O Ζαν-Ζακ Ανό, γεννημένος την 1η Οκτωβρίου 1943 στην πόλη Ζουβισύ-σιρ-Όρζ, είναι Γάλλος σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός ταινιών.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του έχει τιμηθεί με πέντε Βραβεία Σεζάρ, καθώς και ένα Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1976.
Ο Ζαν-Ζακ Ανό κατάγεται από οικογένεια μέσων οικονομικών δυνατοτήτων. Ίνδαλμά του ήταν ο όμοτεχνός του, Ζαν Ρενουάρ. Πραγματοποίησε φιλολογικές σπουδές, σπουδάζοντας τα αρχαία ελληνικά. Αφού ολοκλήρωσε τη φοίτησή του στη Σχολή Λουί-Λυμιέρ, και κατόπιν στο IDHEC, εργάστηκε γυρίζοντας διαφημιστικά σποτ για την τηλεόραση, κάτι που του εξασφάλισε αρκετά χρήματα.

Σύμφωνα με τον ίδιο τότε βίωσε μια οξύτατη «ηθική κρίση», επειδή δεν ένιωθε ικανοποιημένος με αυτό το είδος ζωής.
Έτσι προέκυψε η ταινία «Μαύρο και άσπρο σε χρώμα» που, αν και αποτυχημένη, του εξασφάλισε το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας, καθώς και την ευχέρεια να πραγματοποιήσει «τις πιο παλαβές φαντασιώσεις του». Κατόπιν γύρισε μια ταινία που θεωρείται "καλτ" στη Γαλλία, το «Coup de tête».

Έπειτα αφιερώθηκε σε ακριβές και φιλόδοξες παραγωγές, όπως η ταινία «Ο πόλεμος για τη φωτιά» (1981) και «Η αρκούδα» (1988). Ακολουθούν δύο αναγνωρισμένες διασκευές: «Το όνομα του ρόδου» του Ουμπέρτο Έκο (1986) και «Ο εραστής» της Μαργκερίτ Ντυράς (1992).
Εξαιτίας της ταινίας του «Επτά χρόνια στο Θιβέτ» (1997) του απαγορεύτηκε δια βίου η είσοδος στην Κίνα.

Ο Ανό, αν και υποφέρει συχνά από τα αρνητικά σχόλια του Τύπου, έχει τη φήμη του τελειομανούς και του απαράμιλλου τεχνίτη, καθώς επιβλέπει προσωπικά κάθε βήμα της παραγωγής των ταινιών του, όπως και της εξόδου τους σε DVD.
Αγαπά τις ανιμιστικές και παγανιστικές θρησκείες, ενώ αυτοπροσδιορίζεται ως πολέμιος της αποικιοκρατίας.
Λατρεύει τη Φύση, ενώ δηλώνει ότι «αυτό που τον ενεργοποιεί είναι η ανάγκη του να κάνει μια ταινία που να μη μοιάζει με τις άλλες». Εκτός από το «Coup de tête» οι ταινίες του αναφέρονται στο παρελθόν. Έχει εκφράσει την επιθυμία να γυρίσει μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, αν και δεν έχει βρει ακόμη το κατάλληλο σενάριο.

Στις 21 Νοεμβρίου του 2007, εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας των Καλών Τεχνών.