Playboy, bon-viveur, λάτρης του ωραίου φύλου, κυρίως όμως, ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες της Αμερικής και όλου του κόσμου...!

Ο Frank Sinatra γεννήθηκε τον Δεκέμβρη του 1915 στο New Jersey. Παιδί Ιταλών μεταναστών, μεγάλωσε δύσκολα και λόγω της ατίθασης του εφηβείας, δεν κατάφερε να τελειώσει ποτέ το σχολείο, όπου τον απέβαλαν λόγω συμπεριφοράς.

Μεγαλώνοντας στα χρόνια του κραχ, έκανε ό,τι δουλειά μπορούσε να βρει για να ζήσει, χωρίς να λείπουν τα μπλεξίματά του με τον νόμο. Η μουσική όμως, ήταν η μεγάλη του αγάπη. Γι' αυτ'ο ήδη από την εφηβεία του άρχισε να τραγουδά επαγγελματικά...

Το 1935 άρχισε να τραγουδά σε ένα bar στο Hoboken, μαζί με ένα group.

Κατάφεραν να κερδίσουν το πρώτο βραβείο στην εκπομπή του ραδιοφωνικού παραγωγού Edward Bowes. Λίγο αργότερα, ο Sinatra έφυγε από το group και άρχισε να τραγουδά μόνος του σε ένα bar στο New Jersey. Ηχογράφησε ένα demo και μετά από λίγο καιρό κατάφερε να κυκλοφορήσει τον πρώτο δίσκο της καριέρας του, «From The Bottom Of My Heart».

Λίγο πριν τη δεκαετία του '40, ο τζαζίστας Tommy Dorsey του ζήτησε να αντικαταστήσει τον τραγουδιστή της μπάντας του.

Ο Dorsey ήταν ένας από τους πιο επιτυχημένους μουσικούς εκείνης της εποχής, που το swing βρισκόταν στις δόξες του. Μαζί ηχογράφησαν άπειρα τραγούδια και παρά την ταραχώδη τους σχέση κατάφεραν να κάνουν μεγάλες επιτυχίες!

Η δεκαετία του '40 ήταν η αρχή της καριέρας του.

Χάρη στο όμορφο παρουσιαστικό του και την ξεχωριστή του παρουσία, κατάφερε να γίνει αγαπητός στο γυναικείο φύλο, αποκτώντας ολοένα και μεγαλύτερο ακροατήριο. Την περίοδο 1942-1944 κατά τη διάρκεια της απεργίας των μουσικών, παρότι δεν κυκλοφόρησε κανέναν δίσκο, τα τραγούδια του ακούγονταν στα ραδιόφωνα. Δεν υπηρέτησε στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Το γεγονός αυτό, ήταν μια από τις μεγαλύτερες κηλίδες στη ζωή του, κάνοντας τον μισητό σε αρκετό κόσμο και Μ.Μ.Ε.

Η δεκαετία του '50 που ακολούθησε, ήταν μια αρκετά σκοτεινή εποχή για τον Sinatra.

Ένιωθε ότι το άστρο του είχε αρχίσει να ξεθωριάζει, ο κόσμος δεν τον είχε πια ανάγκη. Μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας, αποφάσισε να προσπαθήσει να βρει τον δρόμο του. Ξεκίνησε εμφανίσεις στο Las Vegas και στην τηλεόραση με το «The Frank Sinatra Show», που δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, κυρίως λόγω του υπεροπτικού χαρακτήρα του.

Η δόξα τον ακολούθησε και στα 60s. Τα albums του, όπως το «Nice'n'Easy» και «Ring-A-Ding Ding» έγιναν τεράστια hits. Παράλληλα συνέχισε τις εμφανίσεις του στον κινηματογράφο και την τηλεόραση και παρουσιάστηκε ακόμα και με τον Elvis Presley, παρά την μεταξύ τους αντιπαλότητα.

Το 1971 και σε ηλικία 55 ετών, ο Sinatra δήλωσε ότι αποχωρεί από την ενεργό δράση, στη διάρκεια μιας φιλανθρωπικής συναυλίας στο Hollywood. Δύο χρόνια μετά, αναίρεσε την απόφαση του με το album «Ol'Blue Eyes Is Back» και μια τηλεοπτική εμφάνιση, στην οποία εμφανίστηκε μαζί με τον Gene Kelly. Μετά από λίγο επέστρεψε στο Las Vegas και τα casino shows.

Η ερωτική ζωή του Sinatra είχε τεράστιο ενδιαφέρον για τον Τύπο και τους θαυμαστές του. Πατέρας τριών παιδιών, παντρεύτηκε τέσσερις φορές, τη Nancy Barbato, την ηθοποιό Ava Gardner, την επίσης ηθοποιό Mia Farrow- όταν αυτή ήταν 21 και ο Sinatra 50 και τη Barbara Marx. Ανάμεσα στους δεσμούς του συγκαταλέγονται τα μεγαλύτερα ονόματα του Hollywood, όπως η Marilyn Monroe, η Judy Garland και η Lauren Bacall.

Παρά τα προβλήματα υγείας του, συνέχισε τις ζωντανές εμφανίσεις. Η τελευταία του συναυλία ήταν στην Ιαπωνία, ενώ το 1995 τραγούδησε μπροστά σε 1200 καλεσμένους σε ένα ιδιωτικό πάρτι. Η μνήμη του και το μυαλό του είχαν αρχίσει να τον εγκαταλείπουν και η υγεία του να επιδεινώνεται, καθώς η άνοια από την οποία έπασχε γινόταν όλο και πιο εμφανής. Αποκορύφωμα ήταν η βραδιά της βράβευσης του με το Legend Award στα βραβεία Grammy του '94. Ο Bono των U2 τον προλόγισε, μιλώντας για έναν αληθινό θρύλο, το αληθινό «αφεντικό» της μουσικής. Ο Sinatra στον ευχαριστήριο λόγο του άρχισε να πλατειάζει και η ομιλία του κόπηκε αφήνοντάς τον να μιλάει σε ένα νεκρό μικρόφωνο.

Το 1998 μετά από μια καρδιακή προσβολή, έφυγε από τη ζωή στο Los Angeles.