Ο Ντάνι (Τζέισον Στέιθαμ), ένας από τους πιο ικανούς ειδικούς πράκτορες στον κόσμο, αποφασίζει να αφήσει την παλιά του ζωή και να κάνει μια νέα αρχή στην Αυστραλία, κοντά στην αγαπημένη του, Αν (Ιβόν Στραχόβσκι). Τα σχέδιά του όμως ανατρέπονται, όταν ο πρώην μέντορας και συνεργάτης του, Χάντερ (Ρόμπερτ Ντε Νίρο), πέφτει θύμα απαγωγής. Ο Ντάνι και η ομάδα του θα πρέπει να διεισδύσουν στην πιο σκληροτράχηλη βρετανική στρατιωτική μονάδα και να αντιμετωπίσουν μια ομάδα πρώην στρατιωτών και νυν εκτελεστών που ακούει στο όνομα Feather Men, με αρχηγό τον Σπάικ (Κλάιβ Όουεν). Το ανθρωποκυνηγητό, η αγωνία και η καταιγιστική δράση θα ‘ταξιδέψουν’ από το Μεξικό μέχρι το Παρίσι, από την Αυστραλία μέχρι το Λονδίνο και από το Ομάν μέχρι την Ουαλία, ως την τελική κατά μέτωπο αναμέτρηση.

Η ΤΑΙΝΙΑ
«Σίγουρα είναι μια ταινία δράσης, ένα θρίλερ, κυρίως όμως είναι μια ιστορία χαρακτήρων που βασίζονται σε υπαρκτά πρόσωπα. Θέλαμε να εξερευνήσουμε κατά κύριο λόγο την ανθρώπινη πλευρά των χαρακτήρων, και πιστεύω ότι αυτή η τοποθέτηση ήταν που προσέλκυσε ονόματα όπως ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, ο Κλάιβ Όουεν και ο Τζέισον Στέιθαμ στην ταινία» - Γκάρι Μακ Κέντρι, σκηνοθέτης
Ένα έργο εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα, όπως περιγράφονται στο αμφιλεγόμενο μπεστ σέλερ “The Feather Men” του Ράνολφ Φάινς: «Ο Μεγαλύτερος Εν Ζωή Εξερευνητής στον Κόσμο» σύμφωνα με το Βιβλίο Γκίνες, που έγινε ‘Σερ’ Ράνολφ Φάινς το 1993, βάσισε το βιβλίο του στις προσωπικές του εμπειρίες από τις Αγγλικές Ειδικές Δυνάμεις, διεθνώς γνωστές ως SAS (Special Air Service). Περιγράφοντας τη σκοτεινή ανάμιξη της Βρετανίας σε έναν ακόμα πόλεμο, τον αντίκτυπο των δολοφονιών και ένα πολιτικό σκάνδαλο, ο συγγραφέας παρουσίαζε αναλυτικά και την ύπαρξη μιας μυστικής ομάδας πρώην στρατιωτών της SAS που αποσκοπούσε στην προστασία των ίδιων των Αγγλικών Ειδικών Δυνάμεων. O Φάινς διατείνεται ότι όλα τα γεγονότα που περιγράφονται στο μυθιστόρημα του είναι αληθινά, παρ’ όλα αυτά η σημασία του ρόλου της SAS στον πόλεμο του Ομάν δεν έχει αποσαφηνιστεί επισήμως από τη Βρετανική κυβέρνηση. Έτσι ο Αυστραλός σεναριογράφος Ματ Σέρινγκ και ο σκηνοθέτης Γκάρι Μακ Κέντρι δεν είχαν τη δυνατότητα να ξεχωρίσουν ανάμεσα στα πραγματικά και τα φανταστικά στοιχεία του βιβλίου. Επιπλέον, όπως παρατηρεί ο Σέρινγκ, ο Φάινς στο βιβλίο του δεν αναφέρει τι γίνεται τελικά με τον Ντάνι και τον Σπάικ, οπότε οι δημιουργοί αναγκάστηκαν να επιλέξουν το δικό τους τέλος στην ιστορία. Γενικά η μεταφορά του βιβλίου αποδείχθηκε ένα αρκετά δύσκολο εγχείρημα: «είναι ένα μεγάλο και πολύπλοκο βιβλίο, που καλύπτει ένα φάσμα 17 ετών οπότε έπρεπε αναγκαστικά να το συμπυκνώσουμε» λέει ο Σέρινγκ. Και ο Μακ Κέντρι συμπληρώνει: «χρειάστηκε να μειώσουμε σημαντικά τον αριθμό των χαρακτήρων, των τοποθεσιών, των θυμάτων και των γεγονότων, με άλλα λόγια να απλοποιήσουμε το περιεχόμενο, χωρίς όμως να χάσουμε την ουσία και το ενδιαφέρον μιας ιδιαίτερα πολύπλοκης ιστορίας».


ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ

ΝΤΑΝΙ
«Στην αρχή του έργου συναντάμε ένα χαρακτήρα που έχει αφήσει μια ολόκληρη ζωή πίσω του» λέει ο Γκάρι Μακ Κέντρι για τον κεντρικό ήρωα της ταινίας. «Βρίσκεται σε μια φάρμα στην Αυστραλία και βάζει όλα του τα δυνατά για να χτίσει ένα διαφορετικό μέλλον. Όταν όμως καλείται να σώσει τον Χάντερ, ξαναβρίσκεται αυτόματα πίσω στη ζωή που πίστευε ότι είχε εγκαταλείψει για πάντα» περιγράφει ο σκηνοθέτης. Όπως παρατηρεί ο Ματ Σέρινγκ «ένα από τα αξιοθαύμαστα χαρακτηριστικά του Ντάνι είναι η αφοσίωσή του. Πρέπει να ολοκληρώσει την αποστολή του και να σώσει τον Χάντερ, για αυτόν δεν υπάρχει άλλη επιλογή, κι ας ρισκάρει το ίδιο του το μέλλον». Ένα θέμα που διέγειρε το ενδιαφέρον σκηνοθέτη και σεναριογράφου είναι το πώς συνεχίζουν τη ζωή τους οι απόστρατοι όταν ο πόλεμος δεν καθορίζει πια το νόημα της ύπαρξής τους. «Όσο περισσότερο ερευνούσαμε, τόσο συνειδητοποιούσαμε ότι για αυτούς τους ανθρώπους ο πόλεμος δεν είναι απλά μια δουλειά, είναι ο ίδιος τους ο εαυτός» λέει ο Μακ Κέντρι. Και εξηγεί σχετικά με την επιλογή του Τζέισον Στέιθαμ: «Ήταν ο πρώτος ηθοποιός που σκέφτηκα για το ρόλο. Ο Ντάνι είναι ένας δύσκολος χαρακτήρας, που δρα βίαια αλλά για καλό σκοπό, και ο Τζέισον τον κατάλαβε αμέσως. Επίσης ο Ντάνι δεν έχει κανέναν να μοιραστεί την πραγματικότητά του στο έργο, είναι εξαναγκασμένος να κρατά μυστικά, και πάντα λάτρευα τον τρόπο που ο Τζέισον διαχειρίζεται τη σιωπή. Και βέβαια υπήρχαν οι σωματικές απαιτήσεις του ρόλου – να πηδά από κτίρια και σκαλωσιές, να περνά μέσα από παράθυρα, να οδηγεί γρήγορα και να χρησιμοποιεί όπλα – τις οποίες ο Τζέισον πληρούσε στο έπακρο».

ΧΑΝΤΕΡ
Ο επαγγελματίας εκτελεστής και φίλος του Ντάνι, που επί χρόνια λειτουργούσε για αυτόν σαν πατρική φιγούρα, έρχεται ξαφνικά στη δύσκολη θέση να του ζητήσει βοήθεια για να σωθεί από έναν σεΐχη του Ομάν που τον κρατά όμηρο. «Ο Χάντερ έχει αναλάβει μια αποστολή που του είναι αδύνατον να ολοκληρώσει μόνος του. Στην πορεία το αντιλαμβάνεται και προσπαθεί να ξεφύγει, αλλά δεν τα καταφέρνει» εξηγεί ο σκηνοθέτης. «Υπάρχει ένας συγκεκριμένος κώδικας σε αυτούς τους κύκλους, και ο κώδικας λέει ότι όταν αναλαμβάνεις ένα συμβόλαιο θανάτου πρέπει οπωσδήποτε να το εκτελέσεις, διαφορετικά το αμέσως επόμενο συμβόλαιο θα έχει στόχο εσένα. Έτσι η μοναδική πιθανότητα να γλιτώσει ο Χάντερ είναι να εκπληρώσει ο Ντάνι το συμβόλαιό του και να τελειώσει για λογαριασμό του την αποστολή». Και φυσικά ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο απογείωσε με το ταλέντο του το ρόλο: «Ήταν πραγματικά εξαιρετικός. Τον ενδιέφερε βαθιά ο χαρακτήρας και του προσέδωσε πολλά επιπλέον στοιχεία που με ενέπνευσαν να ασχοληθώ περισσότερο με τον Χάντερ και το παρελθόν του. Επίσης ανέπτυξε μια πολύ ενδιαφέρουσα σχέση πατέρα/γιου με τον Τζέισον – είναι μια σκοτεινή πατρική φιγούρα που αισθάνεται απίστευτες τύψεις για το ότι παρασύρει τον Ντάνι πίσω στην παλιά του ζωή».

ΣΠΑΪΚ
Την τριάδα των πρωταγωνιστικών χαρακτήρων συμπληρώνει ο Κλάιβ Όουεν στο ρόλο του Σπάικ, ενός αδίστακτου, οργισμένου άντρα που έχει απομυθοποιήσει τα πάντα και δεν σταματά πουθενά. Ο Γκάρι Μακ Κέντρι γνώριζε ότι μόνο ένας ηθοποιός με το εκτόπισμα του Όουεν θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες του ρόλου. «Έχω υπάρξει θαυμαστής του Κλάιβ από την εποχή του ‘Κρουπιέρη’. Και είναι εκπληκτικό το πόσο καλά λειτούργησε σε συνδυασμό με τον Τζέισον. Οι σκηνές μάχης μεταξύ τους είναι συναρπαστικές. Ιδιαίτερα στο σημείο όπου συναντιούνται σε ένα διάδρομο, ο ένας απέναντι στον άλλον, η σκηνή είναι στατική αλλά παράλληλα σφύζει από ενέργεια, σα να βλέπεις δύο τίγρεις σε ένα κλουβί». Ο Όουεν από την πλευρά του δέχτηκε το ρόλο λόγω του σεναρίου: «Είναι μια πολύ σπάνια, πολύ πρωτότυπη κατασκοπική ταινία, που διαδραματίζεται σε έναν ασυνήθιστο αλλά ταυτόχρονα υπαρκτό κόσμο».
Στους δευτερεύοντες για την ιστορία χαρακτήρες συναντάμε ανερχόμενα ονόματα του Χόλιγουντ. Η Ιβόν Στραχόβσκι, γνωστή από την τηλεοπτική σειρά “Chuck”, ενσαρκώνει την Αν, τη γυναίκα που ερωτεύεται ο Ντάνι και που αποτελεί τον κυρίαρχο λόγο για να μείνει έξω από το παιχνίδι. Αφού όμως αποφασίζει να μπει σε αυτό, έχει στο πλευρό του τον επί χρόνια φίλο του, Ντέιβις, και τον στυγνό δολοφόνο Μάιερ, τους οποίους ενσαρκώνουν αντίστοιχα ο Ντόμινικ Πάρσελ, βραβευμένος για την ερμηνεία του στην τηλεοπτική σειρά “Prison Break”, και ο πολύπλευρος Αυστραλός ηθοποιός Έιντεν Γιάνγκ.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ SAS
Για να μυηθείς σε ένα τόσο κλειστό και πολύπλοκο σύμπαν όσο αυτό της SAS, χρειάζεται απαραίτητα η καθοδήγηση του «ειδικού». Έτσι, πρώην στρατιώτες της SAS στάθηκαν δίπλα στους ηθοποιούς και στο σκηνοθέτη ως ειδικοί σύμβουλοι. «Είχα την ευκαιρία να μιλήσω με κάποιον που είχε περάσει 25 χρόνια μέσα στη SAS και πραγματικά εντυπωσιάστηκα» λέει ο Κλάιβ Όουεν. «Μου εξήγησε για παράδειγμα τη διαδικασία επιλογής: οι μισοί από όσους συμμετέχουν αποκλείονται μέσα στην πρώτη εβδομάδα. Και σκεφτείτε ότι έχουν επιλεγεί ακριβώς επειδή είναι οι καλύτεροι, όμως στην πορεία γρήγορα αποδεικνύεται ότι δεν αντέχουν».
Η ιστορία σε μεγάλο βαθμό εξερευνά την ψυχολογία αυτών των αντρών που πρέπει διαρκώς να υπερβαίνουν τον εαυτό τους, σε αντίθεση με τους περισσότερους από εμάς. Και ο Γκάρι Μακ Κέντρι προσπάθησε να εντάξει τη δράση του έργου μέσα σε αυτή τη λογική της υπέρβασης, ώστε να φαίνεται όσο το δυνατόν πιο αληθινή: «ήταν πολύ σημαντικό για μένα να μην υπάρχει μεγάλη απόσταση ανάμεσα στην ουσιαστική ιστορία και τη δράση, να διατηρήσω μία αλήθεια». Αυτή η αλήθεια προϋπέθετε να γυριστούν όσο το δυνατόν περισσότερες επικίνδυνες σκηνές από τους ίδιους τους ηθοποιούς. Χάρη στην άριστη φυσική κατάσταση του Τζέισον Στέιθαμ και του Κλάιβ Όουεν, αυτό το ζητούμενο ήταν κάτι παραπάνω από εφικτό. «Οι σκηνές μάχης σε αποζημιώνουν, γιατί αυτό που καλείσαι να κάνεις είναι πολύ συγκεκριμένο» εξηγεί ο Όουεν. «Ο διάλογος μπορεί να έχει πολλές διαφορετικές ερμηνείες, όμως στη μάχη είναι πολύ ξεκάθαρο το τι πρέπει να εκτελέσεις, κι εμένα προσωπικά με ικανοποιεί αυτή η συνθήκη. Έχουμε μία πολύ καλή τέτοια σκηνή με τον Τζέισον. Δεν διαρκεί παρά λίγα λεπτά, όμως χρειαστήκαμε αρκετές εβδομάδες με δίωρη καθημερινή προπόνηση για να τα καταφέρουμε».

ΕΝΑ ΘΡΙΛΕΡ ΔΡΑΣΗΣ ΒΓΑΛΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΑ EIGHTIES
Το γεγονός ότι η ταινία διαδραματίζεται κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’80 επηρέασε σημαντικά την αισθητική του έργου, όχι μόνο όσον αφορά στα ρούχα και τα σκηνικά αλλά και στην ίδια την τεχνική της κινηματογράφησης. «Αρχικά είχα οραματιστεί ένα ελεύθερο γύρισμα με χειροκίνητη κάμερα, στην πράξη όμως αυτό αποδείχθηκε αδύνατον γιατί πάντα υπήρχε στο ευρύτερο περιβάλλον κάτι που δεν συμφωνούσε με τη συγκεκριμένη περίοδο: ένα παρκόμετρο, μια κεραία κινητής τηλεφωνίας, ένα δορυφορικό πιάτο... Έτσι αναγκάστηκα να περιορίσω τις κινήσεις της κάμερας» λέει ο σκηνοθέτης. Επίσης τα κοστούμια έπρεπε να συμφωνούν με τις επιταγές της περιόδου αν και στην πραγματικότητα μας πηγαίνουν ακόμη πιο πίσω στο χρόνο, γιατί στις αρχές των eighties οι άντρες της SAS δεν είχαν αντιληφθεί την ύπαρξη του new wave, ζούσαν ακόμα με την αισθητική του 1970. Μεγάλη σημασία δόθηκε επίσης στα μαλλιά και στο μέικ-απ από το βραβευμένο με Όσκαρ Πολ Πάτισον, που συνεργάστηκε στενά με τους ηθοποιούς για να βρεθεί το ιδιαίτερο στυλ του κάθε χαρακτήρα (και ναι, το μουστάκι του Κλάιβ Όουεν είναι αληθινό). Το μεγαλύτερο μέρος των γυρισμάτων πραγματοποιήθηκε στην πολιτεία Βικτόρια της Αυστραλίας, με λίγες σκηνές να κινηματογραφούνται στο Ομάν και την Ουαλία. Ο σκηνοθέτης χρησιμοποίησε διαφορετική χρωματική παλέτα για την κάθε τοποθεσία, γεγονός που τον βοήθησε να περιγράψει και οπτικά την εξέλιξη της ιστορίας.