Η εμπνευσμένη από το «Senso» του Βισκόντι άρια-ποταμός του Δημήτρη Δημητριάδη πάνω στο ερωτικό πάθος, στην προδοσία και στην απώλεια ξαναβρίσκει τον ιδανικό χώρο της στο βιομηχανικό, εξωτερικό και εσωτερικό, τοπίο της Πειραιώς 260.
Στη site-specific παράσταση του Μιχαήλ Μαρμαρινού, που επαναλαμβάνεται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, μια χορωδία από αξιόλογες ηθοποιούς μοιράζεται τη μονολογιακή «όπερα χωρίς μουσική»: «Είμαι η κόμισσα Λίβια Σερπιέρι. Κατέδωσα τον εραστή μου, υπαξιωματικό Φραντς Μάλερ, για λιποταξία απ’ τον αυστριακό στρατό…».