Βρισκόμαστε στα 1939 στην Κουερναβάκα του Μεξικό καθώς ο πόλεμος ξεσπάει στην Ευρώπη και εμείς βιώνουμε μία ημέρα από τη ζωή του ξεπεσμένου υποπρόξενου της Μεγάλης Βρεταννίας Τζέφρι Φίρμιν σε αυτή τη μικρή πόλη του μεξικανικού νότου που γιορτάζει με το δικό της χαρακτηριστικό τρόπο την Ημέρα των Νεκρών. Ο Φίρμιν έχοντας χάσει πια τα πάντα, έχει αφήσει τον εαυτό του να βουτηχτεί μέχρι το μεδούλι στον αλκοολισμό και την απελπισία. Η αυτοκαταστροφική του συμπεριφορά, όμοια με έναν παγκόσμιο χάρτη που καταρρέει, πηγάζει από τη μια από τη λύπη που νιώθει για τον Χιου, τον ετεροθαλή αδελφό του και ιδεαλιστή νομάδα,και από την άλλη για την πρώην του σύζυγο Ιβόν, που επέστρεψε με απελπισμένες ελπίδες επανένωσης με τον Τζέφρι.   A day in the life of a self-destructive British consul in Mexico on the eve of World War II. Against a background of war breaking out in Europe and the Mexican fiesta Day of Death, we are taken through one day in the life of Geoffrey Firmin, a British consul living in alcoholic disrepair and obscurity in a small southern Mexican town in 1939. The Consul''s self-destructive behaviour, perhaps a metaphor for a menaced civilization, is a source of perplexity and sadness to his nomadic, idealistic half-brother, Hugh, and his ex-wife, Yvonne, who has returned with hopes of healing Geoffrey and their broken marriage.

Η τελευταία μέρα από τη ζωή ενός μέθυσου Άγγλου πρόξενου στο Μεξικό του 40. Διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Μάλκομ Λόουρι.

Διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Μάλκομ Λόουρι, που αναγνωρίζεται ως ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας

Ο Χιούστον δημιουργεί θαυμάσιους, τραγικούς χαρακτήρες, όπως αυτόν του μέθυσου πρόξενου, της πρώην γυναίκας του, που επιστρέφει κοντά του σε μια προσπάθεια αναβίωσης του έρωτά τους, και του ετεροθαλή αδερφού του.

Η εναρκτήρια σεκάνς αποτελεί μία από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις της δεξιοτεχνίας του σκηνοθέτη, μια παραισθησιογόνα νυχτερινή βόλτα στον εορτασμό της Ημέρας των Νεκρών, όπου ένας πάλλευκος Άλμπερτ Φίνεϊ αναζητά σαν ζωντανός- νεκρός την ιαματική αιθυλική αλκοόλη. Ο Tζον Χιούστον αναλαμβάνοντας το υψηλού ρίσκου τόλμημα του να μεταφέρει στην οθόνη το κατά γενική αποδοχή αδιασκεύαστο μυθιστόρημα του Μάλκολμ Λόουρι χάρισε στον ασύγκριτο Φίνεϊ έναν από τους σπουδαιότερους ρόλους της καριέρας του και πρόσφερε στον εαυτό του μετά το «Θησαυρό της Σιέρα Μάντρε» μια θριαμβευτική επιστροφή στην κορυφή του σινεμά.