Βιογραφικό
Ο Χρήστος Βακαλόπουλος (Αθήνα,1956 - Αθήνα,1993) ήταν συγγραφέας, σκηνοθέτης και ραδιοφωνικός παραγωγός.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην συνοικία της Κυψέλης που κατέχει ιδιαίτερη θέση σαν τόπος στα γραπτά του.
Το 1973 αρχίζει τις σπουδές του στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ), αρθρογραφώντας παράλληλα στο περιοδικό Σύγχρονος Κινηματογράφος και στην εφημερίδα Αυγή.
Το 1980 εκδίδει το πρώτο του βιβλίο,Υπόθεση μπεστ-σέλερ, και φεύγει για τα επόμενα δύο χρόνια στο Παρίσι, όπου κάνει σπουδές κινηματογράφου με δάσκαλό του τον Ερίκ Ρομέρ.
Το 1982 επιστρέφει στην Ελλάδα και ξεκινάει μία μακρά συνεργασία με το περιοδικό Αντί και το Δεύτερο Πρόγραμμα της ΕΡΤ.
Το 1984 γράφει και σκηνοθετεί την μικρού μήκους ταινία Βεράντες, εκδίδοντας παράλληλα το δεύτερο βιβλίο του, Οι πτυχιούχοι.
Συνεχίζει την πορεία του στον κινηματογράφο το 1986, με την μικρόυ μήκους ταινία του Θέατρο, ενώ συνεργάζεται στα σενάρια των ταινιών Σχετικά με τον Βασίλη του Σταύρου Τσιώλη και Η γυναίκα που έβλεπε τα όνειρα του Νίκου Παναγιωτόπουλου.
Το 1989 εκδίδει την συλλογή διηγημάτων Νέες αθηναϊκές ιστορίες και πραγματοποιεί την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Όλγα Ρόμπαρντς, που κερδίζει το Βραβείο Φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Το 1990 συγκεντρώνει πολλά από τα δοκίμια του για τον κινηματογράφο σε έναν τόμο με τον τίτλο Δεύτερη προβολή και έναν χρόνο αργότερα δημοσιεύει το γνωστότερο και καλύτερο ίσως βιβλίο του, Η γραμμή του ορίζοντος.
Το 1992 γράφει και σκηνοθετεί μαζί με τον Σταύρο Τσιώλη την ταινία Παρακαλώ, γυναίκες, μην κλαίτε, που παίρνει το Βραβείο Σεναρίου και Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπως και το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου.
Στις 29 Ιανουαρίου του 1993 πεθαίνει σε ηλικία 36 χρόνων από καρκίνο του πνεύμονα.
Την ίδια χρονιά, ο φίλος του Κωστής Παπαγιώργης γράφει στην μνήμη του το βιβλίο Γεία σου, Ασημάκη, ενώ το 2005, με την επιμέλεια του Κωστή Λιβιεράτου, εκδίδεται από τις εκδόσεις Εστία η συλλογή άρθρων και δοκιμίων του Χρήστου Βακαλόπουλου, Η ονειρική υφή της πραγματικότητας.