bullshit Jobs (2018), The Dawn of Everything (2021) και Debt: The First 5000 Years (2011) του David Graeber, The Chalice and the Blade (1987) της Riane Eisler, The Glass Bead Game (1943) του Hermann Hesse, The Origins of Political Order (2011) του Francis Fukuyama, The Swerve (2011) του Stephen Greenblatt και The War Lovers (2010) του Evan Thomas.
Η ιδέα για την ταινία είχε γεννηθεί από το 1973, ενώ το 1983 άρχισαν να καταχωρούνται σημειώσεις για ένα μελλοντικό σενάριο. Ετοιμασίες για την ταινία ξεκίνησαν το 1989, με σκοπό τα γυρίσματα να πραγματοποιηθούν στη Ρώμη. Μια σειρά όμως εμπορικών αποτυχιών ώθησε τον Coppola να στραφεί σε άλλα σχέδια ώστε να ξεπληρώσει τα χρέη του προς τα χολιγουντιανά στούντιο. Η παραγωγή ανανεώθηκε το 2001, όταν ξεκίνησαν να δημιουργούνται λίστες ηθοποιών με σκηνικό πλέον τη Νέα Υόρκη (ανάμεσα τους οι: Nicolas Cage, Russell Crowe, Robert De Niro, Leonardo DiCaprio, Giancarlo Esposito, Edie Falco, James Gandolfini, Jon Hamm, Paul Newman, Al Pacino, Parker Posey, Kevin Spacey, Uma Thurman και Matt Dillon). Ήταν όμως καταλύτης η τρομοκρατική επίθεση της 9/11, μια και υπήρχαν έντονοι παραλληλισμοί με το φιλμ (υπήρχε ακόμα και σκηνή με καταστροφική επίθεση στο Μανχάταν από χτύπημα σοβιετικού δορυφόρου). Η νέα ακύρωση συνοδεύτηκε με την απογοήτευση που ένιωθε πλέον ο Coppola απέναντι στο Χόλιγουντ, αποφασίζοντας ότι εάν ποτέ δημιουργούνταν η ταινία, θα τη χρηματοδοτούσε μόνος του.
Η ολική επανεκκίνηση του σχεδιασμού ξεκίνησε το 2019, με τον Coppola να το ανακοινώνει μία ημέρα πριν τα 80ά του γενέθλια. Το σενάριο ήταν έτοιμο, ενώ οι Jude Law και Shia LaBeouf προσεγγίστηκαν για τους κεντρικούς ρόλους. Χρειάστηκε όμως πρώτα να πουληθεί το 2021 ο μεγάλος αμπελώνας της Σονόμα (η οινοποιία του Coppola μετακόμισε σε μια οικογενειακή επιχείρηση στη Νάπα), ώστε να συγκεντρωθούν χρήματα. Και αφού δανείστηκε 120 εκατομμύρια δολάρια για το μπάτζετ, ξεκίνησε να συγκεντρώνει το καστ. Μεταξύ άλλων ήρθε σε συνομιλίες με τους Cate Blanchett, Oscar Isaac, Jessica Lange, Michelle Pfeiffer, Forest Whitaker και Zendaya. Ο Coppola πρόσεξε στις επιλογές του να συνυπάρχουν ηθοποιοί διαφορετικών ιδεολογιών, ώστε να αποφύγει τον χαρακτηρισμό μιας “διδακτικής woke παραγωγής του Χόλιγουντ”.
Ο James Caan είχε ζητήσει από τον δημιουργό να του γράψει έναν κάμεο ρόλο, αλλά δεν πρόλαβε να ερμηνεύσει αυτό που θα ήταν το κύκνειο άσμα του. Το συγκεκριμένο κάμεο παρέμεινε στο σενάριο, και το ανάλαβε ο Dustin Hoffman.
Τα γυρίσματα αναβλήθηκαν προς στιγμή λόγω της πανδημίας. Πριν εκκινήσουν, μέρος του καστ ξεκίνησε πρόβες εν είδει θεατρικών προβών, με το καστ να αισθάνεται ότι είναι μέλη θιάσου. Εντέλει, η πρώτη κλακέτα χτύπησε στις 7/11/2022 στο Φαγιέτεβιλ της Τζόρτζια, στα Trilith Studios, με την τελευταία να ηχεί στις 11/3/2023. Γυρίσματα έγιναν επίσης στην Ατλάντα και στα ιταλο-ελβετικά σύνορα. Στα Trilith Studios ήταν η πρώτη ταινία που βρέθηκε στο Prysm Stage, μια LED εικονική πλατφόρμα, αλλά παρόλα αυτά προτιμήθηκε η παραδοσιακή πράσινη οθόνη λόγω περιορισμών στο μπάτζετ.
Ο κινηματογραφικής Mihai Malaimare Jr., συνεργάτης από το 2007 του Coppola, χρησιμοποίησε δύο κάμερες Arri Alexa 65s μία Alexa LF για την πρώτη ενότητα, και μια Alexa Mini LF για τη δεύτερη.
Οι ξεχωριστές και παλιάς σχολής σκηνοθετικές μέθοδοι του Coppola (“αντιεπαγγελματικές”, όπως τις ανέφεραν) τον έφεραν σε έντονη τριβή με μέρος του καστ και του επιτελείου. Σε κάποιο σημείο απέλυσε μεγάλο μέρος της ομάδας των οπτικών εφέ, με τους υπόλοιπους να αποχωρούν στη συνέχεια. Ακολούθησαν περαιτέρω αποχωρήσεις, όπως του σχεδιαστή παραγωγής Beth Mickle, ενώ η σχεδιάστρια Milena Canonero επέλεξε να μην εμφανίζεται στους τίτλους.
Στο δωμάτιο του μοντάζ, οι Cam McLauchlin και Glen Scantlebury επεξεργάστηκαν από μισή ταινία ο καθένας, αλλά όταν αυτό το στάδιο ολοκληρώθηκε, πήραν ο ένας το μισό του άλλου και αντάλλαξαν ιδέες. Με τον Scantlebury να πρέπει πλέον να ασχοληθεί με άλλη ταινία, οι McLauchlin και Coppola συνέχισαν την περάτωση του μοντάζ για επιπλέον 8 μήνες.
Ο Coppola είδε για πρώτη φορά την ταινία του ολοκληρωμένη σε IMAX οθόνη, και μάλιστα στα κεντρικά της IMAX Corporation. Οι πρώτες όμως δοκιμαστικές προβολές ακολουθήθηκαν από μια “βωβή” αντίδραση, που έκανε την ανεύρεση διανομέα δύσκολη. Η συμφωνία θα κλείσει τελικά με τη Lionsgate Films, αλλά με την προϋπόθεση πως ο Coppola θα πλήρωνε μόνος του για την προώθηση.
Στις ιδιωτικές και τις φεστιβαλικές προβολές (με τη συμβολή τεχνικών της Amazon), ένας άνθρωπος στέκονταν μπροστά στην οθόνη και απευθύνονταν στον Σίζαρ, με τον τελευταίο να του απαντάει, σπάζοντας τον “τέταρτο τοίχο” σε ζωντανό χρόνο. Ο ιδρυτής του γάλλου διανομέα, της Le Pacte, είχε δηλώσει πως ήθελε οι περισσότερες προβολές στη χώρα του να συνοδεύονται από αυτό το δρώμενο.
Η ταινία είναι αφιερωμένη στην Eleanor Coppola, τη σύζυγο του σκηνοθέτη, που έφυγε από τη ζωή τον Απρίλιο του 2024.
Η νεαρή Grace VanderWaal, νικήτρια του America’s Got Talent σε ηλικία 12 ετών το 2016, έγραψε κι ερμήνευσε για την ταινία δύο τραγούδια: My Pledge και No Turning Around.
