Η 35χρονη Μαργαρίτα ζούσε στην οικογενειακή εστία μαζί με τον ηλικιωμένο πατέρα της. Οι δυο τους μοιράζονταν μία σχέση αίματος και δεσμών. Αυτή την αγάπη που μπορείς να έχεις μόνο για κάποιον που σ' έχει γεννήσει από το δέρμα του, αλλά σε βγάζει καθημερινά από το πετσί σου. Το τραύμα της απούσας μητέρας έκανε την Μαργαρίτα να δεθεί ακόμα περισσότερο με τον πατέρα και ταυτόχρονα να τον μισεί βαθιά για την εξάρτησή του πάνω της.

Καθώς το οξυγόνο μεγαλώνοντας σε τέτοιες σχέσεις λιγοστεύει, η Μαργαρίτα επέλεξε άλλες ατμόσφαιρες. Εγινε αεροσυνοδός, ώστε, εφόσον δεν μπορούσε να ανοίξει τα φτερά της, τουλάχιστον να πετά. Εφόσον δεν μπορούσε να φύγει, να λείπει. Οταν πεθαίνει ο πατέρας της, η ζωή της αδειάζει. Ολα πλέον είναι πιθανά. Ολοι οι άντρες στους οποίους δεν έδωσε την παραμικρή ευκαιρία, εκείνος ο τελευταίος που ήταν ό,τι πιο κοντινό στον έρωτα. Ξεκινά ένα ταξίδι δρόμου με προορισμό την πόλη του στη Βόρειο Ελλάδα για να τον διεκδικήσει. Ξεκινά τη ζωή της. Ή έτσι νομίζει...

Η πρώτη ψηφιακή ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου, με τη Μ. Γιαννάτου και τον Γ. Στάνκογλου, από τ’ ομώνυμο υπαρξιακό νουάρ της Μαρίας Πάουελ (βραβείο Διαβάζω 2004).

Τα γυρίσματα έγιναν τον Ιούνιο, Ιούλιο 2011 στην Λάρισα, Πτολεμαϊδα και Αθήνα.

Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας αεροσυνοδού, της Μαργαρίτας που βλέπει τις μέρες της να περνούν ανάμεσα στα επαγγελματικά της ταξίδια και στην στασιμότητα της προσωπικής της ζωής, εξαιτίας του κατάκοιτου πατέρα της. Μετά το θάνατο του τελευταίου, όμως, η Μαργαρίτα θα ξεκινήσει ένα ταξίδι στη Βόρεια Ελλάδα, προκειμένου να αναζητήσει έναν ερωτικό σύντροφο του παρελθόντος.