Ο Δημήτριος Κορομηλάς (Αθήνα 1850-1898) υπήρξε θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος και εκδότης.

Θεωρείται ότι ανανέωσε το ελληνικό θέατρο της εποχής του και ότι καθιέρωσε το κωμειδύλλιο και το δραματικό ειδύλλιο στην Ελλάδα με τα δύο γνωστότερα έργα του, «Η τύχη της Μαρούλας» (1889) και «Ο αγαπητικός της Βοσκοπούλας» (1891).

Γιος του εκδότη Ανδρέα Κορομηλά, μεγάλωσε σε λογοτεχνικό περιβάλλον και σπούδασε φιλολογία στη Γαλλία και στη Γερμανία όπου είχε την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με την ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Συνέχισε την οικογενειακή παράδοση των εκδόσεων εκδίδοντας και διευθύνοντας την προοδευτική εφημερίδα «Εφημερίς» (Οκτώβριος 1873), την πρώτη ημερήσια αθηναϊκή εφημερίδα.

Ο Δ. Κορομηλάς όμως έγινε ευρύτατα γνωστός ως θεατρικός συγγραφέας. Συνέγραψε πάνω από 50 θεατρικά έργα καλύπτοντας όλα τα θεατρικά είδη και εξασφαλίζοντας την αποδοχή του κοινού. Τα έργα του ανέβασαν οι μεγάλοι θίασοι της εποχής (θίασος Ταβουλάρη – Παντόπουλου) και αργότερα η Νέα Σκηνή του Χρηστομάνου) και ορισμένα συνεχίζουν να έχουν επιτυχία ακόμα και τώρα.
Ο Κορομηλάς καθιέρωσε δύο νέα θεατρικά είδη, το Κωμειδύλλιο και το Δραματικό ειδύλλιο με τα έργα «Η τύχη της Μαρούλας» (1889) και «Ο αγαπητικός της Βοσκοπούλας» (1891). Για την κωμωδία είχε δηλώσει ότι: «Αποστολή της κωμωδίας είναι το να απεικονίζει, φωτίζουσα συγχρόνως υψόθεν διά του ιδανικού της τέχνης φωτός, τον αληθή κοινωνικόν βίον»

Ενδεικτική της απήχησης που είχε ο Κορομηλάς είναι η επιλογή του έργου του «Ο θάνατος του Περικλέους» για την πρεμιέρα του –τότε- Βασιλικού Θεάτρου (1901) καθώς επίσης και η μεταφορά των έργων «Η τύχη της Μαρούλας» (1912) και «Ο αγαπητικός της Βοσκοπούλας» (1931) στον κινηματογράφο με τεράστια επιτυχία.

Στα νεότερα χρόνια την «Τύχη της Μαρούλας» έχουν σκηνοθετήσει μερικοί από τους σημαντικότερους έλληνες σκηνοθέτες, με σημείο αναφοράς τον Κάρολο Κουν και το Θέατρο Τέχνης το 1974.