Οι δημοσιογράφοι Τζον και Τζένιφερ Γκρόγκαν είναι ένα νιόπαντρο ζευγάρι που έχει πρόσφατα μετακομίσει στη Φλόριδα. Η Τζένιφερ ανυπομονεί να αποκτήσει παιδιά, κάτι όμως, για το οποίο ο Τζον δεν αισθάνεται ακόμα έτοιμος. Προκειμένου να κατευνάσει την έντονη επιθυμία της γυναίκας του, αποφασίζει να της φέρει στο σπίτι ένα σκύλο, τον Μάρλεϊ, που θα φέρει τα πάνω κάτω όχι μόνο στα έπιπλα του σπιτιού, αλλά και στην ίδια τη ζωή τους…

Η ταινία "Marley & Me" αποτελεί την κινηματογραφική μεταφορά, με αστεία διάθεση, των απομνημονευμάτων του Τζον Γκρόγκαν, αρθρογράφου της Philadelphia Inquirer, με ήρωα το λαμπραντόρ του, τον Μάρλεϊ, ο οποίος του έδωσε αληθινά μαθήματα ζωής. Στην ταινία, ήρωες είναι ένα ζευγάρι, ο Τζον και η Τζένιφερ Γκρόγκαν, που ζουν με τον αξιολάτρευτο αλλά άτακτο σκύλο τους, ο οποίος με τη συμπεριφορά του, τους μαθαίνει την μοναδικότητα των οικογενειακών σχέσεων αλλά και τις μεγάλες αξίες της ζωής.

Από τον σκηνοθέτη της υποψήφιας για Όσκαρ ταινίας “Ο Διάβολος Φοράει Prada” και πολλών επεισοδίων του επιτυχημένου σίριαλ “Sex and the City”, έρχεται μια κωμωδία με πρωταγωνιστές τη Τζένιφερ Άνιστον (“The Break-Up”), τον Όουεν Ουίλσον (“The Wedding Crashers”) και τον Έρικ Ντέιν (γνωστό από την τηλεοπτική σειρά “Grey’s Anatomy”).

Το βιβλίο του Τζον Γκρόγκαν “Marley & Me”, με κεντρικό άξονα το γάμο και την οικογένεια, άγγιξε εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο, και εκτοξεύθηκε στην κορυφή των best - seller charts. “Άνθρωποι από όλο τον κόσμο μου έγραψαν γράμματα για το πώς το βιβλίο αντικατοπτρίζει τη ζωή τους” δηλώνει ο συγγραφέας. “Αυτοί οι συνδετικοί κρίκοι βέβαια δεν ήταν προμελετημένοι, απλά προέκυψαν. Φυσικά όμως πολλοί άνθρωποι ερωτεύονται, παντρεύονται και δημιουργούν οικογένεια, όπως και στο κεντρικό θέμα του βιβλίου.”
Ενώ το βιβλίο και η ταινία περιέχουν το όνομα ενός σκύλου στον τίτλο, έχουν πολύ περισσότερα να πουν από μια ιστορία για τον συγκεκριμένο σκύλο. “Το “Marley & Me” δεν είναι η ιστορία ενός σκύλου” εξηγεί ο Γκρόγκαν. “Όταν το έγραψα, δεν το είδα ως ένα βιβλίο για ένα σκύλο και εξακολουθώ να μην το βλέπω έτσι. Το είδα σαν την ιστορία για την ωρίμανση μιας οικογένειας, όπου ο σκύλος είναι απλά ο καταλύτης. Είναι μια κωμωδία με μια μελαγχολική, παράλληλα, πλευρά.”