Κανένας δεν ήξερε τον Φρανκ Λούκας, τον οδηγό ενός από τους κυρίαρχους Νονούς της πόλης, μέχρι που βρίσκει την ευκαιρία, μετά τον ξαφνικό θάνατο του αφεντικού του, να χτίσει τη δική του αυτοκρατορία και να ζήσει το δικό του Αμερικανικό Όνειρο. Σταδιακά, προμηθεύοντας τους δρόμους με ανόθευτα ναρκωτικά σε ιδιαίτερα χαμηλή τιμή, αποκτά τον έλεγχο της διακίνησης ναρκωτικών, κατατροπώνει τα υπόλοιπα συνδικάτα του εγκλήματος και εξελίσσεται σε εξέχοντα κοινωνικό παράγοντα.
Ο Ρίτσι Ρόμπερτς από την άλλη, είναι ένας αστυνομικός με τέτοιες διασυνδέσεις που ουσιαστικά ελέγχει τον υπόκοσμο των ναρκωτικών, δίχως να "λαδώνεται". Σταδιακά, αρχίζει να υποψιάζεται ότι κάποιος, πέρα από τις γνωστές οικογένειες της Μαφίας, αναρριχάται στην εξουσία της διακίνησης ναρκωτικών και βάζει σκοπό του να τον συλλάβει… Ο Λούκας και ο Ρόμπερτς, μολονότι σε αντίπαλα στρατόπεδα, μοιάζουν σε πολλά, καθώς και οι δυο υιοθετούν ηθικούς κώδικες που τους διαφοροποιούν από τους συναδέλφους τους… Όταν όμως έρχεται η ώρα της τελικής αναμέτρησης, μονάχα ένας από τους δύο μπορεί να βγει νικητής…

Η ιστορία του μεγαλέμπορου ναρκωτικών Φρανκ Λούκας είδε το φως της δημοσιότητας με ένα άρθρο (The Return of the Superfly) του δημοσιογράφου Μαρκ Τζέικομπσον στο New York magazine το 2000, μετά από συνάντησή του με τον ίδιο το Λούκας.
Το άρθρο του Τζέικομπσον κέντρισε το ενδιαφέρον του βραβευμένου με Όσκαρ παραγωγού Μπράιαν Γκράζερ (8 Mile, Friday Night Lights, A Beautiful Mind, Cinderella Man) και στην υλοποίηση της μεταφοράς της πραγματικής ιστορίας στο πανί ενεπλάκη και ο βραβευμένος με Όσκαρ Στίβεν Ζαϊλιαν, ο οποίος πέρασε μήνες με το Λούκας και το Ρόμπερτς.

Οι ίδιοι οι «πρωταγωνιστές» της ιστορίας, Φρανκ Λούκας και Ρίτσι Ρόμπερτς βοήθησαν πολύ το σκηνοθέτη, αλλά και τους ηθοποιούς στα γυρίσματα σε βαθμό μάλιστα που ο Ντένζελ Ουάσιγκτον, για να ευχαριστήσει το Λούκας, του χάρισε μια Ρολς Ρόις. Ο Φρανκ Λούκας υπήρξε έμπορος ναρκωτικών την δεκαετία του ’70 στο Χάρλεμ και οι επιχειρήσεις του είχαν χαρακτηριστεί ως οι πιο εξωφρενικά επιτυχημένες διεθνώς. Έμεινε στην ιστορία για το παράτολμο σχέδιό του να μεταφέρει ηρωίνη μέσα στα φέρετρα των Αμερικανών πολεμιστών του Βιετνάμ. Το 1976 καταδικάστηκε σε 70 χρόνια φυλάκισης, αλλά βγήκε το 1981 καθώς είχε βοηθήσει τις Αρχές να συλλάβουν πάνω από 100 εγκληματίες. Το 1984 καταδικάστηκε σε άλλα 7 χρόνια φυλακής.