Κρήτη 1889, η χρονιά της επανάστασης. Κεντρικός ήρωας είναι ο Καπετάν Μιχάλης, ένας ασυμβίβαστος Κρητικός, μαυροντυμένος και αξύριστος, ωσότου ελευθερωθεί η Κρήτη. Την στιγμή όμως που συναντά την Εμινέ, γυναίκα του αδελφοποιητού του, Νουρήμπεη, τον κυριεύει ένας δαίμονας. Ο πειρασμός δεν τον αφήνει σε ησυχία και τον αποσπά από αυτό που θεωρεί ιερό καθήκον, την απελευθέρωση της Κρήτης από τους Τούρκους. Γρήγορα τα πράγματα περιπλέκονται και μια νέα εξέγερση ξεσπά, η οποία θα αλλάξει για πάντα τις ζωές όλων των ηρώων.

Μυθιστόρημα: Ο Καπετάν Μιχάλης του Νίκου Καζαντζάκη.

Πρώτη μεταφορά στον κινηματογράφο ενός εκ των εμβληματικών έργων του Νίκου Καζαντζάκη, δημοσιευμένο το 1953. Έχει όμως ήδη μεταφερθεί αρκετές φορές στο θεατρικό σανίδι, με τη δεύτερη -το 1966- να έχει ως πρωταγωνιστή τον Μάνο Κατράκη και συνθέτη τον Μάνο Χατζιδάκι. Έχει μεταφραστεί ως σήμερα σε 28 γλώσσες.

Πριν δεχτεί τον κεντρικό ρόλο, ο Αιμίλιος Χειλάκης είχε αναλάβει την ηχογράφηση του βιβλίου για την μετατροπή του σε audiobook.

Επιστροφή στη μεγάλη οθόνη για τον Αιμίλιο Χειλάκη από το 2005.Πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση για την Τζένη Καζάκου.

Τα γυρίσματα έγιναν εξολοκλήρου στην Κρήτη και μάλιστα σε όλο το εύρος της κρητικής τοπιογραφίας, αφού χρησιμοποιήθηκαν περισσότερες από 40 περιοχές, οι οποίες βρίσκονται από τη μία ως την άλλη άκρη του νησιού. Συγκινητική ήταν και η συμμετοχή των ντόπιων στην παραγωγή, αφού 1.800 Κρητικοί εμφανίζονται σε πρώτους και δεύτερους ρόλους.

Για τις ανάγκες της παραγωγής, που αναπαριστά πιστά την εποχή, κατασκευάστηκαν σκηνικά σε τέσσερις περιοχές της Κρήτης, ράφτηκαν περισσότερες από 200 στολές, νοικιάστηκαν 1.000 φορεσιές, ανδρικές και γυναικείες, και δημιουργήθηκαν εκ του μηδενός 180 όπλα, σπαθιά και κανόνια της εποχής. Για τις ανάγκες επίσης της ταινίας ο Νίκος Βλαχόπουλος, υπεύθυνος για τα όπλα του φιλμ, κατασκεύασε 60 αντίγραφα τουφεκιών τύπου Peabody Martini, 20 σπαθιά (γιαταγάνια), 20 κρητικά μαχαίρια, 20 φυσιγγιοθήκες και 1.000 φυσίγγια, ενώ ύστερα από ασταμάτητη εργασία 6 μηνών, προμήθευσε την παραγωγή με περισσότερα από 20 αυθεντικά τουφέκια, καθώς και άλλα εμπροσθογεμή του 19ου αιώνα.

Επί έναν χρόνο, ο σκηνογράφος και ενδυματολόγος της ταινίας Σάββας Πασχαλίδης, με ειδικό συνεργείο, μάζεψε 700 ρούχα και σκηνογραφικά υλικά από τους Κρητικούς που συγκέντρωσε σε ορισμένους ανά περιοχή χώρους, τους οποίους είχε παραχωρήσει η Περιφέρεια Κρήτης και οι δήμοι για τις ανάγκες της παραγωγής.

Για τις σκηνές μαχών δόθηκε ιδιαίτερη μέριμνα και ακρίβεια στη λεπτομέρεια του πολέμου της εποχής, των όπλων και των πρακτικών που χρησιμοποιούσαν οι αντίπαλοι, Έλληνες ή Τούρκοι. Στόχος, να προσεγγισθεί η μεγαλοπρέπεια και η αληθοφάνεια ανάλογων παραγωγών του εξωτερικού και η ταινία να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τις εγχώριες παραγωγές και σε αυτόν τον τομέα.