H Mπρίτζετ Τζόουνς [Ρενέ Ζελβέγκερ], μία… στρουμπουλή τριαντάρα που ζει στο Λονδίνο, δουλεύοντας ως ρεπόρτερ σε τηλεοπτικό κανάλι, βιώνει όλη την ανασφάλεια, την υστερία, τον πανικό και τα διλήμματα της σύγχρονης γυναίκας: ανησυχεί διαρκώς για τη σιλουέτα της, προσπαθεί να αντιμετωπίσει τη μόνιμη πίεση της μητέρας της, θέλει να κόψει το κάπνισμα [και τα γλυκά], πιστεύει ότι αξίζει επιτέλους οι άλλοι να την παίρνουν στα σοβαρά και, πάνω από όλα, ευελπιστεί ότι θα βάλει σε μία τάξη την ερωτική της ζωή – πράγματι, για λίγο μοιάζει να τα έχει καταφέρει: ο σύντροφός της [Κόλιν Φερθ] είναι ο επιτυχημένος δικηγόρος Μαρκ Ντάρσι και όλα φαίνονται τέλεια… Μέχρι τη στιγμή που μια άλλη νεαρή δικηγόρος, με εμφάνιση τοπ μόντελ, εισβάλλει στη ζωή του Μαρκ, ενώ ο παλιός εραστής της Μπρίτζετ, Ντάνιελ Κλίβερ [Χιου Γκραντ] επιστρέφει στο προσκήνιο ως συνεργάτης της και την παρασύρει σε ένα «επαγγελματικό» ταξίδι στην μακρινή Ταϊλάνδη.

HAVE YOU MET MISS JONES?

• Όταν η συγγραφέας Έλεν Φίλντινγκ αποφάσιζε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 να εκδώσει το ημερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς, δεν μπορούσε σίγουρα να φανταστεί ότι λίγα χρόνια αργότερα, η ομότιτλη ταινία θα απέφερε κέρδη άνω των 280 εκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως.
• To κινηματογραφικό sequel είναι βασισμένο στο αντίστοιχο… λογοτεχνικό, καθώς οι περιπέτειες της Μπρίτζετ Τζόουνς είχαν, φυσικά, και συνέχεια. Στο πρώτο βιβλίο η ηρωίδα αναζητά τον έρωτα σε ένα κόσμο φτιαγμένο μόνο για… top models, ενώ στο δεύτερο, αφού βρίσκει τον ιδανικό σύντροφο, ανακαλύπτει ότι αυτό δεν εξασφαλίζει από μόνο του την ευτυχία. Και όλα αυτά, διανθισμένα με μερικές από τις πιο αστείες παρεξηγήσεις και τα πιο επεισοδιακά ευτράπελα που θα μπορούσε κανείς να περιμένει.
• Tα βασικά γυρίσματα έγιναν στο Λονδίνο, την Αυστρία [η υπεράνω κάθε περιγραφής σκηνή του σκι] και την Μπανγκόκ [η σκηνή με τις ταϊλανδέζες κρατούμενες στην τοπική φυλακή, η παραισθησιογόνος εμπειρία της Μπρίτζετ, η αποπλάνηση του Ντάνιελ…]

ΒITS & PIECES

• «Αυτό που μου αρέσει ιδιαίτερα στη Μπρίτζετ Τζόουνς είναι ότι… όλοι κρύβουμε έναν τέτοιο άνθρωπο μέσα μας – κυρίως οι γυναίκες», ομολογεί η Μπίμπαν Κίντρον [έχει σκηνοθετήσει στο παρελθόν τη Σίρλεϊ Μακλέιν και τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι στο “Used People”]. «Πολλές γυναίκες κάνουν παρόμοιες σκέψεις, φοβούνται τα ίδια παράλογα πράγματα και κάνουν τα ίδια… λάθη. Η Μπρίτζετ, όμως, παρά την τάση που έχει να τα… θαλασσώνει, βρίσκει την αισιοδοξία και αντιπαρέρχεται όλες τις αναποδιές με χιούμορ και καλή διάθεση. Τέλος, έχει την ωριμότητα να συνειδητοποιήσει ότι για να πετύχει μία σχέση το βασικό ζητούμενο δεν είναι η τελειότητα – κάτι τέτοιο δεν υφίσταται καν. Χρειάζεται υπομονή, στοργή, κατανόηση… Ναι, η Μπρίτζετ ωριμάζει σε αυτή την ταινία – απλώς στην πορεία φροντίζει να μας κάνει να γελάσουμε πάρα πολύ!!!»
• «Δε θα έκανα ένα τυπικό sequel», παραδέχεται η Ρενέ Ζελβέγκερ. «Γνωρίζοντας ότι ο χαρακτήρας της Μπρίτζετ έχει αγαπηθεί τόσο πολύ, αυτό που είχε σημασία για μένα ήταν να… αξίζει τον κόπο. Εντάξει, ήξερα, ότι θα σπάγαμε πλάκα στα γυρίσματα, αλλά, για να ξαναπαχύνω, να δουλέψω πάνω στη βρετανική προφορά και να μην φοβηθώ να παίξω με την εικόνα της αδέξιας τριαντάρας, έπρεπε να ξέρω ότι η Μπρίτζετ της δεύτερης ταινίας θα ήταν το ίδιο αξιαγάπητη αλλά κάπως πιο… εξελιγμένη. Όταν διάβασα το σενάριο, πείστηκα αμέσως: η καινούρια Μπρίτζετ Τζόουνς είναι τόσο αξιολάτρευτη μέσα από τα ψεγάδια της, που δεν μπορείς παρά να θέλεις διακαώς αυτό το ρόλο…»
• Αρχικά υπήρχε η σκέψη να χρησιμοποιηθούν φίλτρα στις κάμερες και η Ζελβέγκερ να μη χρειαστεί να πάρει κιλά, ειδικά καθώς, μετά την καλλιτεχνική επιτυχία του “Chicago” και του “Cold Mountain” [Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου], μια τέτοια κίνηση θα ταλαιπωρούσε και χρονικά και βιολογικά την αμερικανίδα ηθοποιό, αλλά η ίδια ήταν ανένδοτη: «Τα φορέματά μου ήταν νούμερο 6. Η Μπρίτζετ φοράει 14!!! Αν δεν μπορώ να “μπω” στο κορμί της… πως θα καταλάβω τη ψυχοσύνθεσή της;»
• Στη σκηνή που η Μπρίτζετ Τζόουνς πηδάει με αλεξίπτωτο από ένα αεροπλάνο για να προσγειωθεί… άγαρμπα σε ένα χοιροστάσιο, η Ρενέ Ζελβέγκερ δεν ήθελε να ακούει για αντικαταστάτριες – κασκαντέρ: «Ήταν μία μοναδική εμπειρία και, αν μη τι άλλο, μέσα σε μία, μόλις, μέρα, έμαθα για τα γουρούνια πιο πολλά από όσα φανταζόμουν ότι θα μάθαινα σε όλη μου τη ζωή!!!»

• Ο Κόλιν Φερθ, δεν υποτιμά το κωμικό στοιχείο της ταινίας, αλλά, ίσως επειδή και ο ρόλος του είναι ο πιο σοβαρός από τους τρεις βασικούς, δίνει τη δική του εκδοχή για το προφίλ της Μπρίτζετ: «Όλες οι ρομαντικές ιστορίες έχουν ένα επικό φινάλε όπου όλα μοιάζουν ωραιοποιημένα. Τι γίνεται όμως μετά; Τι συμβαίνει όταν ακριβώς αυτά που σε τράβηξαν σε κάποιον άνθρωπο στην αρχή είναι τα ίδια που αρχίζουν και σε απωθούν; Πώς μπορούν να συμβιώσουν χωρίς κόντρες δύο άνθρωποι με διαφορετικές καταβολές; Ο Κόλιν Ντάρσι είναι ένας συντηρητικός μεγαλοδικηγόρος – η Μπρίτζετ Τζόουνς μία μεσοαστή που μένει σε ένα μικρό διαμέρισμα… Αρκεί το ερωτικό ενδιαφέρον για να προχωρήσει η σχέση τους;». Εντάξει Κόλιν, μας έπεισες, αλλά μην συγκρατείς άλλο το χαμόγελό σου – το ρομαντικό στοιχείο δεν υποβαθμίζει ποτέ τις κωμικές σκηνές…
• Τα καταφέραμε, ο Κόλιν Φερθ χαμογελάει και επισημαίνει το εξής: «Ένας τύπος που τα έχει όλα, όπως ο Μαρκ Ντάρσι, φαινομενικά δεν έχει κανένα λόγο να ενδιαφερθεί για μια γυναίκα σαν την Μπρίτζετ. Αλλά κανείς δεν είπε ότι ερωτευόμαστε βάσει της λογικής. Και, αν μη τι άλλο, η Μπρίτζετ κουβαλά μαζί της μία φρεσκάδα – ο Μαρκ βρίσκει ακαταμάχητο το γεγονός ότι η Μπρίτζετ δεν προσποιείται ποτέ. Ακόμα κι αν φανεί γελοία στα μάτια των άλλων, δεν πρόκειται ποτέ να υποκριθεί…»
• Σε μια σκηνή, ο Μαρκ Ντάρσι προκαλεί τον Ντάνιελ Κλίβερ σε μία… μονομαχία σε ένα σιντριβάνι, κάπου στο περίφημο Hyde Park. Γροθιές, κλωτσιές, βρισιές κι όλα αυτά στο όνομα της Μπρίτζετ Τζόουνς. Με μια βασική λεπτομέρεια: η σκηνή δεν είναι βίαιη – αντίθετα, είναι ξεκαρδιστική, αφού, όπως παρατηρεί ο παραγωγός Τζόναθαν Κάβεντις, «τους αφήσαμε να τσακωθούνε χωρίς καμία συγκεκριμένη χορογραφία και μας σόκαρε το πόσο… γυναικεία πάλεψαν. Δεν έχω δει πιο αστείο καυγά στη ζωή μου – το συνεργείο είχε ξεκαρδιστεί και τους φωνάξαμε να σταματήσουν. Σκεφτήκαμε, λοιπόν, να τους δώσουμε οδηγίες πώς να ξεκινήσουν έναν πιο πειστικό τσακωμό, αλλά μετά αλλάξαμε γνώμη. Aφού μας είχε φανεί τόσο ξεκαρδιστικό, γιατί να το πειράξουμε;»…
• «Για μένα», καταλήγει η Ζελβέγκερ, «η Μπρίτζετ Τζόουνς είναι μια γυναίκα που έχει αποδεχθεί τις όποιες ατέλειές της και απλώς διεκδικεί αυτό που θέλει: την ευτυχία. Από αυτή την άποψη, η ιδανική για το ρόλο θα ήταν η Λουσίλ Μπολ!». Άσε τις σεμνότητες Ρενέ – έχεις ήδη ένα Όσκαρ στο σπίτι άλλωστε…