Κάπου στα Καρπάθια στις αρχές του 20ού αιώνα, ο Ιβάν ερωτεύεται τη Μαρίτσκα, κόρη του δολοφόνου του πατέρα του. Όμως η «βέβηλη» αγάπη τους δεν μπορεί παρά να έχει ένα και μοναδικό τίμημα, τον θάνατο. Κουβαλώντας στους ώμους την τραγωδία τους, ο Ιβάν περιπλανιέται και καταλήγει σε ένα άλλο ταίρι, την Παλάγκνα, την οποία παντρεύεται χωρίς όμως να ξεχάσει στιγμή την παλιά του αγάπη.

Η ταινία έφερε στο παγκόσμιο προσκήνιο τον Sergei Parajanov, που εκθειάστηκε για την ποιητική γραφή, και τη χρήση των χρωμάτων και των κοστουμιών. Θεωρείται ότι είναι η ουκρανική ταινία που έχει πάρει τις καλύτερες κριτικές όλων των εποχών, αλλά και ένα υπόδειγμα μαγικού ρεαλισμού.

Ο προϋπολογισμός της ταινίας κυμάνθηκε από 300 έως 500 χιλιάδες ρούβλια, σύμφωνα πάντα με νεότερες πηγές. Το σίγουρο είναι πως υπάρχει έγγραφο στο οποίο το τοπικό υπουργείο “μάλωσε” τον σκηνοθέτη για υπέρβαση του μπάτζετ κατά 97 χιλιάδες ρούβλια.

Ακόμα κι αν είναι μια παραγωγή των ουκρανικών Dovzhenko Film Studios, είναι μία από τις σπάνιες ταινίες τους που μιλούσαν την τοπική γλώσσα (προτιμούσαν τις ρωσόφωνες ταινίες). Οι τοπικοί άρχοντες ζήτησαν με επιμονή μια ρωσόφωνα ντουμπλαρισμένη εκδοχή, αλλά ο Parajanov αρνήθηκε πεισματικά, λέγοντας ότι θα αλλοιώνονταν ο χαρακτήρας της ταινίας.Το σπίτι στην Κριβορίβνια των Καρπαθίων που έγιναν τα εξωτερικά γυρίσματα έχει μετατραπεί σε μουσείο.

Η πρεμιέρα στο Κίεβο είχε συνοδευτεί από έντονη πολιτική διαμαρτυρία κατά του σοβιετικού καθεστώτος, μια και ήταν ολοένα και αυξανόμενος ο αριθμός ουκρανών διανοούμενων που φυλακίζονταν ή καταπιέζονταν.

Επί πολλά έτη γράφονταν σε επιφανή μέσα ότι το φιλμ είχε κερδίσει βραβείο Bafta. Κάτι τέτοιο όμως δεν ίσχυε.