Η Λυδία και η Αντωνία είναι έξαλλες. Έξαλλες και πάλι. Έξαλλες και πάλι με την Αλεξάνδρα, δηλαδή. Ως πότε θα υποφέρουν; Ως πότε πια θα την ανέχονται; Ώσπου να γεράσουν; Και τότε εκείνες τι θα κάνουν; Έχετε σκεφτεί; Γιατί εκείνες σκέφτονται και η φαντασία τους αρχίζει να οργιάζει…! Λυδία και Αντωνία συμμαχούν, έστω και μόνο στο μυαλό τους, σε ένα επεισόδιο για βαθιές επιθυμίες και βαθιά γεράματα. Δηλητηριασμένα φαγητά, φρένα που δεν πιάνουν και πισώπλατα χτυπήματα είναι λίγα μόνο απ’ όσα οραματίζονται. Θα καταφέρουν άραγε, έστω και στα 80 τους, με μπαστούνια και μασέλες, να απαλλαγούν από την Αλεξάνδρα ή ούτε στη φαντασία δεν κερδίζεται αυτή η μάχη;