Παίρνοντας τους δρόμους, η Ματίλντα έχει 24 ώρες για να διορθώσει ή να καταστρέψει τα πάντα. Εξαρτάται από την οπτική γωνία που το βλέπει κανείς. Παγιδευμένη σε μία 5ετή φυλάκιση, για ένα έγκλημα που δεν έχει διαπράξει κι έχοντας περάσει ήδη δύο χρόνια στη φυλακή, η Ματίλντα δεν έχει σκοπό να περάσει άλλο χρόνο από τη ζωή της εκεί μέσα. Με αφορμή το θάνατο μητέρας της, παίρνει μία μέρα άδεια. Έχει πολλά να κάνει και πολύ λίγο χρόνο. Οργανώνει τους «στόχους» της έναν-έναν: συναντά τον αδερφό της, θάβει τη μητέρα της και εισπράττει ένα χρέος από τον εραστή της. Ο τελευταίος της προορισμός; Ένα φορτηγό-πλοίο και το απέραντο γαλάζιο, η ελευθερία της. Αλλά έχει να αντιμετωπίσει την μητρότητα, που φαίνεται να είναι δεύτερη σκέψη στην ξέφρενη πορεία της προς την ελευθερία. Ο πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης Bogdan George Apreti, σκόπιμα μας οδηγεί προς αυτή την κατεύθυνση, άλλα όπως θα δείξει η Ματίλντα είχε ένα άλλο σχέδιο από την αρχή….

Χρυσός Αλέξανδρος - 51ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Βραβείο FIPRESCI - 26th Warsaw Film Festival
Γυναικείας Ερμηνείας – 51ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Βραβείο Boccalino Γυναικείας Ερμηνείας- International Film Festival Locarno

Όπως ο Aronofsky, έτσι και ο Apetri, καταφέρνει ο πρωταγωνιστής του, να είναι τόσο ανθρώπινος και αληθινός, που το μόνο που μπορεί
να κάνει το κοινό, είναι να μείνει προσηλωμένο σε αυτόν.


Μια ταινία όπου η ενθουσιώδης δύναμη της αφήγησης
σε συνεπαίρνει…

Με την πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του, ο Bogdan George Apetri, μπαίνει επάξια στη νέα γενιά των ταλαντούχων σκηνοθετών της Ρουμανίας.

«Συναρπαστικό…
Δυνατές ερμηνείες, κοφτό μοντάζ,
Ζωηρές εικόνες»
The Hollywood Reporter

Μια μάνα στην αναζήτηση του γιου.
Μια γυναίκα στην αναζήτηση της ευτυχίας.

Η ΤΑΙΝΙΑ
Μια ευρωπαϊκή ταινία, που προβλήθηκε και διακρίθηκε σε πολλά φεστιβάλ. Μια ανθρώπινη, ρεαλιστική ιστορία με ανθρώπινους χαρακτήρες, γεμάτους λάθη, πάθη και μπλεγμένες ζωές. Ο πρωτοεμφανιζόμενος BOGDAN GEORGE APETRI, κάνει μια δυνατή ιστορία που μας αγγίζει, καθώς παρακολουθούμε τον προσωπικό αγώνα μιας μητέρας, που αντιμετωπίζει μεγάλες αντιξοότητες, διλήμματα, συμφιλίωση με το παρελθόν και την πιθανότητα της ελευθερίας με μεγάλο τίμημα… Παράλληλα, η ταινία, είναι πολύ προσεγμένη και στη σκηνοθετική της δομή: ο APETRI με μαεστρία χωρίζει τις πτυχές της ζωής της πρωταγωνίστριας έτσι ώστε να συνθέτει ένα παζλ, που μας αποκαλύπτει κομμάτι κομμάτι τη ζωή της, τις επιθυμίες της και τα γεγονότα που οδήγησαν στην παρούσα κατάσταση, δημιουργώντας σασπένς και κεντρίζοντας το ενδιαφέρον του θεατή, που ανακαλύπτει σαν σε ταινία μυστηρίου όσα πρέπει να ξέρει. Εντέλει, ο APETRI δημιουργεί ένα σύγχρονο φιλμ νουάρ λουσμένο όμως στο φως, αλλά με το ίδιο μυστήριο και «σκοτεινό», ζοφερό κλίμα, καθώς και με τον μοιραίο πρωταγωνιστή που επισκέπτεται διάφορα γεγονότα της ζωής του, για να τα διορθώσει και για να φτάσει στην παρούσα κορύφωση της υπόθεσης…
Συνεργαζόμενος με μία ομάδα ταλαντούχων συγγραφέων και σεναριογράφων – Tudor Voican (California Dreamin’), Cristian Mungiu ( 4 Months, 3 Weeks and 2 Days) και Ioana Uricanu (Tales from the Golden Age)- ο Apetri «ενορχηστρώνει» έναν κατακλυσμιαίο αγώνα δρόμου, όπου η μυστηριώδης ηρωίδα κρατάει τις σκέψεις της ερμητικά κλειστές. Η παιδική συμπεριφορά της έρχεται σε αντίθεση με το ποινικό της μητρώο, αλλά η ομορφιά βρίσκεται σε αυτή την παράδοξη αντίθεση. Με όνειρο τόπους μακρινούς , στόχος της είναι να πετάξει από πάνω της το παρελθόν της.
Η 24ωρη διορία που έχει αυξάνει την ένταση, καθώς η Ματίλντα τρέχει να κλείσει όλους τους ανοιχτούς λογαριασμούς, πριν επιβιβαστεί στο πλοίο που θα την οδηγήσει προς την ελευθερία…
Μια σύγχρονη ταινία, που, με άποψη και δυναμισμό, μας κάνει να ζούμε κι εμείς «ΣΤΙΣ ΠΑΡΥΦΕΣ», μοιραζόμενοι τις αγωνίες της ηρωίδας και ακολουθώντας την πορεία της, σε ένα συγκλονιστικό ταξίδι αναμνήσεων και δυνατών συμβάντων…


Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ:
«Κατά τη διάρκεια της συγγραφής τους σεναρίου, με συνεπήραν όχι μόνο οι χαρακτήρες αλλά και ο περιορισμός των 24 ωρών που υπήρχε. Είναι φυσιολογικό αυτό να περιορίσει και την δυνατότητα του θεατή ν’ ανακαλύψει και να καταλάβει τους ήρωες της ταινίας. Πάντα με προσέλκυαν οι ισχυρές προσωπικότητες σε μία ιστορία και χωρίς αμφιβολία η Ματίλντα είναι το κέντρο του «Periferic». Αλλά πόσα μπορείς να μάθεις για έναν άνθρωπο μέσα σε μία ημέρα; Και το ακόμη πιο σημαντικό… Με ποιόν τρόπο;»
«Το πράγμα που με συνάρπασε περισσότερο όταν ξεκίνησα να σκηνοθετώ την ταινία ήταν η 24ωρη διορία. Πόσα πράγματα μπορούμε να μάθουμε για έναν άνθρωπο μέσα σε μια μέρα; Και ακόμα πιο σημαντικό, πώς; Η πρόκληση είχε γίνει ακόμα πιο αποθαρρυντική από την ίδια την φύση αυτού του χαρακτήρα- έχοντας μόλις βγει από τη φυλακή μετά περισσότερο από 2 χρόνια, η Ματίλντα δεν είναι το είδος του ανθρώπου που μιλά ή αποκαλύπτει πολλά για τον εαυτό της. Καθώς συναντά τους τρεις πιο σημαντικούς ανθρώπους της ζωής της (τον αδελφό της, τον πατέρα του γιου της και τον ίδιο τον γιο της), πολύ σταδιακά, η εικόνα της αρχίζει να παίρνει σχήμα. Μαθαίνουμε σκόρπια κομμάτια της προηγούμενης ζωής της, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε την παρούσα της κατάσταση και τελικά ρίχνουμε μια ματιά στο πιθανό της μέλλον.»


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ VARIETY:
«24 ώρες περνάνε πολύ γρήγορα για μια γυναίκα φυλακισμένη που το σκάει από την προσωρινή της άδεια, στην ταινία του BOGDAN GEORGE APETRI, «ΣΤΙΣ ΠΑΡΥΦΕΣ». Δυνατή σε χαρακτήρες, η ταινία είναι ένα καλοφτιαγμένο δράμα που έχει να επιδείξει ένα ιδιαίτερα καλό, σκοτεινό φινάλε. Ο APETRI, ένας από τους συμπαραγωγούς της βραβευμένης ταινίας στο φεστιβάλ Σάντανς, «3 BACKYARADS», πραγματικά «σκίζει» όσον αφορά στο να δείξει το ισχυρό κίνητρο της αποφασισμένης κρατουμένης, και η ιστορία, που έχει προσαρμοστεί από ένα κείμενο που είχε γράψει μαζί με τον Christian Mungiu πριν μια δεκαετία, παραμένει πολύ ενδιαφέρουσα.
Η αφήγηση χωρίζεται σε 3 κεφάλαια, που ανοίγει με την Ματίλντα να βγαίνει από τη φυλακή για 24 ώρες για να πάει στην κηδεία της μητέρας της. Έξω από τη φυλακή έχει ραντεβού με έναν φορτηγατζή. Το σχέδιό της είναι να μαζέψει τα χρήματα που χρειάζονται για να τον πληρώσει να την πάει μέχρι το λιμάνι της Κοστάντζα, απ’ όπου θα το σκάσει απ’ τη χώρα. Η πρώτη στάση της είναι στο σπίτι του αδελφού της, Αντρέι, και της γυναίκας του, Λαβίνια, που δεν είναι καθόλου ενθουσιασμένοι που την βλέπουν.
Μέρος της επιτυχίας της ταινίας βρίσκεται στο ότι κατανοεί ότι δεν χρειάζεται να εξηγήσει κάθε λεπτομέρεια, αφήνοντας τη δύναμη του διαλόγου να αποκαλύπτει καθαρά τις σχέσεις, όταν κάποια συγκεκριμένα στοιχεία μένουν ανείπωτα.
Το ορισμένο χρονικό περιθώριο κρατά την ταινία σφιχτοδεμένη, αν και είναι οι μικρές αλληλο-δράσεις, αυτές που δεν προωθούν απαραίτητα την πλοκή, που μας δίνουν ακόμα μεγαλύτερη ευχαρίστηση.
Ο άσος διευθυντής φωτογραφίας, Marius Panduru, δημιουργεί θαυμαστά ελεγχόμενες εικόνες, σταθερά από τη θέση του παρατηρητή κι όμως ποτέ ουδέτερες.»


BOGDAN GEORGE APETRI
Γεννημένος το 1976 στην Ρουμανία, έχει σαν βάση του τη Νέα Υόρκη. Δικηγόρος στο επάγγελμα στην πατρίδα του, μετακομίζει στις ΗΠΑ για να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Columbia σκηνοθεσία και φωτογραφία. Πριν την πρώτη του μεγάλου μήκους «Στις Παρυφές» (Periferic), σκηνοθετεί και κάνει την παραγωγή σε μία σειρά ταινιών μικρού μήκους, που επιλέγονται από πολλά γνωστά φεστιβάλ, αποσπώντας πολλές διακρίσεις, με αποκορύφωμα την υποψηφιότητα στο Student Academy Awards το 2006. Παράλληλα με τη σκηνοθεσία, ο Apetri είναι συμπαραγωγός στο «3 Backyards» του Eric Mendelson και στο «Emigrant» του Florin Serban.


ANA ULARU
Γεννημένη το 1985 στη Βουδαπέστη, ασχολήθηκε από μικρή με την υποκριτική. Αν και πολύ νέα στο βιογραφικό της κρατάει πρωταγωνιστικούς ρόλους σε ταινίες όπως το «Italiencele», «Turkey Girl», «Lost and Found», «The Paper will be Blue» και στο «Youth without youth» του Francis Ford Coppola.
Η ίδια λέει για τη Ματίλντα:
«Στην πραγματικότητα η Ματίλντα είναι μια γυναίκα που έχει αρνηθεί τον εαυτό της και της οποίας της έχουν απαγορευτεί οι συνήθεις ανθρώπινες ανάγκες. Πάντα της κάνουν ερωτήσεις με διπλό νόημα, κανείς δεν χαίρεται που την βλέπει, πρέπει να ρωτά για κάτι που δεν θέλει και πρέπει πάντα να κρατάει το στόμα της κλειστό… Κανείς δεν της δείχνει καλοσύνη, κανείς δεν της φέρεται ευγενικά και κανείς δεν της λέει «ναι»… Δεν της επιτρέπεται καμία δικαιολογία και είναι ένας από τους πιο μοναχικούς χαρακτήρες στην ιστορία του κινηματογράφου. Είναι ένα άτομο κουρασμένο, γερασμένο πριν την ώρα του, που δεν εμπιστεύεται κανένας και δεν την εμπιστεύεται κανείς.»