Η Αριάδνη, μια παντρεμένη γυναίκα η οποία προ εικοσαετίας και σε τρυφερή ηλικία είχε γίνει μάρτυρας της στυγερής δολοφονίας της μητέρας της από τον ίδιο τον πατέρα της, εγκαταλείπει τον άνδρα της και φεύγει για το νησί της Λέρου. Εκεί, στο άσυλο των ψυχοπαθών όπου είναι κλεισμένος και ο δολοφόνος πατέρας της, προσλαμβάνεται για να διδάξει σε μια θεατρική ομάδα που αποτελείται από ασθενείς, αλλά ο απώτερος σκοπός της είναι να τον εκδικηθεί. Έχει ένα σύντομο ερωτικό δεσμό μ’ ένα γιατρό του ασύλου, τον Αποστόλη, παράλληλα έλκεται από έναν ασθενή και σχετίζεται μ’ ένα φιλόδοξο συγγραφέα και βοηθό της στο ανέβασμα του θεατρικού έργου. Μέσα από τις σχέσεις αυτές και μέσα από μια σειρά αναδρομών στη ζωή του πατέρα της, συνεχίζονται οι πρόβες για το ανέβασμα του έργου που έχει ως βάση το μύθο του Μινώταυρου. Σιγά-σιγά, η ηρωίδα συνειδητοποιεί ότι ο πατέρας της είχε μεθοδεύσει δι’ αλληλογραφίας τη μετάβασή της στη Λέρο και την εμπλοκή της στο λαβύρινθο του ασύλου.