Το 2016, η γαλλίδα συγγραφέας και φωτογράφος Καρόλ Ασασέ αφαίρεσε η ίδια τη ζωή της. Μετά τον θάνατο της, η κόρη της, η σκηνοθέτις Μόνα Ασασέ, ανακάλυψε χιλιάδες φωτογραφίες, γράμματα και ηχογραφήσεις που η Καρόλ άφησε πίσω, αλλά αυτά τα θαμμένα μυστικά κάνουν την απουσία της ακόμα πιο αινιγματική. Με τη βοήθεια της ηθοποιού Μαριόν Κοτιγιάρ, η Μόνα επαναφέρει τη μητέρα της στη ζωή ώστε να ανακαλύψει το προσωπικό της ταξίδι και το ποια ήταν στην πραγματικότητα.

Υποψήφιο για καλύτερο ντοκιμαντέρ, πρώτο γυναικείο ρόλο (Marion Cotillard) και μοντάζ στα Cesar.

Η Mona Achache επέλεξε τη Marion Cotillard για να ερμηνεύσει τη μητέρα της λόγω της μεγάλης τους ομοιότητας, όταν φυσικά η μητέρα της ήταν νεότερη. Ήθελε όμως μαζί να υπάρχει κι ένα κοντράστ του σκοταδιού της ψυχής της Carole Achache με τη λαμπερή περσόνα της ηθοποιού.

Το φιλμ ολοκληρώθηκε μέσα σε 15 ημέρες, και γυρίστηκε με χρονολογική σειρά. Η Cotillard χρειάστηκε να είναι παρούσα στις οχτώ από αυτές, έχοντας μόνο δύο μήνες προετοιμασίας για τον ρόλο.

Τα γυρίσματα έλαβαν χώρα σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο, μια και το διαμέρισμα της Carole Achache δεν υπήρχε πλέον. Δεν έγιναν επίσης γυρίσματα στους δρόμους, τόσο λόγω των προβλημάτων που θα παρουσιάζονταν με τους περαστικούς και την κίνηση, όσο και με την παρουσία της διάσημης ηθοποιού σε κοινή θέα. Έτσι, πριν ξεκινήσει οτιδήποτε, η σκηνοθέτρια και ο διευθυντής φωτογραφίας πήραν μια steadicam και τράβηξαν πλάνα νωρίς το πρωί από τους άδειους δρόμους του Παρισίου, και πρόβαλαν το υλικό αυτό στον τοίχο ως ντεκόρ για τα γυρίσματα.

Η Marion Cotillard έγινε εδώ η πρώτη -γυναίκα ή άντρας-  ηθοποιός που ήταν ποτέ υποψήφια για Cesar ερμηνείας σε ένα ντοκιμαντέρ.

Η παγκόσμια πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε σε ειδική προβολή στο φεστιβάλ Κανών.

Ο τίτλος προέρχεται από το ομότιτλο τραγούδι των Richard Rodgers και Lorenz Hart, που στην ταινία ακούγεται με τη φωνή της Janis Joplin. Αυτό το κομμάτι είχε επιλέξει η Mona Achache να ακουστεί στην κηδεία της μητέρας της.