Pame Cinema -

Η 11χρονη Άννα (Μαρία Ρισκάκη) είναι ένα χαρισματικό παιδί με μια καταπιεστική και υπερφιλόδοξη μητέρα την Μαίρη (Ναταλία Δραγούμη). Η Άννα θα κάνει τα πάντα να πετύχει στο reality για νεαρούς σεφ που συμμετέχει, όμως στην πορεία αλλάζει συμπεριφορά, κάτι που πρώτη αντιλαμβάνεται η Εύα (Γιούλικα Σκαφιδά), η παιδοψυχίατρος της εκπομπής. Σε τί οφείλεται αυτή η αλλαγή της συμπεριφοράς?

Η Όλγα Μαλέα καταπιάνεται στη Ματζουράνα με ένα δύσκολο είδος, αυτό του ψυχολογικού θρίλερ και το αντιμετωπίζει σαν τηλεοπτική σαπουνόπερα. Αντί να χτίσει σιγά-σιγά την ένταση του θρίλερ μέσα από την πλοκή αναλώνεται σε περιφερειακά γεγονότα χάνοντας το στόχο. Κατ’ αρχήν δεν αντιλαμβανόμαστε οι ίδιοι ως θεατές αυτή την πολυσυζητημένη αλλαγή στη συμπεριφορά της Άννας, αλλά την μαθαίνουμε από την ψυχολόγο, έτσι αποστασιοποιούμαστε από το πρόβλημα. Επιπλέον επιμένει στην νευρωτική Μαίρη σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, πράγμα που γίνεται κουραστικό, καθώς έχει σκιαγραφήσει πολύ καθαρά τον χαρακτήρα της από την πρώτη σκηνή και μετά απλά επαναλαμβάνεται χωρίς να προσθέτει κάτι νέο. Η παιδοψυχολόγος που δρα ως επίδοξη μητέρα της μικρής επίσης αποσπά από το κύριο θέμα, με αποτέλεσμα όλοι αυτοί οι περισπασμοί να αποδυναμώνουν την ταινία.

Από πλευράς κινηματογράφησης ακολουθείται επίσης η τακτική της τηλεόρασης. Σχεδόν σε κάθε σκηνή είναι εμφανής η προσπάθεια των ηθοποιών και κυρίως της Ναταλίας Δραγούμη – λόγω ρόλου όχι λόγω ερμηνείας, η οποία είναι καλή- να στήνεται με θεατρικό τρόπο μπροστά από την μοναδική κάμερα ώστε να μην καλύπτει τον συνάδελφό της, μια κίνηση εντελώς αφύσικη και εκτός κινηματογραφικής λογικής.

Μια πολύ μέτρια προσπάθεια, έξω από το έργο της σκηνοθέτιδας που ήταν πολύ πιο αποτελεσματική στο ανάλαφρο ύφος που έχει υιοθετήσει στην κωμωδία και μια φτωχή παραγωγή που δεν μπορεί να κρυφτεί με τεχνάσματα.

Βαθμολογία: 3 στα 10

Ματζουράνα – Κριτική