Ο Τζόρτζ, είναι ένας φαλακρός βιομήχανος, με σεξουαλικά βίτσια. Πούλησε το εργοστάσιο του, παράτησε τη γυναίκα του και τώρα ζει απομονωμένος μαζί με τη Τερέζα, τη νεαρή και όμορφη Γαλλίδα σύντροφό του σ' ένα πύργο σ’ ένα κομμάτι γης της Βόρειας Αγγλίας που η παλίρροια μετατρέπει σε νησί. Η Τερέζα και η ζωγραφική είναι οι μόνες του ασχολίες. Είναι δέκα μήνες απομονωμένοι, κατά τους οποίους η Τερέζα, όταν είναι στο σπίτι, βάφει τα νύχια της δίπλα σε στοίβες πιάτα και κατσαρολικά, ακούει δίσκους, μακιγιάρεται και απολαμβάνει τη θάλασσα γυμνόστηθη. Ένα απόγευμα, οι κότες θορυβούνται από την εισβολή του Ντίκυ, αποτυχημένου γκάνγκστερ που παράτησε τον συνεργό του τραυματισμένο στο αυτοκίνητο και ψάχνει βοήθεια. Υπό την απειλή του όπλου του βρίσκει «φιλόξενη» στέγη στον πύργο του Τζόρτζ...

Η Νύχτα των δολοφόνων είναι από τις σπουδαιότερες ταινίες του Πολάνσκι, η δεύτερη ταινία που γύρισε στην Βρετανία, μετά την Αποστροφή. Cul de sac ο πρωτότυπος τίτλος σημαίνει «αδιέξοδο» και αυτός ακριβώς είναι και ο θεματικός πυρήνας της ταινίας. Με την εισβολή του Ντικι και του Άλμπι η όποια τάξη ανάμεσα στο ζεύγος διαρρηγνύεται, η σχέση θύτη – θύματος είναι διαρκώς αναστρέψιμη, οι ρόλοι εναλλάσσονται μαζί με τα συναισθήματα του θεατή. Ο Πολωνός σκηνοθέτης που αναδεικνύεται εδώ αντάξιος των Μπέκετ και Πίντερ, επιχειρεί μια μελέτη πάνω στην σουρεαλιστική σύγχυση της ανθρώπινης ψυχής, που συχνά οδηγεί στις πιο παράλογες καταστάσεις και, χάρη στο έξυπνο σενάριο του Ζεράρ Μπρας, ακροβατεί διαρκώς ανάμεσα στο γκανγκστερικό θρίλερ και την μαύρη κωμωδία. Πέρα από τον κεντρικό πυρήνα, όλα σ’ αυτή τη ιστορία είναι παράξενα, από το ζευγάρι Πλέζανς-Ντορλεάκ (με τις διφορούμενες σχέσεις) μέχρι και τους γκάγκστερ που πιο αλλόκοτους δεν έχουμε δει. Το δεξιοτεχνικά δομημένο και σκηνοθετημένο σύνολο συμπληρώνεται από την υπέροχη ασπρόμαυρη φωτογραφία του Γκίλμπερτ Τέιλορ και τους ατμοσφαιρικούς τζαζ ήχους του Κριστόφ Κομέντα.
Μοναδική ερμηνεία του Ντόναλντ Πλέζανς αλλά και της Φρανσουάζ Ντορλεάκ της μεγάλης αδελφής της Κ. Ντενέβ που σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα ένα χρόνο μετά.
Η ταινία απέσπασε την Χρυσή Άρκτο στην Μπερλινάλε το 1966.