ε την προσοχή του κοινού όταν η ταινία κυκλοφόρησε ταυτόχρονα με το «Δωμάτιο με Θέα» (1986), καθώς έπαιζε δυο εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες.

Το 1987, ο Ντέι Λιούις πήρε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι, με συμπρωταγωνίστριες τηΛένα Ολίν και τη Ζυλιέτ Μπινός. Στη διάρκεια των γυρισμάτων που κράτησαν οκτώ μήνες έμαθε τσέχικα και αρνήθηκε για πρώτη φορά να αποδυθεί το ρόλο του στα διαλείμματα των γυρισμάτων.

Ο Ντέι Λιούις εφάρμοσε πλήρως τη προσωπική του μέθοδο υποκριτικής το 1989 στην ταινία του Τζιμ Σέρινταν Το αριστερό μου πόδι που κέρδισε πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων και το Όσκαρ Α' Ανδρικού ρόλου.

Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις επέστρεψε στη σκηνή για να συνεργαστεί με τον Ρίτσαρντ Έιρ, παίζοντας τον Άμλετ στο National Theatre, αλλά κατέρρευσε στη μέση μιας σκηνής όπου το φάντασμα του πατέρα του Άμλετ πρωτοεμφανίζεται στο γιό του. Άρχισε να κλαίει ανεξέλεγκτα και αρνήθηκε να επιστρέψει στη σκηνή, οπότε ο αντικαταστάτης του αναγκάστηκε να ολοκληρώσει το έργο. Διαδόθηκε η φήμη ότι ο Ντέι Λιούις είχε δει το φάντασμα του πατέρα του, αν και επίσημα το περιστατικό αποδόθηκε σε υπερκόπωση. Σε βρετανικη τηλεοπτική εκπομπή στο ITV ο ίδιος επιβεβαίωσε τη φήμη. Δεν εμφανίστηκε ξανά στη σκηνή έκτοτε.
Δεκαετία του '90

Το 1992, τρία χρόνια μετά το Όσκαρ, βγήκε στις αίθουσες Ο τελευταίος των Μοϊκανών. Συνεργάστηκε και πάλι με τον Τζιμ Σέρινταν στην ταινία Εις το όνομα του πατρός. Έχασε πολλά κιλά για το ρόλο, διατήρησε τη Βορειοιρλανδική του προφορά σε όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων, και πέρασε μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ένα κελί. Επίσης επέβαλε στο προσωπικό της ταινίας να του πετάει κρύο νερό και να τον βρίζει. Κέρδισε το δεύτερο Όσκαρ του σ' αυτήν την ταινία.

Το 1996, πρωταγωνίστησε στην ταινία The Crucible βασισμένη σε θεατρικό του Άρθρουρ Μίλλερ με τη Γουϊνόνα Ράιντερ. Ακολούθησε η ταινία του Τζιμ Σέρινταν The Boxer, μετά την οποία ο Ντέι Λιούις ημι-αποσύρθηκε από την υποκριτική και επέστρεψε στην παλιά του αγάπη, την ξυλουργική. Μετακόμισε στη Φλωρεντία, στην Ιταλία, όπου γοητεύτηκε από τηw τέχνη των τσαγκάρηδων, παρακολουθώντας μαθήματα.

2000 - σήμερα

Πέντε χρόνια μετά την τελευταία του ταινία, ο Ντέι Λιούις επέστρεψε με τις Συμμορίες της Νέας Υόρκης, μια ταινία του Μάρτιν Σκορτσέζε (με τον οποίο είχε συνεργαστεί και στα Χρόνια της Αθωότητας). Μετά τις Συμμορίες της Νέας Υόρκης, η σύζυγός του, σκηνοθέτιδα Ρεμπέκα Μίλλερ (κόρη του θεατρικού συγγραφέα Άρθουρ Μίλλερ, του έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Η μπαλάντα του Τζακ και της Ρόουζ.

Το 2007, ο Ντέι Λιούις εμφανίστηκε στην ταινία του Πολ Τόμας Άντερσον "Θα χυθεί αίμα". Κέρδισε το βραβείο BAFTA, Χρυσή Σφαίρα και Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου (2008) για το ρόλο του στην ταινία. Το 2010 θα εμφανιστεί στην πολυαναμενόμενη ταινία Nine δίπλα στο πλευρό της Νικόλ Κίντμαν, της Μαριόν Κοτιγιάρ, της Πενέλοπε Κρουζ και της Σοφία Λόρεν.

Προσωπική ζωή

Ο Ντέι Λιούις σπάνια μιλάει δημόσια για την προσωπική του ζωή. Είχε μια σχέση με τη Γαλλίδα ηθοποιό Ιζαμπέλ Ατζανί. Η σχέση κράτησε έξι χρόνια και τελικά διαλύθηκε. Στις 9 Απριλίου 1995 γεννήθηκε η Gabriel-Kane Day-Lewis στη Νέα Υόρκη, λίγους μήνες μετά το τέλος της σχέσης των δυο ηθοποιών.

Το 1996, ενώ δούλευε στην κινηματογραφική διασκευή του έργου The Crucible, επισκέφθηκε το σπίτι του θεατρικού συγγραφέα Άρθουρ Μίλλερ όπου γνώρισε την κόρη του, Ρεμπέκα Μίλλερ. Το ζευγάρι έχει δυο γιούς, τον Ronan Cal Day-Lewis (γεν. 14 Ιουνίου, 1998) και τον Cashel Blake Day-Lewis (γεν. το Μάιο του 2002) και ζουν στα σπίτια τους στις ΗΠΑ και την Ιρλανδία.