Όπως κάθε χρόνο, η εννιάχρονη Σαλομέ επιστρέφει στο οικογενειακό της χωριό στα βουνά της Πορτογαλίας για το καλοκαίρι. Αν και οι διακοπές ξεκινούν σε μια ανέμελη ατμόσφαιρα, η αγαπημένη της γιαγιά πεθαίνει ξαφνικά. Ενώ οι ενήλικες κατασπαράζουν ο ένας τον άλλον στην κηδεία, η Σαλομέ στοιχειώνεται από το πνεύμα εκείνης που θεωρούνταν μάγισσα και αντιλαμβάνεται πως κι εκείνη μπορεί να έρχεται σε επαφή με τις αόρατες δυνάμεις.

Υποψήφιο για καλύτερη ιβηρο-αμερικανική ταινία στα Goya.

Καλύτερη ταινία, πρώτος γυναικείος ρόλος (Lua Michel), δεύτερος γυναικείος ρόλος (Ana Padrao), σενάριο, φωτογραφία και μακιγιάζ/ειδικά εφέ στα εθνικά βραβεία της Πορτογαλίας.

Επίσημη πρόταση της Πορτογαλίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ.

Πρωτόλεια μεγάλου μήκους ταινία για την Cristele Alves Meira.

Ντεμπούτο και για τη νεαρή Lua Michel, κόρη της δημιουργού, που είχε όμως εμφανιστεί σε δύο μικρού μήκους ταινίες.

Η σκηνοθέτις δήλωσε για το τι την ώθησε στη δημιουργία του φιλμ: «η ταινία γεννήθηκε από το αίσθημα αδικίας που ένοιωσα όταν πέθανε η γιαγιά μου. Ήμουν εικοσάρα τότε, και έβλεπα τις θείες και τους θείους μου να τσακώνονται χυδαία για λεφτά πάνω από το άταφο ακόμα πτώμα της. Και για το ποιος θα πληρώσει για τον τάφο της. Έμεινε άταφη για δύο χρόνια. Αυτή η βαναυσότητα στις ανθρώπινες σχέσεις με έκανε να θέλω να γυρίσω αυτή την ταινία. Ήθελα να καταλάβω τι μπορεί να οδηγήσει σε κάτι τέτοιο».