Παρίσι, 1900. Ο Ανρί Ντανγκλάρ διευθύνει ένα καμπαρέ της Μονμάρτρης, το ‘Κινέζικο Παραβάν’, όπου πρωταγωνιστεί η πανέμορφη Μπελ Αμπές. Έχει όμως φιλοδοξίες. Να φτιάξει ένα πιο εντυπωσιακό και ευπρεπές καμπαρέ, όπου θα προσελκύσει και τους πιο εύπορους αστούς, δίνοντάς τους την ευκαιρία να γλεντήσουν μαζί με τους λαϊκούς ανθρώπους. Σ’ ένα λαϊκό κέντρο, τη Λευκή Βασίλισσα, ανακαλύπτει μια μικρή πλύστρα, τη Νινή, η οποία χορεύει υπέροχα. Σκέπτεται αμέσως να την κάνει βασίλισσα του νέου του υπερθεάματος, στο καινούριο του καμπαρέ, που ονομάζεται Μουλέν Ρουζ. Ανασταίνει ένα παλιό χορό των καταγωγίων, το Κανκάν, τον «λουστράρει» και τον ονομάζει Φρεντς Κανκάν. Ο Ντανγκλάρ και η Νινή ερωτεύονται ο ένας τον άλλον. Όμως η Μπελ Αμπές δε συμφωνεί και χρησιμοποιεί τις γνωριμίες της….
Είναι το πιο λαμπερό, δημοφιλές και δεξιοτεχνικό φιλμ της τελευταίας περιόδου του Ζαν Ρενουάρ, όταν επιστρέφει οριστικά στην πατρίδα του, τη Γαλλία. Φόρος τιμής στο θέαμα και στους ανθρώπους του, με τις φιλοδοξίες, τους κόπους, την εξάρτηση από το χρήμα αλλά και τη δυνατότητα του δημιουργού να υλοποιήσει τα καλλιτεχνικά οράματά του, όταν αφιερωθεί απόλυτα στο στόχο του και παραιτηθεί από την ιδιοκτησία ανθρώπων και πραγμάτων, από τη συντηρητική κατοχύρωση. Ο Ρενουάρ αναβιώνει μια ολόκληρη εποχή ανεμελιάς και απόλαυσης, που έζησε και ο ίδιος ως παιδί, στον ηδονικό κύκλο του πατέρα του ζωγράφου Αυγούστου Ρενουάρ. Αναβιώνει τον κόσμο αυτών των ζωγράφων του ιμπρεσιονισμού, του Ντεγκά και του Λοτρέκ. Μέσα σε μια πανδαισία χρωμάτων και μια θαυμαστή ρυθμική κινησιολογία, που κορυφώνεται στο οργιαστικό χορευτικό φινάλε.
