Η καρδιά του Αργύρη, αργά και σταθερά έχει αρχίσει να χτυπάει αλλιώτικα για τη Βάσια και αυτός το εξομολογείται στον πιο έμπιστό του άνθρωπο, τον Μάρκο. Ο Ταχίνης πηγαινοέρχεται με ύφος καρδιοκατακτητή και τρανού αστυνόμου στην αντικερί.