Ο Γιόγκι ανέκαθεν επαφιόταν στην ευστροφία και την ταχύτητά του για να βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά από τους αμέριμνους και ανυποψίαστους εκδρομείς και ταυτόχρονα να εκνευρίζει αφάνταστα τον «τιμωρό» του, τον Ρέιντζερ Σμιθ. Αυτή τη φορά όμως, ο Μπου Μπου και ο Γιόγκι πρόκειται να αντιμετωπίσουν κάτι πολύ χειρότερο απ’ό,τι έχουν αντιμετωπίσει όλα αυτά τα χρόνια... Κι αυτό, γιατί πολύ απλά το Τζέλιστοουν Παρκ βγαίνει προς πώληση! Για να καλύψει τα χρήματα που «έφαγε» από τα δημοτικά κονδύλια προκειμένου να χρηματοδοτήσει την προεκλογική εκστρατεία του, ο δήμαρχος Μπράουν σκοπεύει να πουλήσει το πάρκο σε υλοτόμους. Αυτό σημαίνει ότι οι οικογένειες δεν θα μπορούν πια να απολαμβάνουν την ομορφιά της υπαίθρου που προσφέρει το πάρκο και το χειρότερο; Ο Γιόγκι, ο Μπου Μπου και οι φίλοι τους θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους. Αντιμέτωπος με την μεγαλύτερη πρόκληση της ζωή τους, ο Γιόγκι πρέπει να αποδείξει ότι είναι πράγματι πιο έξυπνος από μια μέση αρκούδα και θα συνάψει μια ιερή συμμαχία με τον Ρέιντζερ Σμιθ προκειμένου να αποτρέψουν το κλείσιμο του πάρκου.

Η ταινία θα προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα ελληνικά.

Το πολυαγαπημένο λιχούδικο και κοιλιόδουλο αρκουδάκι επιστρέφει και πάλι στη μεγάλη οθόνη με την ταινία «Yogi Bear», και μια καινούργια περιπέτεια γυρισμένη σε 3D που συνδυάζει το live action με computer graphics.
Ο Νταν Άκροϊντ δανείζει τη φωνή του στον Γιόγκι, τον διαβόητο σαματατζή του Τζέλιστοουν Παρκ, και ο Τζάστιν Τίμπερλεϊκ στον Μπου Μπου, τον πιστό φίλο και συνεργό του στα ατελείωτα πανούργα σχέδιά του για να αποσπάσει από τους επισκέπτες το φαγητό τους.

Ο Yogi Bear έκανε ντεμπούτο στη σειρά κινουμένων σχεδίων «The Huckleberry Hound Show». Ήταν τόσο δημοφιλής χαρακτήρας που το 1961 απέκτησε τη δική του εκπομπή («The Yogi Bear Show»).

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Η ζωή είναι ένα Πικ-Νικ

Για το κοινό σε όλο τον κόσμο, το όνομα «Γιόγκι Μπέαρ» παραπέμπει σε έναν χοντρούλη καλοφαγά αρκούδο με καπέλο και γραβάτα – έναν αξιολάτρευτο λαίμαργο επαναστάτη που πιστεύει ακράδαντα ότι είναι εξυπνότερος από μια μέση αρκούδα, και του οποίου οι εξωφρενικές περιπέτειες έβαλαν για τα καλά το Τζέλιστοουν Παρκ στον χάρτη των καρτούν.

Μιλώντας με στοργή για τον «πρωταγωνιστή» της καινούργιας του ταινίας, ο σκηνοθέτης Έρικ Μπρέβιγκ λέει «Ανέκαθεν λάτρευα τον Γιόγκι. Έχει έναν δικό του τρόπο. Είναι ένας καλοπροαίρετος αρκούδος που όμως δεν μπορεί να συγκρατήσει την πείνα του. Έτσι, λειτουργεί παρορμητικά πιστεύοντας ότι αν αρπάξει την πίτα που θα αντικρίσει σε ένα τραπέζι με ταχύτητα και ακρίβεια, μπορεί και να την βγάλει καθαρή. Είναι σαν ένα μεγάλο παιδί και πιστεύω ότι ουσιαστικά αντιπροσωπεύει το παιδί που κρύβουμε όλοι μέσα μας. Μπορεί να είναι αρκούδος, αλλά πολλά από αυτά που κάνει είναι καθαρά ανθρώπινης φύσης.»

«Όταν ο κόσμος σκέφτεται τον Γιόγκι χαμογελάει,» λέει ο Ντόναλντ Ντε Λάιν, ο οποίος μαζί με την Κάρεν Ρόζενφελτ ανέλαβαν την παραγωγή του «Yogi Bear», της δημοφιλούς κινηματογραφικής περιπέτειας. «Είναι διαχρονικός χαρακτήρας. Με το που θα τον φέρω στο μυαλό μου, ακούω τη φωνή του.»
«Το καρτούν απευθυνόταν τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες και ο στόχος του ήταν να προσφέρει διασκέδαση. Χαίρομαι που καταφέρνω να συνεχίσω αυτή την ιδέα με μια μεγάλου μήκους, διασκεδαστική οικογενειακή ταινία. Πιστεύω ότι οι γονείς θα την απολαύσουν εξίσου με τα παιδιά τους, καθώς είναι πολλά αυτά που θα μιλήσουν στην ψυχή τους,» λέει ο Μπρέβιγκ.

Στην ταινία έχουν διατηρηθεί όλα αυτά που κατέστησαν τον Γιόγκι Μπέαρ διαχρονική αξία – τις προσωπικότητες των ηρώων, το απίστευτο και εξωφρενικό χιούμορ τους, καθώς και την αέναη αντιπαλότητα του Γιόγκι με τις Αρχές – ενώ παράλληλα έχουν εισαχθεί στοιχεία που δίνουν μια πιο σύγχρονη πνοή. «Φροντίσαμε να αποφύγουμε πράγματα που έχουν χαρακτηρίσει μια συγκεκριμένη εποχή,» λέει ο Μπρέβιγκ. «Ασφαλώς και έχουμε χρησιμοποιήσει σύγχρονα ρούχα και αυτοκίνητα, αλλά σε καμία σκηνή δεν θα δείτε τον Γιόγκι να χρησιμοποιεί ηλεκτρονικό εξοπλισμό που να λειτουργεί σαν χρονική αναφορά. Πιστεύω ότι τα παιδιά που θα έρθουν για πρώτη φορά σε επαφή με τον Γιόγκι, θα τον γνωρίσουν ως έναν καταπληκτικό τρελό αρκούδο που μπορεί να φτιάξει αεροπλάνο από παλιοσίδερα και σκουπίδια, ενώ όσα έχουν δει την πρώτη ταινία, θα ξαναέρθουν κοντά με τους ήρωες που ξέρουν κι αγαπούν.»

Η απήχηση που έχει ο συμπαθητικός αρκούδος και ο κολλητός του φίλος σε όλες τις γενιές, οφείλεται μέχρι ενός σημείου και στους δύο ηθοποιούς που πρόσφεραν τις φωνές τους στο αχτύπητο ντουέτο: στον Νταν Ακρόιντ που έδωσε τη βαρύτονη φωνή του στον Γιόγκι και στον Τζάστιν Τίμπερλεϊκ που χάρισε μια μοναδική και ξεχωριστή φωνητική χροιά στον Μπου Μπου.

Ο Ακρόιντ αναπολεί την πρώτη φορά που γνώρισε τον χαρακτήρα. «Κάθε Τετάρτη απόγευμα, μετά το σχολείο ανυπομονούσα να δω την εκπομπή “Yogi Bear”,» λέει χαρακτηριστικά ο ηθοποιός. «Από όλα τα καρτούν που υπήρχαν εκείνη την εποχή, ο χαρακτήρας με τον οποίο μπορούσα να ταυτιστώ τόσο πολύ ήταν αυτός – ήταν ο πιο ζεστός και χαρούμενος ήρωας που είχα δει. Στο μεταξύ, ο τύπος ήταν και ελαφρώς «παράνομος», πράγμα που εμένα μου άρεσε πολύ. Η φιλία του δε, με τον Μπου Μπου ήταν πραγματικά τέλεια. Δεν υπάρχει ίχνος κακίας μέσα τους και νομίζω ότι γι’ αυτό εξακολουθούν να είναι αγαπητοί και στη γενιά του Τζάστιν αλλά και στις νεότερες γενιές.»

Και ο Τίμπερλεϊκ όμως, έχει τις ίδιες εντυπώσεις. «Όταν πήγαινα σχολείο, για να διαβάσω έπρεπε να δω καρτούν και το “Yogi Bear” ήταν μια από τις εκπομπές που έπαιζε κάθε απόγευμα και Σάββατο πρωί. Αργότερα ανακάλυψα ότι την ίδια εκπομπή την έβλεπαν και οι γονείς μου όταν ήταν παιδιά.»
Σε αυτή την ταινία, οι ψηφιακοί Γιόγκι και Μπου Μπου συνυπάρχουν και διαδρούν με κανονικούς ανθρώπους. Η πρόθεση του Μπρέβιγκ, όπως εξηγεί και ο ίδιος ήταν «ο Γιόγκι και ο Μπου Μπου να είναι όσο πιο ‘αληθινοί’ γίνονταν και η εμφάνισή τους να θυμίζει τους κανονικούς ηθοποιούς. Ήθελα να έχουν αυτή τη λάμψη στα μάτια, να είναι υγρές οι μυτούλες τους, να βγάζουν αυτή τη ζεστασιά ακόμα και οι πιο μικρές λεπτομέρειες. Δεν ήθελα να είναι απλά δύο καρτούν. Ο διευθυντής φωτογραφίας, Πίτερ Τζέιμς, τους φώτισε όπως και το κανονικό καστ. Ήθελα να είναι πειστικά ζωντανοί και να είναι πραγματικά, σχεδόν χειροπιαστά πλάσματα σε όλες τις διαστάσεις τους.»

Η ταινία γυρίστηκε σχεδόν εξολοκλήρου σε 3D με τελευταίας τεχνολογίας εξοπλισμό. Όπως λέει και ο Μπρέβιγκ, «το αποτέλεσμα της ταινίας σε όλα τα επίπεδα είναι κάτι που το κοινό δεν έχει ξαναδεί. Πριν από ένα χρόνο, δεν είχαμε στη διάθεσή μας τέτοιου είδους τεχνολογία. Η υψηλή ανάλυση και η λεπτομέρεια που μπορεί να αποδοθεί με τη χρήση νέων καμερών 3D είναι εξαιρετική. Και κάναμε γυρίσματα σε σημεία που μέχρι τώρα δεν είχαμε τολμήσει να κάνουμε με κάμερα 3D: σε κορυφές δέντρων, σε ρυάκια... Μέχρι και πανοραμικό πλάνο τραβήξαμε από ύψος 600 μέτρων περίπου προκειμένου να αποδώσουμε το τι έβλεπε ο Γιόγκι από το αυτοσχέδιο ανεμόπτερό του καθώς εφορμά για να αρπάξει ένα καλάθι του πικ-νικ.

«Οι τεχνικές που είχαμε πλέον στη διάθεσή μας, ήταν πολύ εξελιγμένες, έτσι αποφασίσαμε να τις εκμεταλλευτούμε για να αποδώσουμε οπτικά όλα όσα προέβλεπε η ιστορία – τη δράση αλλά και το χιούμορ, τα όμορφα τοπία με όλο το βάθος και το πανόραμά τους. Θέλαμε το κοινό να νιώσει ότι βρίσκεται μέσα στο Τζέλιστοουν Παρκ,» λέει ο Ντε Λάιν.

Ο Μπρέβιγκ, που έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στον κινηματογράφο με τη μεγάλη εμπορική επιτυχία «Ταξίδι στο Κέντρο της Γης 3D» έχει μεγάλη εμπειρία στα οπτικά εφέ, καθώς τα τελευταία 20 χρόνια δουλεύει δίπλα στους πιο καταξιωμένους δημιουργούς και έχει κατακτήσει μεταξύ άλλων, ένα Όσκαρ για τη δουλειά του στην ταινία «Total Recall”. Το 3D είναι η δεύτερη φύση του. Κι όμως, παρόλα αυτά, ο ίδιος τονίζει, «Αυτό που θέλουμε δεν είναι να προβάλλουμε την τεχνολογία. Θέλουμε να φτιάξουμε πραγματικούς χαρακτήρες που θα κάνουν το κοινό να ταυτιστεί μαζί τους.»

Αυτή τη φορά ο Γιόγκι και ο Μπου Μπου έχουν να αντιμετωπίσουν δύσκολες καταστάσεις. Το τελευταίο που απασχολεί αυτή τη στιγμή τον Ρέιντζερ Σμιθ είναι οι αταξίες του Γιόγκι. Κι αυτό γιατί ανησυχεί για την μοίρα του πάρκου. Ο διεφθαρμένος δήμαρχος Μπράουν, έχει καταχραστεί χρήματα του δήμου και προκειμένου να καλύψει τις ατασθαλίες του σκοπεύει να χρηματοδοτήσει την καμπάνια του για Κυβερνήτης πουλώντας το Τζέλιστοουν. Αυτό σημαίνει ότι ο Γιόγκι και ο Μπου Μπου θα χάσουν τη σπηλιά τους, οι υπόλοιποι φίλοι τους θα μεταφερθούν σε άλλα πάρκα όπως και ο Ρέιντζερ Σμιθ, ενώ οι οικογένειες που επισκέπτονταν το πάρκο δεν θα μπορούν πια να απολαύσουν τις ομορφιές του.

Ε, όπως και να το κάνουμε, όλα αυτά κόβουν την όρεξη του γλυκύτατου αρκούδου. Αλλά μη φανταστείτε για πολύ...

Το καλό βέβαια είναι ότι ο Γιόγκι, σώζοντας το Τζέλιστοουν, θα αποδείξει σε όλους πόσο ευρηματικός και γενναίος είναι, ενώ ο Μπου Μπου θα έχει την ευκαιρία να επιδείξει τη χαρακτηριστική γοητεία του, το υπέροχο χιούμορ του και την απίστευτη ικανότητα που διαθέτει για σωστή διαχείριση ζημιών. Όλοι μαζί θα αντιμετωπίσουν αυτή την καινούργια πρόκληση, όπως αντιμετωπίζουν και την καθημερινότητά τους: σαν ομάδα.

Για να πετύχουν όμως, στην αποστολή τους, ο Γιόγκι και ο Μπου Μπου θα πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους με κάποιον που μέχρι τώρα έκαναν το παν για να τον αποφύγουν: τον Ρέιντζερ Σμιθ, που ενσαρκώνει ο Τομ Κάβανο. Τη βοήθεια της θα προσφέρει και μια καινούργια παρουσία στην ταινία, η Ρέιτσελ Τζόνσον, μια δημιουργός ντοκιμαντέρ, την οποία ενσαρκώνει η Άννα Φάρις. Η Ρέιτσελ θα βρεθεί στο Τζέλιστοουν για δουλειά και θα γοητευτεί όχι μόνο από την ομορφιά του τοπίου, αλλά και από τον Ρέιντζερ Σμιθ. Στο μεταξύ, ο βοηθός του Σμιθ, ο Ρέιντζερ Τζόουνς (Τ.Τζ. Μίλερ) παρέχει κάλυψη στον Δήμαρχο και τον Επιτελάρχη του (που ενσαρκώνουν ο ΄Αντριου Ντέιλι και ο Νέιτ Κόρντρι αντίστοιχα), καθώς εκείνοι προχωρούν το ειδεχθές σχέδιό τους.
[[page_break]]
ΓΙΟΓΚΙ ΚΑΙ ΜΠΟΥ ΜΠΟΥ
Ας τσιμπήσουμε κάτι

Ο Γιόγκι Μπέαρ και ο Μπου Μπου εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στη μικρή οθόνη το 1958, στο πλαίσιο του καρτούν «The Huckleberry Hound Show» των Hanna-Barbera. Η σειρά υπήρξε η πρώτη σειρά καρτούν που βραβεύτηκε με Emmy Παιδικού Προγράμματος. Το δίδυμο έγινε σύντομα πολύ δημοφιλές και απέκτησε τη δική του εκπομπή το 1961. Εν συνεχεία κυκλοφόρησε το ομώνυμο έντυπο κόμικ και κάπως έτσι άνοιξε και ο δρόμος για τη μεγάλη οθόνη. Τα επόμενα χρόνια, ο ανέμελος αρκούδος και ο γλυκύτατος φιλαράκος του έχουν εμφανιστεί σε πάρα πολλές σειρές, ταινίες και συλλογές DVD.

Σε όλα αυτά τα χρόνια όμως, υπάρχει μια σταθερή αξία: η φιλία τους. Ότι κι αν διακυβεύεται, όπου κι αν τους οδηγήσουν τα κόλπα και τα τεχνάσματα του Γιόγκι, η φιλία τους παραμένει αλώβητη και ακλόνητη. Και η τελευταία ταινία δεν αποτελεί εξαίρεση.
«Το θέμα είναι η πίστη. Στην τελική ανάλυση, οι φίλοι είναι φίλοι και οφείλεις να είσαι στο πλευρό τους,» λέει ο Ακρόιντ.

«Η χημεία και η δυναμική μεταξύ τους είναι πραγματικά συγκλονιστική,» λέει ο Μπρέβιγκ. «Ο Γιόγκι πάντα καταφέρνει να πείσει τον Μπου Μπου ότι το σχέδιό του θα πιάσει, άσχετο που δεν πιάνει ποτέ. Και ο Μπου Μπου ως καλός και πιστός φίλος, βρίσκεται πάντα στο πλευρό του κολλητού του. Πολλές φορές προσπαθεί να του προτείνει ένα πιο λογικό σχέδιο, αλλά ο φίλος του δεν τον ακούει ποτέ. Και επιπλέον, πάντα ο Μπου Μπου παθαίνει τα χειρότερα όταν στραβώνει κάποιο τέχνασμά τους. Αυτό όμως, δεν τον αποθαρρύνει.»

Όπως πολλοί από τους πιστούς θεατές του Γιόγκι έχουν καταλάβει μέχρι τώρα, αυτός που είναι πιο έξυπνος από μια μέση αρκούδα είναι ο Μπου Μπου, αλλά ο ίδιος καταλαβαίνει ότι αυτό δεν πρέπει να το πει ποτέ.

«Ο Μπου Μπου λειτουργεί καθαρά σαν τη συνείδηση του Γιόγκι,» λέει ο Τίμπερλεϊκ. «Είναι ο καλός άγγελός του, που του υπενθυμίζει πάντα τι έχει μεγαλύτερη σημασία. Παρόλο όμως, που είναι η φωνή της λογικής, η γλυκιά, ελαφρώς ένρινη φωνούλα του, είναι πολύ διασκεδαστική.»

«Ο Γιόγκι κάνει ακόμα και την πιο τρελή ιδέα να μοιάζει απίστευτα ελκυστική χάρη στον ενθουσιασμό του. Έτσι ο Μπου Μπου πάντα καταλήγει να συμφωνεί μαζί του, όσο επικίνδυνο και παράλογο κι αν είναι ένα σχέδιο,» λέει ο Ακρόιντ, λίγο πριν παραθέσει γελώντας ένα παράδειγμα. «Μια από τις πιο αγαπημένες μου σκηνές είναι αυτή που ο Γιόγκι βρίσκεται σε έναν λόφο, και δένεται με ένα σχοινί. Πιστεύει πραγματικά ότι έχει σημαδέψει σωστά και θα μπορέσει να αρπάξει το καλάθι του πικ-νικ, αλλά όλοι ξέρουμε ότι αποκλείεται να τα καταφέρει...»

Ό,τι όμως του λείπει σε επίπεδο τεχνικής υλοποίησης, ο Γιόγκι το αναπληρώνει με ταλέντο και γοητεία. Μπορεί να είναι λίγο ματαιόδοξος, παρορμητικός και βιαστικός, αλλά όλοι τον αγαπάμε γιατί ξέρουμε ότι είναι έντιμος, καλόκαρδος και απεριόριστα αισιόδοξος.

«Η γοητεία του Γιόγκι προέρχεται από το γεγονός ότι είναι πολύ ευγενής. Ναι, είναι κλέφτης, αλλά είναι ευγενής κλέφτης. Γι’ αυτό και κανένας, ούτε καν ο Ρέιντζερ Σμιθ δεν μπορεί να του κρατήσει κακία. Η θετική του ενέργεια και η αισιοδοξία του είναι μεταδοτικά,» λέει ο Τζέφρι Βεντιμίλια, ο οποίος μαζί με τον Τζόσουα Στέρνιν συνυπογράφουν το σενάριο του “Yogi Bear”.
«Επίσης, ο Γιόγκι είναι ελαφρώς ανατρεπτικός χαρακτήρας και γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι τόσο αγαπητός και στους ενήλικες,» προσθέτει ο Στέρνιν. «Ακριβώς επειδή όλοι εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε σύμφωνα με τους νόμους που διέπουν τις κοινωνίες μας, η ελευθερία που διαθέτει ο Γιόγκι για εμάς είναι κάτι το θαυμαστό. Ζει με τους δικούς του κανόνες και κάνει ό,τι νιώθει κάθε στιγμή.»
Ο Ακρόιντ που χαριτολογώντας, λέει ότι ένα κοινό που έχει με τον Γιόγκι είναι η απεριόριστη όρεξη, παραδέχεται ότι του ήταν εύκολο να ταυτιστεί με τον ρόλο, δεδομένου ότι έχει περάσει πολλές ώρες βλέποντας Γιόγκι στην τηλεόραση.

«Ο τρόπος που τον αποδίδει δεν παρεκκλίνει του κλασικού. Κι όμως, σε κάθε ατάκα καταφέρνει να βάλει κάτι από την προσωπικότητά του. Έτσι, ο χαρακτήρας παραμένει οικείος στο κοινό αλλά ταυτόχρονα αποκτά και μια άλλη πιο φρέσκια πλευρά,» λέει ο Ντε Λάιν.

Σχετικά με τη συνάντηση που είχε ο Μπρέβιγκ με τον ηθοποιό αναφέρει χαρακτηριστικά, «Δεν μπορώ να πω ότι βρήκαμε τον Γιόγκι Μπέαρ μας, γιατί πολύ απλά μας βρήκε εκείνος. Όταν ξεκίνησε να διαβάζει τις ατάκες, αν έκλεινες τα μάτια σου ήταν σαν να έβλεπες τον Γιόγκι.»

Η παραγωγή όμως, ξετρελάθηκε και με τον τρόπο που απέδωσε τον Μπου Μπου ο Τζάστιν Τίμπερλεϊκ. «Τον συνάντησα μαζί με τον Ντόναλντ και την Κάρεν,» θυμάται ο Μπρέβιγκ. «Όλοι ξέραμε ότι είναι ένας άνθρωπος με πολλά ταλέντα. Είναι εξαιρετικός ηθοποιός, διαθέτει καταπληκτική φωνή... Δεν ξέραμε όμως, αν έκανε για τον συγκεκριμένο ρόλο. Πολλοί πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να κάνουν τον Μπου Μπου, αλλά ο ρόλος δεν είναι καθόλου απλός. Καθώς λοιπόν, μιλούσαμε απλά μπήκε στο πετσί του ρόλου και ήταν καταπληκτικός. Σταματήσαμε, κοιταχτήκαμε και αμέσως σκεφτήκαμε ότι ήταν ιδανικός.»

Ο Τίμπερλεϊκ, που δάνεισε τη φωνή του και στον Άρτι, στην εμπορική επιτυχία του 2007 «Shrek The Third» λέει «από μικρός τριγυρνούσα στο σπίτι μιμούμενος φωνές από καρτούν, γι’ αυτό και χάρηκα πολύ που με δοκίμασαν για τον ρόλο του Μπου Μπου.»

«Όπως και ο Νταν, έτσι και ο Τζάστιν είναι φτιαγμένος για κωμωδίες,» λέει ο Ντε Λάιν. «Πρόβαραν τους διαλόγους τους στην πρώτη συνάντηση που είχαν και από την πρώτη στιγμή έπιασαν το νόημα και φάνηκαν να το διασκεδάζουν.»

Ευτυχώς, οι επαγγελματικές υποχρεώσεις τους συνέπεσαν και έτσι οι δύο ηθοποιοί κατάφεραν να δουλέψουν ταυτόχρονα, στο ίδιο στούντιο, τη στιγμή που στον χώρο του animation είθισται ο κάθε ηθοποιός να ηχογραφείται μόνος του. Αυτό βοήθησε τόσο στο να φτιαχτεί η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, όσο και στο να αποδώσει ακόμα καλύτερα η μεταξύ τους χημεία.

«Νομίζω ότι βοήθησε πολύ τις ερμηνείες. Για μένα ο Γιόγκι και ο Μπου Μπου είναι ένα κλασικό δίδυμο τύπου Άμποτ και Κοστέλο ή Λόρελ και Χάρντι,» λέει ο Τίμπερλεϊκ. «Ο Νταν έχει απίστευτη ενέργεια, και δουλεύοντας ταυτόχρονα καταφέραμε να βελτιώσουμε τις ερμηνείες μας.»
Ο Ακρόιντ συνεχίζει, «Όταν βάζεις δύο καλλιτέχνες να συνεργαστούν, να είσαι σίγουρος ότι μέχρι ένα σημείο θα αυτοσχεδιάσουν. Θα ξεφύγουν από το κείμενα. Υπήρξαν πολλές στιγμές που αρχίσαμε να αυτοσχεδιάζουμε. Είχαμε την μοναδική ευκαιρία να πειράξει ο ένας τον άλλο, να γελάμε με τις αστείες σκηνές... δεν είναι μικρό πράγμα, να δίνεις τη φωνή σου σε έναν ήρωα που αγαπάς από μικρό παιδί.»

Ο Μπρέβιγκ έκανε μια πρώτη ηχογράφηση των ηθοποιών προκειμένου οι animator να έχουν το κατάλληλο υλικό για να δουλέψουν. Στο μεταξύ, στο πλατό του Τζέλιστοουν Παρκ στη Νέα Ζηλανδία, οι κανονικοί ηθοποιοί είχαν αρχίσει ήδη τα γυρίσματα μαζί με τους αόρατους και φανταστικούς Γιόγκι και Μπου Μπου.

Οι δύο ψηφιακοί χαρακτήρες άρχισαν να παίρνουν σάρκα και οστά μόνο αφότου ολοκλήρωσαν τις ηχογραφήσεις τους οι δύο ηθοποιοί, ώστε να αποτυπωθεί ο τόνος της φωνής και της χροιάς τους στην έκφραση. Ο Γιόγκι και ο Μπου Μπου άρχισαν να «δένουν» πολύ περισσότερο με τους ανθρώπους συμπρωταγωνιστές τους, σκηνή-σκηνή, καθώς αποκτούσαν χρώμα, έκφραση και υπόσταση.

ΑΡΚΟΥΔΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΡΕΪΝΤΖΕΡ
Αυτό δεν θα αρέσει καθόλου στον κύριο Ρέιντζερ Σμιθ.

Αν ο Γιόγκι είναι η ασταμάτητη λαίλαπα, τότε ο Ρέιντζερ Σμιθ είναι η τεράστια τροχοπέδη στον δρόμο του. Με όλους τους κανονισμούς και τους κανόνες του – συν την αγαπημένη του πινακίδα «ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΤΑΪΖΕΤΕ ΤΙΣ ΑΡΚΟΥΔΕΣ» - ο Σμιθ είναι η προσωποποίηση του νόμου στο Τζέλιστοουν Παρκ. Αυτό σημαίνει ότι ο Γιόγκι όχι μόνο πρέπει να εφευρίσκει διαρκώς τρόπους για να κλέβει απαγορευμένο φαγητό, αλλά και για να ξεφεύγει από τον φύλακα του πάρκου.

«Ο Γιόγκι είναι ο λόγος ύπαρξης αυτού του Ρέιντζερ. Ο Σιμθ προσπαθεί να κάνει τους επισκέπτες να νιώσουν άνετα στο πάρκο, την ίδια στιγμή που ο Γιόγκι κάνει τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να τους κλέψει το φαγητό. Είναι μια διαρκής μάχη,» λέει ο Μπρέβιγκ.

Ο Τομ Κάβανο λέει για τον Σμιθ «Είναι ένας άνθρωπος που αγαπά την ύπαιθρο, την πανίδα και την χλωρίδα και ζει για αυτό το πάρκο. Μεγάλωσε από έναν πατέρα που ήθελε να τον δει να γίνεται Ρέιντζερ και να ακολουθεί την οικογενειακή παράδοση. Είναι δοσμένος σε αυτό με όλο του το είναι.»

«Ο Τομ είναι ιδανικός για τον ρόλο του καλού που περνάει τα πάνδεινα και θες να τον υποστηρίξεις,» λέει ο σκηνοθέτης. «Μπορεί να είναι αστείος αλλά την ίδια στιγμή ο τρόπος που συμπεριφέρεται σε κάνει να τον αντιμετωπίζεις με σοβαρότητα. Είναι πολύ σημαντικό πρόσωπο για το κοινό. Είναι ο μόνος χαρακτήρας στην ιστορία που μπορείς να δεις ως κανονικό άνθρωπο που έχει να αντιμετωπίσει ένα σωρό τρελούς.»

Ο ηθοποιός μιλώντας για τη σχέση του Σμιθ με τον Γιόγκι λέει «είναι σαν να έχεις έναν αδερφό ή έναν φίλο που μια ζωή έχει μπερδέματα, αλλά εσύ εξακολουθείς να τον αγαπάς. Γιατί παρά το σκληρό παρουσιαστικό του, ο Ρέιντζερ Σμιθ δεν μπορεί να κρατήσει κακία στον Γιόγκι. Η αλήθεια είναι ότι περνάει καλά μαζί του, τον διασκεδάζει, αλλά αυτό δεν πρόκειται να το παραδεχτεί ποτέ.»

«Τους δένει κάτι πολύ παράξενος... Ο ένας δικαιολογεί την ύπαρξη του άλλου,» λέει ο Ακρόιντ.

Το πιο αστείο ίσως στον Ρέιντζερ Σμιθ είναι η συγκινητική του πεποίθηση ότι κάποια μέρα, ο Γιόγκι θα ακολουθήσει τη συμβουλή του, θα σταματήσει να κάνει επιδρομές σε καλάθια πικ-νικ και θα αρχίσει να συμπεριφέρεται σαν κανονική αρκούσα. Όπως λοιπόν καταλαβαίνετε δεν του αρέσει καθόλου η ιδέα ότι αυτός ο ταραχοποιός θα αποτελέσει το βασικό θέμα για το ντοκιμαντέρ της Ρέιτσελ Τζόνσον. Γιατί όπως λέει και ο Σμιθ, το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται αυτή η αρκούδα είναι παραπάνω προσοχή και ενδιαφέρον. Κάτι τέτοιο απλά θα τον έκανε να χάσει κάθε έλεγχο.
Οι επιφυλάξεις όμως του Σμιθ, πολύ σύντομα θα καμφθούν από την επίδραση που έχει η Ρέιτσελ πάνω του, η οποία εκτός του ότι είναι όμορφη και έξυπνη, λατρεύει το φυτικό και το ζωικό βασίλειο, το μέρος δηλαδή που περνάει τη μέρα του εκείνος. Δεν πιστεύει στην τύχη του. Έχει μπροστά του μια γυναίκα που μπορεί να ξεχωρίσει μια Datura Stramonium από ένα Lygodium Palmatum και μάλιστα είναι και κούκλα! Απίστευτο;

Η Άννα Φάρις που ενσαρκώνει την Ρέιτσελ λέει, «Λατρεύει τα ζώα. Έχει ζήσει κοντά σε πολλά είδη καταγράφοντας με τον φακό της τις συνήθειές τους και τον τρόπο ζωής τους. Αυτή την εποχή λοιπόν, έχει πάει στο Τζέλιστοουν γιατί έμαθε ότι φιλοξενεί δύο αρκούδες που μιλάνε. Αυτό υποτίθεται ότι είναι κάτι το σπάνιο και όχι το εντελώς αδύνατο. Το γεγονός ότι μιλάνε δεν φαίνεται να εκπλήσσει κανέναν.»

Τελικά θα αποδειχθεί ότι η Ρέιτσελ και ο Σμιθ έχουν περισσότερα κοινά από τον οδηγό Η Άγρια Ζωή της Βόρειας Αμερικής. Το γεγονός ότι για επαγγελματικούς ρόλους η Ρέιτσελ έχει ξεμάθει την ανθρώπινη συντροφιά αποδεικνύεται σωτήριο για τον ερωτοχτυπημένο Ρέιντζερ και τις απέλπιδες προσπάθειές του να πιάσει κουβέντα. Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Φάρις, «Είναι και οι δύο λίγο σπασικλάκια, αλλά με την καλή έννοια.»