Ο Πολ Ραντέν (2 Απριλίου 1883- 21 Φεβρουαρίου 1959) ήταν Αμερικανός ανθρωπολόγος.

Γεννήθηκε στις στο Λοντς της Πολωνίας και ήταν γιος του Δρ Άντολφ Μ. (ραββίνου) και της Ιωάννας Θίοντορ Ραντέν. Παρακολούθησε το κολέγιο Σίτι, από όπου έλαβε και το πτυχίο του το 1902. Μετά από αρκετές σπουδές σε διαφορετικές κατευθύνσεις και σε διαφορετικές πόλεις της Ευρώπης ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια, το 1911.

Ο Ραντέν έδρασε κυρίως ως εθνολόγος και διεξήγαγε εκτεταμένη έρευνα πεδίου ανάμεσα στους Οτζίμπουα και τους Ινδιάνους Γουινεμπάγκο στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών και υπήρξε πρωτοπόρος στη χρήση της αυτοβιογραφίας στην εθνολογία. Ήταν επικεφαλής του Τμήματος Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπράντις, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ και του Κέιμπριτζ, στο Πανεπιστήμιο του Φισκ, το Πανεπιστήμιο του Σικάγο, καθώς και στα κολέγια Κένυον και Μπλακ Μάουντεν.