Pame Cinema -

Σε λίγα χρόνια από σήμερα και στη διάρκεια μιας ημέρας που συμβαίνουν τα πάντα, η ζωή του 28χρονου μάγου της Wall Street, δισεκατομμυριούχου Έρικ Πάκερ, ανατρέπεται οριστικά.

Ο David Cronenberg μεταφέρει σε σενάριο δικό του το ομώνυμο πολιτικο-οικονομικό μυθιστόρημα του Don DeLillo, Cosmopolis, το οποίο έγραψε το 2003, λίγο μετά την κατάρρευση των dot com επιχειρήσεων στο χρηματιστήριο και πριν την μεγάλη κατάρρευση των τραπεζών το 2008. Το κείμενό του αναφέρεται στον κυνισμό της Wall Street και στα αδιέξοδα που δημιουργεί στα άτομα και την κοινωνία το στείρο κυνήγι του χρήματος.

Ο Έρικ Πάκερ είναι άλλος ένας από τα golden boys της Wall Street, που αποθησαυρίζει εκατομμύρια παίζοντας στον κυβερνοχώρο, εκεί όπου το χρήμα ζει για το χρήμα, υπερδιπλασιάζεται με το πάτημα ενός κουμπιού στον υπολογιστή και χάνεται εξίσου εύκολα. Εκείνο το πρωί αποφασίζει να διασχίσει την πόλη για να πάει στην άλλη πλευρά της όπου βρίσκεται ο κουρέας του για να κουρευτεί. Μπαίνει στην υπερπολυτελή λιμουζίνα του που έχει διαστάσεις βαγονιού τραίνου, αλεξίσφαιρη, με μάρμαρο Καράρας για πάτωμα και ατελείωτες οθόνες που τον κρατούν σε επαφή με τις χρηματιστηριακές εξελίξεις σε όλο τον κόσμο. Η διαδρομή όμως θα του πάρει όλη την ημέρα, καθώς η επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ έχει μπλοκάρει το κέντρο, ενώ ο σωματοφύλακάς του θα τον ενημερώσει πως υπάρχει μια πραγματική απειλή για τη ζωή του. Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν θα αλλάξει την απόφασή του να πάει για κούρεμα.

Από τη λιμουζίνα του θα παρελάσουν οι ελάχιστοι άνθρωποι με τους οποίους έχει επαφή, η σύμβουλός του για τα έργα τέχνης και ερωμένη του (Juliette Binoche), η αναλύτρια των οικονομικών του που τον προειδοποιεί πως η άνοδος του γουάν τον οδηγεί στην χρεωκοπία, ο γιατρός του που τον εξετάζει καθημερινά. Τις λίγες φορές που θα βγει από την λιμουζίνα του θα είναι για να συναντήσει την γυναίκα του (Sarah Gadon), άλλη μια πάμπλουτη κληρονόμο εξίσου αποστασιοποιημένη από την πραγματική ζωή, για να φάει ή να δει από κοντά μια πορεία.

Η οδύσσειά του θα μας αποκαλύψει τον κόσμο του. Κλεισμένος στην λιμουζίνα και προσπαθώντας ανεπιτυχώς να αποκλείσει τους ήχους του έξω κόσμου με φελλό, διατηρεί την μονόπλευρη οπτική επαφή μαζί του μέσα από τα φιμέ τζάμια, όμως όσα συμβαίνουν απέξω είναι εμφανές πως δεν τον αφορούν. Όσα τον απασχολούν είναι οι βασικές ανάγκες της ζωής, φαγητό, σεξ, υγεία, όμως σε κανένα από αυτά, αν και τα έχει σε αφθονία, δεν φαίνεται να βρίσκει ευχαρίστηση, πολύ δε περισσότερο στα υλικά αγαθά που τα εκτιμά μόνον ως μέτρο πλούτου. Η κατάρρευσή του που θα έρθει πριν τελειώσει η ημέρα θα είναι ευπρόσδεκτη ίσως και μόνο ως αλλαγή.

Ο Cronenberg κάνει μια τολμηρή προσπάθεια να μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη ένα βιβλίο όπου το μόνο του μέσο ως δράμα είναι η συζήτηση. Με διαλόγους που διακρίνονται για τον λεκτικό και εκφραστικό τους πλούτο προσεγγίζει τα θέματά του ορισμένες στιγμές με χιούμορ αλλά περισσότερο συχνά με αυταρέσκεια. Εν τέλει όμως αποτυγχάνει να κάνει την ταινία ενδιαφέρουσα. Ο Robert Pattinson αν και ιδανικός από ηλικία, εμφάνιση και ύφος να ερμηνεύσει τον κυνικό, αδιάφορο και απόμακρο Έρικ Πάκερ, είναι περισσότερο από όσο χρειάζεται ανέκφραστος, ώστε δεν αισθανόμαστε απολύτως τίποτα για τον χαρακτήρα του. Ούτε φθόνο, ούτε λύπη, ούτε συμπόνια, ούτε απέχθεια. Δεν μας ενδιαφέρει τί θα του συμβεί. Το ίδιο δεν αισθανόμαστε τίποτα για την γυναίκα του ή για όλους τους άλλους που παρελαύνουν από την λιμουζίνα ή συναντά ο Πάκερ, με εξαίρεση ίσως τον πάντα θαυμάσιο Paul Giamatti που μιλώντας πολύ σιγά και χωρίς να υψώνει τον τόνο της φωνής κατορθώνει και βγάζει την εσωτερική οργή που αισθάνεται. Κρίμα όμως που παίζει μόνο στα δέκα λεπτά της ταινίας.

Η σκηνοθετική δεινότητα του Κρόνενμπεργκ παραδίδει μια άρτια οπτικά ταινία, που όμως αποτυγχάνει να τραβήξει το κοινό από την αδιαφορία των χαρακτήρων του και να το εμπλέξει συναισθηματικά ώστε να περάσει το μήνυμά του.

Βαθμολογία: 5 στα 10

Cosmopolis – Κριτική