Για τη θεατρική του παρουσία χαρακτηρίστηκε ως ένας «υπέροχος ηθοποιός ρυθμού... (που) είχε σπάνια αίσθηση του θεατρικού χρόνου.... (με) τέλεια κατοχή των εκφραστικών μέσων».

Γνωστός στο ευρύ κοινό έγινε κυρίως μέσα από τους ρόλους του στον κινηματογράφο και παραμένει ιδιαίτερα αγαπητός και δημοφιλής και στις νέες γενιές, δεδομένου ότι οι μεγάλες του επιτυχίες εξακολουθούν να παίζονται ασταμάτητα από τα τηλεοπτικά κανάλια. Διακρίθηκε στο ρόλο του ώριμου, πλούσιου και γυναικά (Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα, Η Βίλα των Οργίων, Τι 30, τι 40, τι 50 κλπ.) ή του «πατέρα» αρκετών γνωστών σταρ της εποχής (Η Αλίκη στο Ναυτικό, Χτυποκάρδια στο θρανίο, Υιέ μου, υιέ μου κλπ). Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας έπαιξε σύνολο σε 78 ελληνικές ταινίες, σε τέσσερις που γυρίστηκαν στη Γαλλία τη δεκαετία του 1930 («Αν ξανανεβούμε προς τα Ηλύσια Πεδία», «Σχολείο γυναικών», «Κουρσάρος», ενώ είναι άγνωστος ο τίτλος της τελευταίας) και σε μία ελληνική ταινία που γυρίστηκε στην Αίγυπτο το 1950, αλλά δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία γι' αυτήν. Τελευταία του ταινία ήταν «Ο Λαμπρούκος Μπαλαντέρ» το 1981, σε σενάριο του γιου του Δημήτρη και του δημοσιογράφου Πάνου Τσίρου.

Προσωπική ζωή 

Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο το 1945 την επίσης ηθοποιό Γιούλη Γεωργοπούλου, με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον δημοσιογράφο, συγγραφέα και πρώην βουλευτή Δημήτρη Κωνσταντάρα, ο οποίος του χάρισε δυο εγγόνια: την Παυλίνα (1974) και τον Λάμπρο (1979). Χώρισαν πολύ νωρίς το 1949 αλλά διαζύγιο πήραν μόλις το 1970. Παντρεύτηκε για δεύτερη φορά το 1971 τη Φιλιώ Κεκάτου. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, έχοντας πλέον αποσυρθεί από την ενεργό δράση λόγω υγείας, τα πέρασε στη Βάρκιζα.

Θάνατος 

Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας από το 1970 αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Υπέφερε από διαβήτη, αλλά ποτέ δεν πρόσεχε τη διατροφή του. Το 1978 αρρώστησε με διαβητική κρίση, που λίγο αργότερα τον οδήγησε σε ελαφρύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Τον Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς, ενώ ετοιμαζόταν να πάει στην παράσταση, παρέλυσε η δεξιά του πλευρά, επηρεάζοντας κυρίως το χέρι και πόδι (ημιπληγία). Μεταφέρθηκε γρήγορα στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε ότι υπέστη αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Η υγεία του σταδιακά βελτιώθηκε, όχι όμως τελείως, παρά την τεράστια προσπάθεια που κατέβαλε για να επανέλθει. Χωρίς να έχει αποθεραπευτεί πλήρως, γύρισε την τελευταία του ταινία το 1981 (Ο Λαμπρούκος μπαλαντέρ),σε σενάριο του γιού του Δημήτρη . Το εγκεφαλικό όμως του είχε αφήσει προβλήματα και στην ομιλία (κολλούσε σε κάποια σύμφωνα, όπως στο κ και το π). Ωστόσο στα γυρίσματα της ταινίας ήταν, όπως πάντα, άψογος και οι υπόλοιποι ηθοποιοί έμεναν άφωνοι (Μάρω Κοντού, Νέλλη Γκίνη, Τώνης Γιακωβάκης κλπ). Μετά από αυτή την ταινία ανανεώθηκε, ηχογράφησε μάλιστα και ένα δίσκο με 12 τραγούδια του γιου του, δεδομένου ότι είχε καταπληκτική φωνή. Δυστυχώς όμως το καλοκαίρι του 1983 υπέστη δεύτερο εγκεφαλικό επεισόδιο,πολύ πιο βαρύ από το πρώτο που τού άφησε έντονα τα σημάδια του, με σοβαρά προβλήματα στην ομιλία και στην κινητικότητα του δεξιού του χεριού. Έκτοτε κλείστηκε στον εαυτό του καθηλωμένος πλέον, ενώ δεν ήθελε να δει κανέναν και κανείς να μην τον δει, εκτός από τον γιό του. Έτσι πλέον απομονώθηκε στο σπίτι του στη Βάρκιζα. Δυστυχώς η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε σταδιακά, ώστε χρειάστηκε να μεταφερθεί εσπευσμένα στο Ασκληπιείο της Βούλας. Επέστρεψε στο σπίτι του, όπου πέρασε τις τελευταίες του μέρες άφωνος και καταβεβλημένος [1]. Στις 28 Ιουνίου 1985 ο Λάμπρος Κωνσταντάρας έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 72 ετών. Ο θάνατός του έγινε πρώτο θέμα στις εφημερίδες και τις ειδήσεις και συγκλόνισε το πανελλήνιο. Κηδεύτηκε παρουσία πλήθους κόσμου την επόμενη μέρα στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.

Θέατρο «Λάμπρος Κωνσταντάρας» 

Το 2008 ένα θέατρο στο Αιγάλεω ονομάστηκε Θέατρο «Λάμπρος Κωνσταντάρας» σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στο ελληνικό θέατρο και τον κινηματογράφο.Λίγα χρόνια αργότερα, ο Δήμος Αθηναίων έδωσε το όνομά του ( μαζί με του Γιάννη Γκιωνάκη) στο θερινό θέατρο του Κολωνού. Για άγνωστους λόγους, η επόμενη Δημοτική αρχή, άλλαξε την ονομασία του θεάτρου. Παρά τις ενέργειες του γιού του που ήταν τότε Δημοτικός Σύμβουλος, η ανεξήγητη απόφαση δεν άλλαξε.

Θεατρογραφία 

«Το παράσημο της γριούλας» του Φ. Μπάρυ, θίασος κυρίας Κατερίνας

«Λόξες γυναικών» της Ρέιτσελ Κράδερς, θίασος κυρίας Κατερίνας1939

«Το στραβόξυλο» του Δ. Ψαθά, θίασος Βασίλη Αργυρόπουλου

«Ο μισάνθρωπος» του Μολιέρου, θίασος Β. Αργυρόπουλου1940

«Οικογενειακές καντρίλιες» του Θάνου Τσούμπρη, θίασος Β. Αργυρόπουλου

«Το μοντέλο της γυναίκας μου» του Παναγιώτη Παπαδούκα, θίασος Β. Αργυρόπουλου

«Ο μισογύνης» του Δημήτρη Χρονόπουλου, θίασος Β. Αργυρόπουλου1941

«Έξοδος κινδύνου» του Αλέκου Λιδωρίκη, θίασος Μιράντας Μυράτ - Γιώργου Παππά

«Μιά ζωή είν' αυτή» του Αλ. Λιδωρίκη, θίασος Μ. Μυράτ - Γ. Παππά1942

«Η κυρία που κοροϊδεύει» του Τίμου Μωραϊτίνη, θίασος Μ. Μυράτ - Γ. Παππά

«Η κυρία θέλει να χωρίσει» του Έρνεστ Βάιντα, θίασος Μ. Μυράτ - Γ. Παππά

«Ο παίκτης» του Φιοντόρ Ντοστογέφσκι, θίασος Μ. Μυράτ - Γ. Παππά

«Ένα καινούριο αστέρι» του Σασά Γκιτρύ, θίασος Κώστα Μουσούρη

«Γκραντ Οτέλ», θίασος Κ. Μουσούρη

«Παντού τα πάντα» του Αλέκου Λιδωρίκη, θίασος Κ. Μουσούρη

«Η δίκη της Μαίρη Ντάνκαν» του Οράτιου ντε Καρμπουτσία, θίασος Κ. Μουσούρη

«Αν έχεις τύχη...» του Δημήτρη Ιωαννόπουλου, θίασος Κ. Μουσούρη

«Εκείνη τη νύχτα» του Λάγιος Ζίλαχυ, θίασος Κ. Μουσούρη1943

«Έρωτα μαστροχαλαστή» του Σπύρου Μελά, θίασος Κ. Μουσούρη1944-1945

«Έτσι αγαπούν τα νειάτα» του Έρνστ Βολτούγκεν, θίασος Κ. Μουσούρη - Μ. Μυράτ

«Σκάνδαλα σε γυμνάσιο θηλέων» του Λ. Φοντόρ (ελεύθερη διασκευή Γρηγόρη Ξενόπουλου), θίασος Κ. Μουσούρη - Μ. Μυράτ

«Πρίγκιψ Μουρούζης» των Γιώργου Ασημακόπουλου – Παναγιώτη Παπαδούκα – Βασίλη Σπυρόπουλου, θίασος «Καλλιτεχνική Ένωσις»1949-1950

«Τα βρώμικα χέρια» του Ζ. Π. Σαρτρ, θίασος Μ. Κοτοπούλη

«Μ'αγαπά - δεν μ'αγαπά» των Δημήτρη Γιαννουκάκη και Ευάγγελου Μπέζου, θίασος Μαρίκας Κοτοπούλη

«Άννα Λουγκάστα» του Φιλίπ Γιορντάν, θίασος Μ. Κοτοπούλη1951

«Συζυγικά συμπλέγματα» του Ζ. Μπ. Λυκ, θίασος κυρίας Κατερίνας

«Σύζυγοι με δοκιμή» του Φρ. Λονσντέιλ, θίασος κυρίας Κατερίνας

«Έντα Γκάμπλερ» του Ερρίκου Ίψεν, θίασος κυρίας Κατερίνας1952

«Η δίκη της κας Κρόσμπυ» του Σόμερσετ Μομ, θίασος κυρίας Κατερίνας

«Η πιστή σύζυγος» του Σόμερσετ Μομ, θίασος κυρίας Κατερίνας

«Η κυρά της θάλασσας» του Ίψεν (σκην. Κάρολος Κουν), θίασος κυρίας Κατερίνας1953

«Η πιστή σύζυγος» του Σόμερσετ Μομ, θίασος κυρίας Κατερίνας

«Το ραντεβού», μουσική κωμωδία των Ευ. Μπέζου - Ασημάκη Γιαλαμά (διασκευή από έργο του Ούγγρου Γιόχαν φον Βάζαρι), θίασος Άννας και Μαρίας Καλουτά

«Τρόλει μπας», επιθεώρηση των Μίμη Τραϊφόρου και Χρήστου Γιαννακόπουλου, θίασος κυρίας Κατερίνας1955

«Τρεις πετεινοί σε ένα κοτέτσι» του Νίκου Τσεκούρα (σκηνοθεσία Λ. Κωνσταντάρα), θίασος Μ. Μυράτ - Λ. Κωνσταντάρα

«Οι μαιτρέσσες του μπαμπά» του Ζακ Ντεβάλ, θίασος Μ. Μυράτ - Λ. Κωνσταντάρα

«Πάντα μ΄αγαπούσες» του Νόελ Κάουαρντ, θίασος Μ. Μυράτ - Λ. Κωνσταντάρα

«Δύο άσπρα τριαντάφυλλα» της Ντόντι Σμίθ, θίασος Μ. Μυράτ - Λ. Κωνσταντάρα

«Χωρίς γάντι» του Αλέκου Λιδωρίκη, θίασος Μ. Κοτοπούλη1955-1956

«Το τέλος του ταξιδιού» του Ρόμπερτ Σέριφ, θίασος Μάνου Κατράκη1957

«Η Θεατρίνα» του Σόμερσετ Μομ, θίασος κυρίας Κατερίνας

«Το κονσέρτο» του Χέρμαν Μπαρ, θίασος κυρίας Κατερίνας

«Ο άγονος κήπος» της Ένιντ Μπάνιον, θίασος κυρίας Κατερίνας1958

«Το δίχτυ της αράχνης» της Άγκαθα Κρίστι, θίασος κυρίας Κατερίνας

«Ουδείς αναμάρτητος» του Φρανκ Λόνσντεϊλ, θίασος Λ. Κωνσταντάρα

«Ο ανακριτής έρχεται» του Τζον Πρίσλεϊ, θίασος Λ. Κωνσταντάρα1959

«Δυό άσπρα τριαντάφυλλα» της Ντόντι Σμιθ, θίασος κυρίας Κατερίνας1962

«Παράξενο ιντερμέτζο» του Ευγένιου Ο' Νηλ, θίασος Έλσας Βεργή

«Καπετάνιος στον παράδεισο» του Άλεκ Κόπελ, θίασος Έλ. Βεργή

«Κρατικές υποθέσεις» του Λουίς Βερνέιγ, σύμπραξη Τζένη Καρέζη

«Η ροζ αμαρτία» των Νίκου Τσιφόρου - Πολύβιου Βασιλειάδη, θίασος Βίλμας Κύρου1963

«Καρέ της ντάμας» του Γεωργίου Ρούσσου, θίασος Β. Κύρου

«Κορίτσια στη θάλασσα» του Μισέλ Αντρέ, θίασος Β. Κύρου

Θίασος Λάμπρου Κωνσταντάρα 

1963

«Η βροχή» του Σόμερσετ Μομ (σύμπραξη Μάρω Κοντού)

«Η χήρα μου κι εγώ» των Νόρμαν Μπαράς και Κάρολ Μουρ (σύμπραξη Μ. Κοντού)1964

«Υπάρχει και φιλότιμο» των Αλέκου Σακελλάριου και Χρ. Γιαννακόπουλου - Θέατρο "Βεργή"1967

«Κάτι κουρασμένα παλικάρια» του Κώστα Πρετεντέρη (σύμπραξη Μ. Κοντού - Νίκος Ρίζος)

«Ήταν ένας πλεϊμπόυ» των Ασ. Γιαλαμά και Κ. Πρετεντέρη (σύμπραξη Μαίρη Χρονοπούλου - Ν. Ρίζος)1968

«Η όμορφη και ο τζαναμπέτης» των Ασ. Γιαλαμά - Κ. Πρετεντέρη (σύμπραξη Μ. Κοντού)1969

«Πίσω μου σ' έχω σατανά» των Ν. Τσιφόρου - Π. Βασιλειάδη (σύμπραξη Μ. Κοντού)

«Ούτε γάτα ούτε ζημιά» των Αλ. Σακελλάριου - Χρ. Γιαννακόπουλου (σύμπραξη Μ. Κοντού)1970

«Άσπρα τριαντάφυλλα» της Ντόντι Σμιθ (σύμπραξη Μ. Μυράτ)

«Ο Μπάμπης και ο μπαμπίνος» του Αλ. Σακελλάριου (σύμπραξη Μ. Χρονοπούλου)

«Το 24ωρο ενός Αθηναίου» του Αλ. Σακελλάριου1970-1971

«Τσιν-τσιν» της Φρανσουά Μπιγιεντού (σύμπραξη Έλλη Λαμπέτη)

«Μια λαίδη στο σφυρί» του Σόμερσετ Μομ (σύμπραξη Έλ. Λαμπέτη)1972

«Ερωτιάρης αλα ελληνικά» των Ασ. Γιαλαμά - Κ. Πρετεντέρη

«Τι τριάντα, τι σαράντα, τι πενήντα...» των Ασ. Γιαλαμά - Κ. Πρετεντέρη1973

«Ευτυχώς τρελάθηκα» του Γ. Ρούσσου1974

«Συγνώμη που σε ψήφισα πολύ» των Κ. Πρετεντέρη - Λάκη Μιχαηλίδη, παραγωγή Θεατρικές επιχειρήσεις Βαγγέλη Λιβαδά

«Με λένε Κώστα» των Αλ. Σακελλάριου και Ναπολέοντα Ελευθερίου1975

«Αγάπη μου παγόβουνο» των Λ. Μιχαηλίδη και Π. Βασιλειάδη

«Ένας κόσμος άνω-κάτω» του Κ. Πρετεντέρη

«Απριλιανά μπαλέτα» του Λ. Μιχαηλίδη, παραγωγή θεατρικές επιχειρήσεις Β. Λιβαδά 1975-19761975-76

«Τι τόθελα κι αμάρτησα" - Μιχαηλίδη- Βασιλειάδη - Θέατρο "Χατζηχρήστου"

Υπάρχει και φιλότιμο» των Αλ. Σακελλάριου - Χρ. Γιαννακόπουλου1977

«Οι λόρδοι της λόρδας» του Γιώργου Κωνσταντίνου (σύμπραξη Γ. Κωνσταντίνου και Μ. Κοντού)1978

«Ο Λαμπρούκος και οι λατρείες του» του Δημήτρη Κωνσταντάρα1978-1979

«Τρελλές επαφές ρωμέικου τύπου» του Κ. Πρετεντέρη (σύμπραξη Ν. Ρίζος και Μ. Κοντού) - η τελευταία θεατρική του εμφάνιση. 

Θέατρο στην τηλεόραση 

1975 «Δελησταύρου και υιός» του Αλ. Σακελλάριου ΥΕΝΕΔ

1976 «Υπάρχει και φιλότιμο», των Αλ. Σακελλάριου - Χρ. Γιαννακόπουλου ΥΕΝΕΔ

1976 «Εκείνες κι Εγώ», του Κ. Πρετεντέρη ΥΕΝΕΔ