Αναζήτηση
Όπως έχει ήδη ανακοινωθεί, η πλοκή του δεύτερου βιβλίου θα μοιραστεί σε 2 ταινίες, η πρεμιέρα των οποίων προγραμματίζεται για τις 18 Νοεμβρίου 2010 και 15 Ιουλίου 2011 αντίστοιχα. Ο Χάρι Πότερ, ο Ρον και η Ερμιόνη θα είναι και πάλι εδώ για την τελική αναμέτρηση των Μάγων με τον Λόρδο Βόλντεμορτ και τους Θανατοφάγους του.
Τα γυρίσματα ήδη ξεκίνησαν για την κινηματογραφική μεταφορά του 7ου και τελευταίου βιβλίου της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, «Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου».
Σκηνοθέτης της ταινίας θα είναι ο Ντέιβιντ Γέιτς, σκηνοθέτης και του περσινού μπλοκμπάστερ, «Ο Χάρι Πότερ και το Τάγμα του Φοίνικα». Αυτή την περίοδο ο Γέιτς εργάζεται στην επόμενη ταινία του franchise, «Ο Χάρι Πότερ και ο Ημίαιμος Πρίγκιψ» και θα γίνει, έτσι, ο πρώτος σκηνοθέτης που θα σκηνοθετήσει περισσότερες από δύο ταινίες της σειράς ταινιών του Χάρι Πότερ. Επίσης, ο Ντέιβιντ Χέιμαν, ο άνθρωπος που έφερε το project στην Warner Bros. το 1997, θα είναι παραγωγός και στο έβδομο φιλμ, όπως και στα προηγούμενα έξι. Παραγωγός θα είναι, ακόμη, ο Ντέιβιντ Μπάρον, ενώ την προσαρμογή του σεναρίου θα αναλάβει ο Στιβ Κλοβς.
«Πριν από μία δεκαετία περίπου, δώσαμε μια υπόσχεση στην Ρόουλινγκ, να μείνουμε πιστοί στο πνεύμα των βιβλίων της. «Οι Κλήροι του Θανάτου» είναι τόσο πλούσιοι, η ιστορία τόσο γεμάτη και αυτά που αποκαλύπτονται τόσα πολλά, ώστε μετά από πολλές συζητήσεις μαζί της, αποφασίσαμε ότι χρειάζονται δυο μέρη για να αποδώσουν καλύτερα το τελευταίο βιβλίο της σειράς», δήλωσε ο Ντέιβιντ Χέιμαν. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που ο Ντέιβιντ Γέιτς θα είναι ο σκηνοθέτης των «Κλήρων του Θανάτου». Μας εμπνέει όλους μας με το πάθος του για τον κόσμο και τους χαρακτήρες που έχει δημιουργήσει η Τζο (Ρόουλινγκ). Είμαι πεπεισμένος ότι θα οδηγήσει το εξαιρετικό καστ και συνεργείο μας - πολλοί από τους οποίους είναι μαζί μας από την πρώτη μέρα - σε ένα αξέχαστο φινάλε».
Ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Γέιτς πρόσθεσε ότι, «Είχα τη χαρά να συνεργαστώ με μια αξιοθαύμαστη ομάδα, τόσο στο «Τάγμα του Φοίνικα», όσο και στον «Ημίαιμο Πρίγκιψ». Τα βιβλία της Ρόουλινγκ αποτελούν έναν υπέροχο κόσμο να δουλεύεις, να αποτελείς μέρος, να δημιουργείς. Είναι μεγάλη τιμή για μένα να συνεχίζω να μεταφέρω τον εξωπραγματικό κόσμο της Τζο στη μεγάλη οθόνη και να είμαι ο σκηνοθέτης που θα ολοκληρώσει αυτό το απολαυστικό ταξίδι».
Το πρώτο μέρος της ταινίας «Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου» θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες τα Χριστούγεννα του 2010, με το δεύτερο μέρος να ακολουθεί το καλοκαίρι του 2011.
Οι δυο ταινίες από το έβδομο βιβλίο της Τζ. Κ Ρόουλινγκ «Ο ΧΑΡΙ ΠΟΤΕΡ ΚΑΙ ΟΙ ΚΛΗΡΟΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ» θα διανεμηθούν στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες από την Village Films.
“Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του θανάτου” η πολυαναμενόμενη έβδομη και τελική περιπέτεια των ταινιών Χάρι Πότερ, πρόκειται να ολοκληρωθεί σε δύο μέρη, ενώ θα προβάλλεται και σε 3D.
Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ
Από την πρώτη στιγμή που έκανε την εμφάνισή του, ενθουσίασε το κοινό παγκοσμίως με τις περιπέτειές του. Δεν μιλάμε για άλλον από τον Χάρι Πότερ, τον μικρό μάγο που άλλαξε την ιστορία τόσο της λογοτεχνίας όσο και του κινηματογράφου. Για περισσότερο από μια δεκαετία, ο Ντέιβιντ Χέιμαν βυθίζεται σε αυτό τον μαγικό κόσμο, από τη θέση του παραγωγού όλων των ταινιών που βασίζονται στα best-seller της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, η οποία συμμετέχει ως παραγωγός στην κινηματογραφική μεταφορά του έβδομου και τελευταίου της βιβλίου «Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου».
Προσεγγίζοντας την τελευταία παραγωγή του κινηματογραφικού franchise που έχει σπάσει κάθε ρεκόρ, ο Χέιμαν συνειδητοποίησε ότι το συγκεκριμένο εγχείρημα προέβαλλε μοναδικές προκλήσεις, μεταξύ των οποίων – και ίσως η σημαντικότερη – ήταν η δυσκολία να μεταφερθούν κινηματογραφικά όλα τα στοιχεία της περίπλοκης ιστορίας με την κατάλληλη ένταση που απαιτεί η κλιμάκωση του τέλους.
Ξεφεύγοντας από την παράδοση των προηγούμενων ταινιών, αποφασίστηκε το τελευταίο βιβλίο της σειράς να μεταφερθεί σε δύο μέρη στη μεγάλη οθόνη. «Όταν ο Στιβ Κλόουβς ξεκίνησε να δουλεύει το σενάριο, έγινε σαφές ότι θα έπρεπε να ‘κόψουμε’ πολλά και αυτό θα αδικούσε πολύ το βιβλίο,» εξηγεί ο Χέιμαν. «Υπήρχαν πάρα πολλές λεπτομέρειες που έχουν τεράστια σημασία για την εξέλιξη της πλοκής.»
Ο παραγωγός Ντέιβιντ Μπάρον προσθέτει, «Σε όλα τα προηγούμενα βιβλία, πάντα στόχος μας ήταν να ακολουθήσουμε το ταξίδι του Χάρι και να εντοπίσουμε τις σκηνές που παρόλο που ήταν απολαυστικές στην ανάγνωση, δεν προήγαγαν τόσο την ιστορία. Στο έβδομο βιβλίο όμως, δεν μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό – κάθε λεπτομέρεια που παρουσιάζεται αποτελεί δομικό στοιχείο της ιστορίας.»
Ο Ντάνιελ Ράντκλιφ, που ενσαρκώνει τον Χάρι Πότερ, εξηγεί, «Το πολυσύνθετο της πλοκής που δημιούργησε η Τζο από την πρώτη κιόλας σελίδα αποτελεί σπουδαίο άθλο στην ιστορία της διήγησης. Η πλοκή της είναι γεμάτη ανατροπές, μυστήριο και ρομαντισμό, κωμωδία και δράση... διαθέτει εν ολίγοις όλα εκείνα τα στοιχεία στα οποία το κοινό έχει ανταποκριθεί θετικά όλα αυτά τα χρόνια. Ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να πούμε την ιστορία με ολοκληρωμένο και ολοκληρωτικό τρόπο ήταν αυτός.»
Για τρίτη φορά στην καρέκλα του σκηνοθέτη, ο Ντέιβιντ Γέιτς λέει ότι το πρώτο μέρος της ταινίας «Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου» σπάει την παράδοση και με έναν ακόμα τρόπο. Μεταφέρει τους βασικούς ήρωες εκτός του οικείου περιβάλλοντος του Χόγκουαρτς. Μάλιστα, είναι η πρώτη ταινία της σειράς, όπου δεν υπάρχει ούτε ένα πλάνο της φημισμένης Σχολής για Μαγείες και Ξόρκια. «Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του Πρώτου Μέρους,» λέει ο σκηνοθέτης. «Βρισκόμαστε μακριά από το μαγικό περιβάλλον του Χόγκουαρτς, το οποίο έδινε ένα αίσθημα ασφάλειας ακόμα και τις στιγμές που οι ήρωες βρίσκονταν σε μεγάλο κίνδυνο. Ξαφνικά, ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη προσπαθούν να επιβιώσουν στον πραγματικό κόσμο, ο οποίος ασφαλώς είναι ένα πολύ επικίνδυνο μέρος. Νιώθουν απομονωμένοι, μόνοι και πολύ ευάλωτοι. Αυτό αυξάνει την ένταση και την ωριμότητα της ίδιας της περιπέτειας, πράγμα που άρεσε τόσο σε μένα όσο και στον Νταν, τον Ρούπερτ και την Έμμα.»
Ο Ράντκλιφ συμπληρώνει, «Πιστεύω ότι δίνει στην ταινία έναν πιο ώριμο τόνο. Από τη στιγμή που δεν βρισκόμαστε πια στη σχολή, το κοινό θα μας αντιληφθεί ως ενήλικες και όχι ως μαθητές.»
Ενσαρκώνοντας για ακόμα μια φορά τον Ρον Ουέσλι, ο Ρούπερτ Γκριντ σχολιάζει, «Μακριά από την ασφάλεια του Χόγκουαρτς και την προστασία των γονιών και των δασκάλων τους, μπορούν να συμβούν τα πάντα. Ανά πάσα στιγμή μπορούν να δεχθούν κάποια επίθεση και αυτό το στοιχείο δίνει άλλη ενέργεια στην ταινία.»
«Ο Χάρι, η Ερμιόνη και ο Ρον δεν έχουν πλέον τη σταθερή βάση τους,» παρατηρεί η Έμμα Γουότσον, την οποία θα απολαύσουμε ξανά ως Ερμιόνη Γκρέιντζερ. «Είναι διαρκώς στον δρόμο και ακόμα χειρότερα, τους κυνηγούν. Δεν ξέρουν ποιον μπορούν να εμπιστευτούν. Διακυβεύονται, όμως πολλά, έτσι αναγκαστικά πρέπει να μην χάσουν το θάρρος τους.»
Για την ακρίβεια, το διακύβευμα ποτέ δεν ήταν πολυτιμότερο καθώς η μοίρα τόσο του κόσμου των Μάγων όσο και των Ανθρώπων βρίσκεται στα χέρια τους. Έχοντας μάθει το μυστικό της δύναμης και αθανασίας του Βόλντεμορτ, ο Χάρι ξεκινά να εντοπίσει τους «πεμπτουσιωτές»: αντικείμενα στα οποία ο Σκοτεινός ΄Αρχοντας έχει κρύψει κομμάτια της ψυχής του. Αν απομείνει έστω και μία, ο Βόλντεμορτ θα γίνει ανίκητος ες αεί. Δύο πεμπτουσιωτές έχουν ήδη καταστραφεί – ο πρώτος ήταν το ημερολόγιο του Τομ Ριντλ και ο δεύτερος ήταν το δαχτυλίδι που άνηκε στον Μαρβόλο Γκοντ, τον παππού του Ριντλ από την πλευρά της μητέρας του. Ο Χάρι και ο Ντάμπλντορ πίστευαν ότι είχαν εντοπίσει τον τρίτο πεμπτουσιωτή στο μενταγιόν του Σάλαζαρ Σλίθεριν, αλλά απεδείχθη ότι ήταν πλαστό και ότι το πραγματικό το έχει κλέψει κάποιος με τα αρχικά Ρ.Α.Μπ.
Και τα υπόλοιπα; Το πρόβλημα είναι ότι οι πεμπτουσιωτές μπορούν να είναι ένα οποιοδήποτε αντικείμενο που μπορεί να βρίσκεται οπουδήποτε. «Δεν νομίζω ότι ο Χάρι έχει συνειδητοποιήσει πόσο ελλιπώς οπλισμένος είναι όταν ξεκινάει την αποστολή,» λέει ο Μπάρον. «Απλά ξέρει ότι πρέπει να κάνει κάτι και ξεκινάει για να το κάνει. Ο Ρον και η Ερμιόνη δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να τον αφήσουν μόνο, έτσι η συγκεκριμένη περιπέτεια γίνεται ένα πολύ σημαντικό ταξίδι και για τους τρεις τους, τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά.»
Αλλά και η αναζήτηση των πεμπτουσιωτών έχει απρόσμενες συνέπειες για τον Χάρι, καθώς στην πορεία θα αποκαλυφθούν οδυνηρές αλήθειες για το παρελθόν του Ντάμπλντορ. Η αποκάλυψη ότι ο πολυαγαπημένος μέντορας και δάσκαλός του είχε κάποια στιγμή στη ζωή του πολύ περισσότερα κοινά με τον Βόλντεμορτ απ’ όσα θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ο Χάρι, κάνει τον νεαρό μάγο να αμφισβητεί την πίστη του στον άνθρωπο που τόσο πολύ σεβόταν.
«Όσο περισσότερα πράγματα ανακαλύπτει ο Χάρι για τον Ντάμπλντορ που αισθάνεται ότι του τα είχε αποκρύψει, τόσο περισσότερο κλονίζεται η εμπιστοσύνη του,» λέει ο Ράντκλιφ.
«Τελικά το όλο θέμα γίνεται ζήτημα πίστης για τον Χάρι,» συνομολογεί ο Γέιτς. «Αυτό που καθιστά την όλη υπόθεση εξαιρετικά δύσκολη για αυτόν είναι ότι ο Ντάμπλντορ του ανέθεσε μια αποστολή χωρίς να του έχει δώσει ένα σαφές πλάνο – ή έστω μια αμυδρή ιδέα – για το πώς να την φέρει σε πέρας, με αποτέλεσμα να θέτει σε κίνδυνο τους φίλους του. Αυτό θα δοκιμάσει πραγματικά τη σχέση τους, ένα ακόμα πολύ βασικό στοιχείο της ίδιας της ιστορίας.»
«Ανέκαθεν πίστευα ότι παρά τη μαγεία, τη δράση και την περιπέτεια που βλέπουμε στις ταινίες Χάρι Πότερ, το βασικό θέμα είναι οι ίδιοι οι χαρακτήρες,» λέει ο Χέιμαν. «Σε αυτή την ταινία, η σχέση τους είναι πιο περίπλοκη από ποτέ και αποτελεί μια περίφημη ευκαιρία να εξερευνήσουμε το ποιοι πραγματικά είναι ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη.»
Ο Γέιτς συμφωνεί, προσθέτοντας ότι ο Ράντκλιφ, ο Γκριντ και η Γουότσον νιώθουν μεγάλη ευθύνη για τους ρόλους που ενσαρκώνουν περισσότερο από τη μισή ζωή τους. «Διαισθητικά, ξέρουν πώς θα αντιδράσουν οι χαρακτήρες τους σε δεδομένες καταστάσεις πολύ καλύτερα από εμάς. Αυτό λοιπόν, εγώ το λατρεύω. Ως σκηνοθέτης, ήταν εκπληκτικό να μιλάω μαζί τους γιατί υπήρχαν στιγμές που δεν μιλούσα με τον ηθοποιό, αλλά με τον ίδιο τον ήρωα.»
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ
Όπως ο Χάρι Πότερ, έτσι και ο Λόρδος Βόλντεμορτ έχει μια αποστολή: να τερματίσει τη ζωή του «Αγοριού Που Επέζησε». Ο Γέιτς λέει χαρακτηριστικά, «Ο Βόλντεμορτ είναι στο κατώφλι της απόλυτης ισχύος. Κρύβεται στις σκιές περιμένοντας υπομονετικά να έρθει η στιγμή που θα επιστρέψει και θα επιβληθεί στον κόσμο. Όλα πηγαίνουν όπως τα έχει σχεδιάσει. Το μόνο που του απομένει είναι να τακτοποιήσει μια μικρή λεπτομέρεια. Ο Βόλντεμορτ δεν καταλαβαίνει πώς αυτό το ‘παιδί’ κατάφερε να γίνει ο ισχυρότερος αντίπαλός του, αλλά ξέρει καλά ότι ο Χάρι Πότερ πρέπει να πεθάνει από τα χέρια του. Πρώτον, επειδή έτσι είναι γραφτό και δεύτερον επειδή θέλει να πάρει ικανοποίηση για τις τόσες μικρές ήττες που έχει βιώσει από αυτόν. Το θέμα, στη δεδομένη στιγμή, έχει γίνει πολύ προσωπικό».
Ο Ρέιφ Φάινς, που είναι κυριολεκτικά αγνώριστος στον ρόλο του Λόρδου Βόλντεμορτ, λέει ότι ο χαρακτήρας που ενσαρκώνει «καθοδηγείται από μια βαθιά οργή. Το μόνο πράγμα που τον συγκινεί είναι η δύναμη και η συσσώρευση παραπάνω δύναμης – η ικανότητα να ελέγχει, να χειραγωγεί και να καταστρέφει ανθρώπους. Είναι εθισμένος σε αυτό.»
Ο Γέιτς παρατηρεί σχετικά, «ο Ρέιφ γίνεται πολύ τρομακτικός όταν υποδύεται τον Βόλντεμορτ. Έχει την ικανότητα να γίνεται πολύ σκοτεινός. Μπορείς κυριολεκτικά να νιώσεις τη θερμοκρασία του χώρου να πέφτει από τη στιγμή που θα τον δεις να μπαίνει στο πετσί του ρόλου.»
Οι Θανατοφάγοι αντιμετωπίζουν τον Άρχοντα του Σκότους με σεβασμό αλλά και φόβο, μιας και γνωρίζουν ότι δεν θέλει και πολύ για να καταστρέψει ακόμα και τους πιο πιστούς οπαδούς του. Και αν χρειαστούν κάτι να τους το θυμίσει αυτό, υπάρχει πάντα ο πιο πιστός ακόλουθος του Βόλντεμορτ – και το μοναδικό πλάσμα στο οποίο ο ίδιος φέρεται με στοργή – το τρομακτικό φίδι ονόματι Ναγκίνι.
Ο Βόλντεμορτ έχει καλέσει την ελίτ των Θανατοφάγων του στην Έπαυλη Μαλφόι για να σχεδιάσουν το πότε, το πού και το πώς θα στήσουν ενέδρα στον Χάρι Πότερ. Ο τελευταίος που θα καταφθάσει είναι ο Σέβερους Σνέιπ, τον οποίο ενσαρκώνει ο Άλαν Ρίκμαν. «Κάθε φορά που βλέπω τον Άλαν ως Σνέιπ, εντυπωσιάζομαι από την πολυδιάστατη ερμηνεία του,» λέει ο Χέιμαν. «Μπορεί να εκφέρει χιούμορ και δηλητήριο με την ίδια ανάσα. Και σε αυτή την ταινία, το κοινό αρχίζει να αντιλαμβάνεται το βαρύ φορτίο του μυστικού που κουβαλάει ο Σνέιπ.»
Ο Σνέιπ ενημερώνει την ομήγυρη πότε πρόκειται να αναχωρήσει ο Χάρι, προειδοποιώντας όταν θα λάβει «κάθε δυνατή προστασία» από το Τάγμα του Φοίνικα. Παρόλα αυτά, λέει ο Φάινς, «ο Βόλντεμορτ πιστεύει ότι θα καταφέρει τελικά να κατατροπώσει τον Χάρι Πότερ. Απολαμβάνει την απόλυτη εξουσία που έχει.»
Κι όμως, ο Βόλντεμορτ έχει ανακαλύψει ότι δεν μπορεί να σκοτώσει τον Χάρι Πότερ με το ραβδί του. Έχει μάθει από τον Ολιβάντερ (Τζον Χερτ) τον κατασκευαστή μαγικών ραβδιών, ότι το ραβδί του και το ραβδί του Χάρι είναι «δίδυμα», είναι κατασκευασμένα δηλαδή από το ίδιο υλικό και συνεπώς το ένα εξουδετερώνει τη δύναμη του άλλου. Σε μια εκπληκτική σκηνή που στάζει κακία, ρίχνει την πρόταση να έχει ο Λούσιους Μαλφόι την 'τιμή' να δώσει το δικό του ραβδί στον Βόλντεμορτ.
«Τα μαγικά ραβδιά είναι πολύ σημαντικά στοιχεία της ιστορίας στους ‘Κλήρους του Θανάτου’ – τόσο σε ό,τι αφορά τους νόμους που διέπουν τη χρήση τους όσο και στο ότι είναι αυστηρά προσωπικά,» ξεκαθαρίζει ο Γέιτς. «Οι ιδιότητες των μαγικών ραβδιών τους δίνουν οντότητα χαρακτήρα στην ιστορία. Στο πρώτο κιόλας βιβλίο, μάθαμε από τον Ολιβάντερ ότι «το μαγικό ραβδί διαλέγει τον μάγο». Αν ένας μάγος χάσει το ραβδί του είναι σαν να χάνει ένα κομμάτι του εαυτού του. Έτσι όταν ο Βόλντεμορτ παίρνει το ραβδί του Λούσιους Μαλφόι είναι σαν να του παίρνει την προσωπικότητά του, κάτι εξαιρετικά σημαντικό για την αυτοεκτίμησή του.»
Όταν συναντήσαμε τον Λούσιους Μαλφόι στο «Ο Χάρι Πότερ και η Κάμαρα με τα Μυστικά», ήταν ένας πομπώδης μάγος που δεν έμπαινε στον κόπο να κρύψει την απαξίωσή του προς όποιον πίστευε ότι ήταν κατώτερός του και ο οποίος μεγάλωνε τον γιο του, τον Ντράκο, κατά τα ίδια πρότυπα. Μια σύντομη όμως, φυλάκιση στο Αζκαμπάν τον άλλαξε ολοκληρωτικά. Πλέον πρέπει να υπομείνει σιωπηλά το γεγονός ότι έχει αντικατασταθεί ως κεφαλή της οικογένειάς του και ότι ο Βόλντεμορτ έχει καταλάβει την έπαυλή του για να την μετατρέψει σε αρχηγείο του.
Ο Τζέισον Άιζακς, που ενσαρκώνει και πάλι τον Λούσιους Μαλφόι λέει ότι η απώλεια του μαγικού ραβδιού του είναι το τελευταίο δεινό που βρίσκει μεν τον Λούσιους αλλά είναι το χειρότερο. «Όταν παίρνεις από έναν μάγο το μαγικό ραβδί του, τον υποβιβάζεις. Και ο Βόλντεμορτ όχι μόνο παίρνει το ραβδί του αλλά κόβει και το κεφάλι φιδιού που το κοσμεί – ένα φανταχτερό και προσωπικό οικογενειακό κειμήλιο – και το πετάει στο τραπέζι σαν να είναι σκουπίδι. Αυτή η κίνηση ταπεινώνει εντελώς τον Λούσιους μπροστά στους υπόλοιπους Θανατοφάγους. Ο Λούσιους ήταν ανέκαθεν εξαιρετικά ματαιόδοξος και υπερόπτης. Πάντα υπέθετε ότι θα στεκόταν στο πλευρό του Βόλντεμορτ ως ο άξιος υπασπιστής του. Μετά όμως, από τη φυλάκισή του, την αποτυχία του Ντράκο να δολοφονήσει τον Ντάμπλντορ και αυτή την δημόσια διαπόμπευσή του, δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον... αν ασφαλώς έχει κάποιο μέλλον. Εν ολίγοις, πήρε αυτό που του άξιζε.»
Δίπλα στον πατέρα του, ο Ντράκο Μαλφόι έχει να αντιμετωπίσει τα δικά του προβλήματα. Ο άλλοτε υπερόπτης ‘τσαμπουκάς’ του Σλίθεριν, αντιμετωπίζει τη σκληρή πραγματικότητα του Θανατοφάγου. Ο Τομ Φέλτον, που ενσαρκώνει τον Ντράκο, εξηγεί, «στην τελευταία ταινία είδαμε ότι παρά το γεγονός ότι ήθελε να είναι ο προστατευόμενος του πατέρα του και ο κακός «Εκλεκτός», ο Ντράκο δεν το έχει. Συνειδητοποιεί ότι δεν θέλει να έχει επαφές με τέτοιου είδους πλάσματα, αλλά από την άλλη δεν έχει άλλη επιλογή. Μην το παρεξηγήσετε αυτό: ο Ντράκο δεν είναι επ’ ουδενί καλό παιδί. Σίγουρα όμως, αρχίζει να αμφισβητεί όλα αυτά στα οποία είναι μάρτυρας και δεν έχει ιδέα ως προς το τι θα κάνει τελικά. Αυτή την πτυχή η ιστορία μας δίνει αρκετές ευκαιρίες να την διερευνήσουμε και για μένα, ως ηθοποιός, αυτό ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρον.»
Η θεία του Ντράκο, η Μπελατρίξ Λεστρέιντζ, δεν έχει τέτοιους ενδοιασμούς. Επιστρέφοντας στον ρόλο αυτό, η Έλενα Μπόναμ Κάρτερ δηλώνει ότι η Μπέλατριξ είναι στα καλύτερά της ως πειθήνια και αιμοδιψής οπαδός του Βόλντεμορτ. «Λατρεύει την υπεροχή του, την εξουσία του και ειδικά το γεγονός ότι δεν έχει μύτη. Είναι πάρα πολύ σέξι,» λέει γελώντας. «Η Μπέλατριξ είναι μια φανατισμένη γυναίκα για να μην πούμε τρελή. Δεν έχει κανένα όριο. Ζει σε μια διαρκή ένταση, πράγμα που απαιτούσε πολλή ενέργεια. Θα μπορούσε να είναι εξαντλητικό αλλά αυτό ουσιαστικά κάνει τον ρόλο τόσο απολαυστικό.»
«Η Έλενα διασκέδασε απίστευτα τον ρόλο της,» λέει ο Μπάρον. «Νομίζει ότι το γεγονός ότι μας έκανε να αγαπήσουμε την Μπέλατριξ παρόλο που είναι τόσο κακιά, αποτελεί απόδειξη του ταλέντου και της ποιότητας της πρωταγωνίστριας.»
Με τον Βόλντεμορτ να έχει πια την εξουσία στα χέρια του, ο κίνδυνος πλέον δεν απειλεί μόνο τον Χάρι αλλά και όσους συνδέονται μαζί του και τις οικογένειές τους. Όντας μάγοι, οι Ουέσλι μπορούν να πολεμήσουν την μαγεία με μαγεία, αλλά οι οικογένειες Μαγκλ του Χάρι και της Ερμιόνης είναι ιδιαίτερα τρωτές.
Για να σώσει τους γονείς της, η Ερμιόνη παίρνει μια τολμηρή και απρόσμενη απόφαση. Σε μια σκηνή – που στο βιβλίο αποτελεί μια απλή αναφορά – η Ερμιόνη αφήνει πίσω το σπίτι της, παίρνοντας μαζί της ό,τι αναμνήσεις έχουν οι γονείς της από το μοναχοπαίδι τους. Η Γουάτσον λέει, «Η Ερμιόνη ξέρει ότι συμμαχώντας με τον Χάρι θέτει σε κίνδυνο τους γονείς της. Ο μόνος τρόπος για να τους προστατέψει είναι να ξεκόψει μαζί τους. Έτσι, ‘σβήνει’ όλες τις αναμνήσεις που έχουν από αυτή, πράγμα που είναι ιδιαίτερα τραγικό μιας και με αυτό τον τρόπο χάνει για πάντα τους γονείς της. Με γοήτευσε ο τρόπος που έγραψε τη σκηνή ο Στιβ Κλόουβς. Είναι συγκινητικό και αναδεικνύει το μέγεθος των θυσιών που κάνουν η Ερμιόνη και ο Ρον για χάρη του φίλου τους.»
Κι ενώ σίγουρα δεν μπορεί να θεωρηθεί μεγάλη θυσία αυτό, και ο Χάρι πρέπει να αποχαιρετίσει τη μαγκλ οικογένειά του: τον ανυπόφορο θείο Βέρνον, τη θεία Πετούνια και τον ξάδερφό του, τον Ντάντλεϊ. Καθώς οι Ντάρσλεϊ φεύγουν από το άδειο πλέον σπίτι τους στην Πράιβετ Ντράιβ, ο Χάρι δεν θα έχει και πολύ χρόνο για να αναπολήσει τα παιδικά του χρόνια στη ντουλάπα κάτω από την σκάλα.
Ένας θόρυβος στην πόρτα τον ειδοποιεί για την άφιξη της συνοδείας του: του Ρον και της Ερμιόνης. Μαζί τους όμως είναι και ο Άρθουρ Ουέσλι, ο Τρελομάτης Μούντι, η Τονκς και ο Λούπιν, οι δίδυμοι Φρεντ και Τζορτζ Ουέσλι, ο μεγαλύτερος αδερφός τους, Μπιλ και η μνηστή του, Φλερ Ντελακούρ, ο Μάντονγκους Φλέτσερ, ο Κίνγκσλι Σάκλμπολτ και τέλος ο Ρούμπεους Χάγκριντ. Όλοι τους έχουν πάει για να μεταφέρουν τον Χάρι σε ασφαλές μέρος.
Παρά την πολυμελή ομάδα που έχουν σχηματίσει, ξέρουν ότι κανένας δεν είναι ασφαλής από τους Θανατοφάγους. Έτσι ο Τρελομάτης Μούντι έχει οργανώσει ένα σχέδιο αποπροσανατολισμού. Έξι από την ομάδα θα πιουν πολυχημικό φίλτρο, ώστε να δημιουργηθούν επτά ‘Χάρι Πότερ’ που θα κινηθούν προς αντίθετες κατευθύνσεις. «Το κόλπο είναι να δημιουργηθεί σύγχυση,» λέει ο Μπρένταν Γκλίσον που ενσαρκώνει τον Τρελομάτη Μούντι, τον επικεφαλής της ομάδας. «Ο Τρελομάτης μπορεί να είναι λίγο χαζός, αλλά η δύναμή του είναι σίγουρα κάτι το εντυπωσιακό. Είναι ένας άνθρωπος με περιορισμένη συναισθηματική γκάμα αλλά κάτω από το αψύ παρουσιαστικό του, κρύβει μια ζεστή καρδιά.»
Η σκηνή αποτέλεσε μια κινηματογραφική και υποκριτική πρόκληση. Καθώς η Ερμιόνη, ο Ρον, ο Φρεντ, ο Τζορτζ, η Φλερ και ο Μαντόνγκους μεταμορφώνονται σε Χάρι, ο Ράντκλιφ έπρεπε να υποδυθεί τους ρόλους ενσωματώνοντας στοιχεία της προσωπικότητας του καθενός. Ο ηθοποιός μάς εξηγεί, ‘Το πολυχημικό φίλτρο τους μεταμορφώνει σε Χάρι μόνο εξωτερικά. Δεν αλλάζει το ποιοι είναι, έτσι έπρεπε να ‘μιμηθώ’ τους υπόλοιπους χαρακτήρες.»
«Βάλαμε κάθε ηθοποιό να παίξει τη σκηνή ώστε να μπορεί να τους παρακολουθήσει ο Νταν,» προσθέτει ο Γέιτς. «Για παράδειγμα, ανακαλύψαμε ότι ο Άντι Λίντεν, που υποδύεται τον Μαντόνγκους περπατάει σαν να φοράει σκι, έτσι ζήτησα από τον Νταν να υπερβάλλει ελαφρώς. Συνήθως, θέλω οι ηθοποιοί να αναζητούν την αλήθεια – αν είναι φυσικοί, η κάμερα θα βρει αυτό που θέλουμε από την ερμηνεία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, συνειδητοποίησα ότι θα ήταν πιο διασκεδαστικό αν το τραβούσαμε λίγο. Έτσι, η αλήθεια μπήκε σε δεύτερη μοίρα,» λέει χαμογελώντας. «Συνέχεια έλεγα στον Νταν, ‘κάν’το λίγο πιο έντονο’ και νομίζω ότι το απόλαυσε.»
Από τεχνικής πλευράς, ο Γέιτς, ο διευθυντής οπτικών εφέ Τιμ Μπερκ και ο διευθυντής φωτογραφίας Εντουάρντο Σέρα χρησιμοποίησαν αισθητήρες ελέγχου κίνησης για να κινηματογραφήσουν τον Ράντκλιφ στον ρόλο των διάφορων Χάρι. Εν συνεχεία, οι λήψεις μονταρίστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση ότι και οι επτά Χάρι Πότερ βρίσκονταν στο ίδιο δωμάτιο την ίδια στιγμή. Ο σκηνοθέτης θυμάται, «μας πήρε πάρα πολύ χρόνο. Η συγκεκριμένη σκηνή μας πήρε τρεις μέρες και περίπου 100 λήψεις για να ολοκληρωθεί.»
Οι σωσίες ντύνονται πανομοιότυπα ενώ κάθε ένας από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας αναλαμβάνει να προστατεύσει και έναν Χάρι. Και επειδή όλα τελειώνουν όπως ξεκινούν, την προστασία του πραγματικού Χάρι αναλαμβάνει ο Χάγκριντ, ο οποίος τον οδήγησε στο νούμερο 4 της Πράιβετ Ντράιβ όταν ακόμα ήταν μωρό. Ο Ρόμπι Κόλτρεϊν, τον οποίο συναντάμε και πάλι στον ρόλο του πολυαγαπημένου ημι-γίγαντα σχολιάζει, «Ο Χάγκριντ τον πήγε σε εκείνο το σπίτι πριν από δεκαέξι χρόνια. Ο Χάγκριντ του είπε ότι ήταν μάγος και τον ενημέρωσε για την πολύ ιδιαίτερη θέση που κατέχει στον κόσμο της Μαγείας. Ανέκαθεν οι δυο τους είχαν μια πολύ ξεχωριστή σχέση, άρα το μόνο λογικό και πρέπον ήταν να συνοδεύσει εκείνος τον Χάρι.»
Κάποια από τα ντουέτα φεύγουν πετώντας με τις σκούπες τους, άλλα με φτερωτά αλογόμορφα άλογα, που λέγονται θρέσταλ. Ο Χάρι όμως, θα μπει στο καλάθι της ίδιας μηχανής που χρησιμοποίησε ο Χάγκριντ για να τον πάει στο Πρίβετ Ντράιβ πριν από χρόνια. Σχεδόν αμέσως μόλις ξεκινούν, οι Θανατοφάγοι αρχίζουν να τους καταδιώκουν, ξεκινώντας ένα ανθρωποκυνηγητό τόσο στους αιθέρες όσο και στους δρόμους.
Οι μαγκλ οδηγοί δεν αντιλαμβάνονται την παρουσία τους. Διαφορετικά θα εκπλήσσονταν βλέποντας μια μηχανή να αψηφά τη βαρύτητα και να κινείται επί των τοίχων τούνελ. Το κομμάτι του ανθρωποκυνηγητού που διαδραματίζεται σε τούνελ γυρίστηκε σε δύο διαφορετικές τοποθεσίες: στη σήραγγα Ντάρτφορντ, στο Λονδίνο και στη σήραγγα Μέρσι, στο Λίβερπουλ. Για να βγει πειστικό το αποτέλεσμα, ο σκηνοθέτης, οι ηθοποιοί και το συνεργείο της ταινίας, μαζί με τον βοηθό σκηνοθέτη Στίβεν Γούλφεντεν, τον διευθυντή οπτικών εφέ Τζον Ρίτσαρντσον, τον Τιμ Μπερκ και τον διευθυντή stunt Γκρεγκ Πάουελ έπρεπε να συνεργαστούν πολύ στενά.
Ο ίδιος ο Πάουελ ανέλαβε να ντουμπλάρει τον Χάγκριντ παραδεχόμενος, «προσφέρθηκα να το κάνω ο ίδιος γιατί οι υπόλοιποι κασκαντέρ μας δεν είναι αρκετά μεγαλόσωμοι. Βέβαια, από τη στιγμή που φόρεσα το κοστούμι το μετάνιωσα γιατί ζεσταινόμουν πάρα πολύ. Έπρεπε να ανάψουμε τους ανεμιστήρες γιατί θόλωναν τα γυαλιά μου και δεν έβλεπα.»
Ο Ρίτσαρντσον και η ομάδα του κατασκεύασαν πολλές διαφορετικές μηχανές με βάση το πώς θα χρησιμοποιούνταν, βάζοντας πάνω απ’ όλα την άνεση και την ασφάλεια των ηθοποιών. Λέει χαρακτηριστικά, «Είχαμε ειδικά κατασκευασμένες μοτοσικλέτες για τις κούρσες, άλλες που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν με τους γερανούς των ειδικών εφέ, και άλλες για τη σκηνή όπου η μοτοσικλέτα κινείται αναποδογυρισμένη στο τούνελ – αυτή μάλιστα τοποθετήθηκε σε ειδικό γερανό και η σκηνή γυρίστηκε σε green screen. Επίσης, φτιάξαμε μια μοτοσικλέτα που θα μπορούσε να αντέξει την πρόσκρουση της προσγείωσης. Αρκετές μοτοσικλέτες είχαν ειδικά ενισχυμένα καθίσματα με ζώνες ασφαλείας που έπιαναν στο πλαίσιο προκειμένου να μπορούμε να εκτελέσουμε όλα τα ‘πετάγματα’ που απαιτούσαν οι σκηνές χωρίς να υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού.»
Οι επτά Χάρι και οι φύλακές τους ξεκινούν για την κατοικία των Ουέσλι, που στην τελευταία ταινία κάηκε από τους Θανατοφάγους. Ανακατασκευάζοντας το Μπάροου, ο σχεδιαστής παραγωγής Στούαρτ Κρεγκ και η ομάδα του φρόντισαν να διατηρήσουν το εκλεκτικό στυλ της οικογένειας. «Έχει καινούργια ξύλα και είναι φρεσκοβαμμένο, άρα είναι λιγότερο εκκεντρικό απ’ ό,τι ήταν πριν... αλλά μην φανταστείτε ότι υπέστη και τρομακτικές αλλαγές,» λέει χαμογελώντας ο Κρεγκ.
Φτάνοντας στο Μπάροου, ο Χάρι ξανασυναντά την κυρία Ουέσλι, την οποία υποδύεται η Τζούλι Γουότερς και την Τζίνι Ουέσλι, της οποίας η σχέση με τον Χάρι έχει πάρει διαστάσεις τρελού έρωτα. Η Μπόνι Ράιτ, που επιστρέφει στον ίδιο ρόλο λέει ότι παρά τους ενδοιασμούς και τις ανησυχίες της, «η Τζίνι καταλαβαίνει ότι ο Χάρι πρέπει να το κάνει και είναι διατεθειμένη να τον αφήσει ελεύθερο και να τον περιμένει να επιστρέψει στην αγκαλιά της.»
Όταν μόνο τα έξι από τα επτά ζευγάρια που ξεκίνησαν καταφέρνουν να φτάσουν στο Μπάροου, γίνεται προφανές ότι το τίμημα ήταν ακριβό. Δύο φίλοι τους χάθηκαν και ο Τζορτζ Ουέσλι είναι σοβαρά τραυματισμένος από μια βολή που του στέρησε το αριστερό αφτί του. Οι δίδυμοι βέβαια, διαχειρίζονται την κατάσταση με το γνωστό τους πια χιούμορ. «Πάντα προσπαθούν να δουν τη θετική πλευρά των πραγμάτων,» λέει ο Όλιβερ Φελπς που ενσαρκώνει τον Τζορτζ. «Το καλό στην υπόθεση είναι ότι ο κόσμος πλέον θα μπορεί να καταλάβει ποιος είναι ποιος.»
«Θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα. Για την ακρίβεια, νομίζω ότι έτσι είναι καλύτερος,» λέει με χαλαρή διάθεση ο Τζέιμς Φελπς που ενσαρκώνει τον Φρεντ.
Οι οικογένεια Ουέσλι και η υπόλοιπη παρέα δεν θα μείνει για πολύ στα τραγικά γεγονότα, καθώς συγκεντρώθηκαν για να γιορτάσουν τον γάμο του πρεσβύτερου γιου, Μπιλ με την υπέροχη Φλερ Ντελακούρ. Ο νεοφερμένος του καστ, Ντόμναλ Γκλίσον που ενσαρκώνει τον Μπιλ, έχει οικογενειακούς δεσμούς με την παραγωγή των ταινιών του Χάρι Πότερ καθώς είναι ο γιος τους Μπρένταν Γκλίσον. Η Κλεμένς Ποεσί εμφανίζεται στον ρόλο της Φλερ για δεύτερη φορά μετά το Τρίαθλο Μαγείας στην ταινία «Ο Χάρι Πότερ και το Κύπελλο της Φωτιάς». Ένα ακόμα νέο ζευγάρι που παρευρίσκεται στον γάμο είναι αυτό του λυκανθρώπου Λούπιν και της συζύγου του, της Τονκς, που ενσαρκώνουν το Ντέιβιντ Θιούλις και η Ναταλία Τένα.
Ο γάμος διεξάγεται σε μια υπέρλαμπρη σκηνή, που έστησε με μαγικό τρόπο ο Άρθουρ Ουέσλι (Μαρκ Γουίλιαμς). Σε πλήρη αντίθεση με το Μπάροου, η κομψότητα είναι εμφανώς αντίθετη στα γούστα των Ουέσλι. «Όμως,» λέει χαρακτηριστικά ο Κρεγκ, «καταλήξαμε ότι ο γάμος θα έπρεπε να γίνει με έξοδα της οικογένειας της νύφης, συνεπώς είναι περισσότερο στο στυλ των Γάλλων Ντελακούρ. Υπάρχουν όμως, και διάφορα μαγικά στοιχεία, όπως τα ποτήρια της σαμπάνιας που γεμίζουν μόνα τους.»
Πριν ξεκινήσει ο γάμος, καταφθάνει ένας απρόσκλητος επισκέπτης: ο Υπουργός Μαγείας, Ρούφους Σκρίμτζεουρ, τον οποίο ξανασυναντάμε στην αρχή της ταινίας να δίνει έναν υπέροχο λόγο στον κόσμο της Μαγείας. Στον ρόλο του Σκρίμτζεουρ συναντάμε τον Μπιλ Νίγκι, ο οποίος αστειευόμενος λέει ότι η προσθήκη του στο καστ άργησε να γίνει. «Για αρκετό καιρό πίστευα ότι θα ήμουν ο μόνος Άγγλος ηθοποιός μιας κάποιας ηλικίας που δεν θα είχε παίξει σε κάποια ταινία Χάρι Πότερ. Ήταν πολύ γλυκό από μέρους τους που τελικά με έκαναν κοινωνό αυτής της προσπάθειας, αλλά το γεγονός ότι ο σκηνοθέτης ήταν ο Ντέιβιντ Γέιτς καθιστά την εμπειρία αυτή ακόμα πιο συναρπαστική. Είναι ένας από τους πιο ευφυείς και υπέροχους σκηνοθέτες που υπάρχουν και ήθελα πολύ να δουλέψω μαζί του.»
Και ο Γέιτς όμως, δέχτηκε με την ίδια χαρά τον Νίγκι στο καστ. «Ο Μπιλ είναι εξαιρετικά πολύπλευρος ηθοποιός. Ανέκαθεν τον ήθελα σε αυτόν τον κόσμο. Όταν προέκυψε ο ρόλος του Ρούφους Σκρίμτζεουρ σκέφτηκα ‘Αυτός ο ρόλος είναι ο Μπιλ!’. Ο Τζο περιέγραψε τον χαρακτήρα ως ένα ‘σκουριασμένο’ μαχητικό λιοντάρι και ήμουν σίγουρος ότι ο Μπιλ θα ήταν εκπληκτικός σε αυτόν τον ρόλο.»
«Ο Ρούφους ήταν πάντα στρατιώτης και τώρα πρέπει να προσαρμοστεί στον κόσμο της πολιτικής, πράγμα που τον δυσκολεύει,» λέει ο Νίγκι.
Ο Σκρίμτζεουρ όμως, δεν έχει έρθει για τον γάμο. Έχει έρθει για να μοιράσει κάποια δώρα διαφορετικής φύσης: τα κληροδοτήματα του Άλμπους Ντάμπλντορ στον Χάρι Πότερ και κυρίως – πράγμα που προκαλεί έκπληξη – στον Ρον Ουέσλι και την Ερμιόνη Γκρέιντζερ.
«Είναι κάτι που προκαλεί έκπληξη,» εξηγεί η Έμμα Γουάτσον, «δεδομένου ότι ο Ρον και η Ερμιόνη δεν είχαν ποτέ ιδιαίτερες σχέσεις με τον Ντάμπλντορ… μόνον όταν ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη κατάφερναν να μπλέξουν κάπου. Στην Ερμιόνη άφησε ένα παιδικό βιβλίο με τίτλο Οι Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου, το οποίο θα μπορούσε σε πρώτη ανάγνωση να ερμηνευθεί ότι το έκανε επειδή ήξερε πως της αρέσουν τα βιβλία.»
Στον Ρον, «Ο Ντάμπλντορ του αφήνει κάτι που λέγεται Αποφωτιστής,» αποκαλύπτει ο Ρούπερτ Γκριντ. «Πατάς έναν διακόπτη και απορροφά όλο το φως από το δωμάτιο. Το ξαναπατάς και το επιστρέφει. Ο Ρον το βρίσκει ωραίο δώρο, αλλά κανείς τους δεν ξέρει πώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί.»
Τέλος, στον Χάρι, ο Ντάμπλντορ αφήνει τη Χρυσή, την ιπτάμενη σφαίρα που έπιασε στον πρώτο του αγώνα Κουίντιτς στο Χόγκουαρτς. Και όχι μόνο. Ο καθηγητής Ντάμπλντορ του παραδίδει και το ξίφος του Γκόντρικ Γκρίφιντορ, το οποίο αγνοείται. Ακόμα όμως, κι αν υπήρχε, ο Υπουργός θα ήταν μάλλον διστακτικός να παραδώσει το πολύτιμο αυτό αντικείμενο στον Χάρι.
«Καθώς παραλαμβάνουν τα δώρα τους, και οι τρεις πιστεύουν ότι έχουν κάποια κρυφή σημασία... κάτι που πρόκειται να αποδειχθεί πάρα πολύ σημαντικό,» παρατηρεί ο Ράντκλιφ. «Για την ώρα όμως, έχουν περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις και αυτό είναι κάτι που απογοητεύει πολύ τον Χάρι.»
Στο μεταξύ, γίνεται ένας γάμος ο οποίος ενώνει παλιούς φίλους και φέρνει στο προσκήνιο και κάποιους καινούργιους, όπως τον Ξενοφίλιο Λάβγκουντ, πατέρα της Λούνα και εκδότη του «Σοφιστή», μιας underground έκδοσης που υποστηρίζει ανοιχτά τον Χάρι Πότερ και την αποστολή του,» λέει ο Ρις Άιφανς που τον ενσαρκώνει. «Είναι ένας άνθρωπος που έχει χάσει τη γυναίκα του και έχει αφοσιωθεί στην κόρη του. Και οι δύο ζουν στον ίδιο παλαβό αλλά δημιουργικό κόσμο.»
Ο Ντέιβιντ Χέιμαν συμπληρώνει, « Η Εβάνα (Λιντς) έδωσε τέτοια αυθεντικότητα στον χαρακτήρα της Λούνα που χρειαζόμασταν κάποιον που να μπορεί να συναγωνιστεί την εκκεντρικότητά της. Μόλις έπεσε στο τραπέζι το όνομα του Ρις, ξέραμε ότι ήταν ιδανικός για τον ρόλο.»
Στην δεξίωση, ο Χάρι ακούει μια συζήτηση μεταξύ δύο συναδέλφων του Ντάμπλντορ: του Ελφίας Ντοτζ, ο οποίος έγραψε τον επικήδειο στον Σοφιστή και τη θεία Μίριελ Ουέσλι. Η συζήτησή τους πολύ σύντομα θα στραφεί στην μη εξουσιοδοτημένη και μη κολακευτική βιογραφία της Ρίτα Σκίτερ Η Ζωή και τα Ψέματα του Άλμπους Ντάμπλντορ, που θα αποκαλύψουν στον Χάρι άγνωστα και ελαφρώς ανησυχητικά στοιχεία για την ιστορία του Ντάμπλντορ. Ένα από αυτά είναι ότι έζησε στη Συνοικία Γκόντρικ, στην ίδια περιοχή που μεγάλωσε ο Χάρι και δολοφονήθηκαν οι γονείς του.
Ο Μπάρον παρατηρεί σχετικά, «Ο Χάρι μαθαίνει ότι υπάρχει μια πλευρά του Ντάμπλντορ που δεν μπορούσε ποτέ να υποπτευθεί και η οποία δεν του αρέσει ιδιαίτερα. Αυτό τον κάνει να νιώθει άβολα. Εκείνος ήξερε ότι ο Ντάμπλντορ ήταν ένας αξιόπιστος άνθρωπος, αλλά τώρα συνειδητοποιεί ότι ο δάσκαλός του τού έχει αποκρύψει πολλά και αναρωτιέται το γιατί.»
Πριν καν προλάβει ο Χάρι να πάρει τις απαντήσεις που αναζητούσε, τον προλαβαίνουν τα νέα...
Το Υπουργείο έπεσε... Έρχονται.
Το ποιοι δεν χρειάζεται να το εξηγήσουμε. Μέσα σε λίγα λεπτά, οι Θανατοφάγοι εξαπολύουν την επίθεσή τους και ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη ίσα που καταφέρνουν να διαφύγουν.
ΚΑΝΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΕΣ
Η τριάδα μεταφέρεται στη λεωφόρο Σάφτσμπουρι, στην καρδιά του λονδρέζικου Πικαντίλι Σέρκους και τη θεατρική συνοικία του Γουέστ Εντ. Η σκηνή γυρίστηκε στη συγκεκριμένη τοποθεσία πράγμα που για την Γουότσον ήταν «συγκλονιστικό. Ήταν απίστευτο να βλέπεις να σταματά η κίνηση σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους μιας από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου.»
Παρά το γεγονός ότι τα γυρίσματα έγιναν πολύ νωρίς το πρωί, συνέρευσαν εκατοντάδες φαν του Χάρι Πότερ για να δουν έστω και για λίγο τους ηθοποιούς. «Οι φαν ήταν καταπληκτικοί,» λέει ο Χέιμαν. «Δεν μας ενόχλησαν καθόλου και μπήκαν στο πνεύμα. Είναι δύσκολο να κάνεις γυρίσματα σε μια τόσο πολυσύχναστη περιοχή, αλλά το απολαύσαμε.»
Ο Γέιτς συμφωνεί. «Ήταν πολύ συγκινητικό. Τόσοι άνθρωποι στέκονταν εκεί τόσες ώρες μέσα στη νύχτα. Ήταν πάρα πολύ όμορφο.»
Οι δαιμόνιοι και παρατηρητικοί θεατές μπορεί να παρατηρήσουν και μια αφίσα της θεατρικής παράστασης «Equus» που ανέβαζε εκείνη την εποχή ο Ράντκλιφ, στο καφέ που οι τρεις φίλοι σταματούν για να ανασυνταχθούν. Η ανάπαυλα όμως, θα είναι σύντομη μιας και τα προβλήματα τους ακολουθούν κατά πόδας. Κυνηγημένοι και στους δύο κόσμους, και των Μαγκλ και της Μαγείας, οι τρεις φίλοι αποφασίζουν να πάνε στον μοναδικό Παράδεισο που μπορεί να σκεφτεί ο Χάρι: στο νούμερο 12 της οδού Γκρίμολντ Πλέις, στο πατρογονικό της οικογένειας Μπλακ και το πρώην αρχηγείο του Τάγματος του Φοίνικα.
Το Γκρίμολντ Πλέις που είχε κατασκευαστεί για την πέμπτη ταινία έχει κατεδαφιστεί προ πολλού, έτσι έπρεπε να ανασκευαστεί. Αυτή τη φορά όμως, έπρεπε να μοιάζει ακόμα πιο παλιό και εγκαταλειμμένο. Η σκηνογράφος Στέφανι ΜακΜίλλαν λέει, «θέλαμε να διατηρήσουμε την αίσθηση του ψηλού και στενού σπιτιού αλλά προσθέσαμε περισσότερους χώρους, όπως ας πούμε το δωμάτιο ζωγραφικής. Όλα τα δωμάτια έχουν γίνει φύλλο και φτερό και έχουν καλυφθεί με σκόνη, αφού το συγκεκριμένο σπίτι δεν έχει μια κυρία Ουέσλι για να το κρατάει καθαρό.»
Κάτω από τις αράχνες και της σκόνη, ζουν ακόμα χαρούμενες αναμνήσεις από φίλους και συγγενείς, όπως ο Σείριος Μπλακ, νονός του Χάρι και ο αδερφός του, Ρέγκουλους Ακτούρους Μπλακ. Ρ.Α.Μπ.
Οι τρεις φίλοι θα αντιληφθούν αυτή τη σχέση όταν θα ανακαλύψουν ότι δεν είναι μόνοι τους. Το ξωτικό Κρίτσερ τους παρακολουθεί από τις σκιές, και τελικά αναγκάζεται να τους αποκαλύψει ζωτικής σημασίας πληροφορίες για το πού βρίσκεται το αυθεντικό μενταγιόν πεμπτουσιωτής. Ο Κρίτσερ όμως, θα τους επανενώσει με έναν παλιό φίλο: τον Ντόμπι, ένα ξωτικό που οφείλει την ελευθερία του στον Χάρι Πότερ.
Για να πάρουν τα ξωτικά ζωή απαιτείτο στενή συνεργασία και συνδυασμός οπτικών εφέ και των ερμηνειών του Τόμπι Τζόουνς (στον ρόλο του Ντόμπι) και του Σάιμον ΜακΜπέρνι (στον ρόλο του Κρίτσερ). Ο διευθυντής οπτικών εφέ Τιμ Μπερκ εξηγεί, «ο Ντόμπι και ο Κρίτσερ έχουν ιδιαίτερη σημασία και τα γυρίσματα με αληθινούς ηθοποιούς μας βοήθησε να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Γυρίσαμε τους Τόμπι και Σάιμον να υποδύονται τους ρόλους τους και μετά χρησιμοποιήσαμε τις εκφράσεις του προσώπου τους ως σημείο αναφοράς για να αποδώσουμε το συναίσθημα και την προσωπικότητά τους στους χαρακτήρες που δημιουργήσαμε με γραφικά.»
«Ο Ντέιβιντ (Γέιτς) και ο Τιμ είναι καταπληκτικοί συνεργάτες και έκαναν το παν για να με βοηθήσουν να εμπλουτίσω τον χαρακτήρα,» λέει ο Τζόουνς. «Ο Ντόμπι ανέκαθεν είχε μια ευαισθησία και ταπεινότητα και νομίζω ότι αυτό τον έχει κάνει αγαπητό στο κοινό. Επίσης, έχει τη δική του θέση στην ιεραρχία που έχει δημιουργήσει η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ στα βιβλία της. Ο Ντόμπι, και λόγω μεγέθους αλλά και δύναμης, βρίσκεται πολύ χαμηλά σε αυτή την ιεραρχία. Αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι δεν είναι γενναίος, πιστός ή καλός.»
Χάρη στον Ντόμπι και τον Κρίτσερ, ο Χάρι, η Ερμιόνη και ο Ρον μαθαίνουν ότι το πραγματικό μενταγιόν το έχει η Ντολόρες Άμπριτζ, που είναι επικεφαλής της Επιτροπής Απογραφής Γεννημένων από Μαγκλ του Υπουργείου.
Η Ιμέλντα Στόντον λέει ότι ενθουσιάστηκε που επέστρεψε στον «υπέροχο» αυτό ρόλο προσθέτοντας ότι, «η Ντολόρες λατρεύει να εκμεταλλεύεται στο έπακρο την μικρή εξουσία που πιστεύει ότι έχει, να ξεκαθαρίζει δηλαδή ποιοι είναι και ποιοι δεν είναι πραγματικοί μάγοι και μάγισσες γιατί πολύ απλά, πιστεύει ότι χωρίς αυτούς ο κόσμος θα είναι καλύτερος. Θεωρεί ότι είναι αγνή και σωστή και όπως πρέπει και δεν ανέχεται τίποτα λιγότερο. Είναι εντελώς στενόμυαλη. Δεν έχει ούτε συμπάθεια, ούτε ψυχή ούτε καρδιά.»
Η Ντολόρες Άμπριτζ ζει μια μονόχρωμη ζωή, έτσι η ενδυματολόγος Τζάνι Τέμαϊμ έντυσε την Στόντον από την κορυφή μέχρι τα νύχια στα ροζ. Για τον ίδιο λόγο και ο Στούαρτ Κρεγκ αναφέρεται στο γραφείο της ως «μια ακόμα σπουδή πάνω στο ροζ».
Το υπόλοιπο του Υπουργείου παραμένει ως είχε με τους γυαλισμένους διαδρόμους με το μαύρο πλακάκι που είχε σχεδιάσει αρχικά ο Κρεγκ εμπνευσμένος από έναν παλιό σταθμό του Λονδρέζικου μετρό. Η πιο σημαντική αλλαγή που θα παρατηρήσουμε βρίσκεται στο τεράστιο αίθριο, όπου το κεντρικό άγαλμα απεικονίζει την υπεροχή των Μάγων έναντι των φοβισμένων Μαγκλ που συνθλίβουν και φέρει την εγχάραξη «Η Μαγεία είναι Δύναμη».
Υπάρχει όμως μια ακόμα αλλαγή στο Υπουργείο, μόνο που αυτή είναι πιο αμυδρή. Υπάρχει μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα καταπίεσης, καθώς οι καλοί μάγοι κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να περάσουν απαρατήρητοι. Ένστολοι φύλακες και μισθοφόροι, γνωστοί ως Κεφαλοκυνηγοί, είναι διαρκώς σε επιφυλακή για να εντοπίσουν αυτούς που έχουν κριθεί «Ανεπιθύμητοι».
Παρόλα αυτά, προκειμένου να πάρουν τον πεμπτουσιωτή, ο Χάρι με τον Ρον και την Ερμιόνη θα πρέπει να πάρουν το ρίσκο να μπουν στο Υπουργείο – αν και για τον Χάρι θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο δεδομένου ότι το πρόσωπό του φιγουράρει σε αφίσες ως «Καταζητούμενος υπ’ αριθμόν 1». Με τη βοήθεια πολυχημικού φίλτρου όμως, η τριάδα θα μεταμορφωθεί σε Άλμπερτ Ράνκορν, Ρεγκ Κάτερμολ και Μαφάλντα Χόπκιρκ και θα καταφέρει να μπει στην περιοχή του εχθρού.
Όταν θα βρουν το μενταγιόν – το οποίο κρέμεται στον λαιμό της Ντολόρες Άμπριτζ – η μεταμόρφωσή τους θα αρχίζει να εξαφανίζεται. Μην έχοντας χρόνο για χάσιμο, οι τρεις φίλοι θα πρέπει να περάσουν στην επίθεση, να αρπάξουν τον πεμπτουσιωτή και να το βάλουν στα πόδια.
ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ
Επιτέλους, ο Χάρι έχει στην κατοχή του τον πέμπτο πεμπτουσιωτή, αλλά η ίδια η παρουσία του έχει απρόσμενες συνέπειες για τους τρεις αγαπημένους φίλους, που μέχρι εκείνη τη στιγμή μοιράζονται μια δυνατή και άρρηκτη φιλία.
Εξ ορισμού, ο πεμπτουσιωτής αποτελεί κομμάτι της σατανικής ψυχής του Βόλντεμορτ, συνεπώς η ίδια η οντότητά του θρέφεται από και εντείνει τα αρνητικά συναισθήματα όποιου βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής. Ο Ράντκλιφ αποκαλύπτει «αν κάποιος το φοράει, τον γεμίζει οργή, τον κάνει παρανοϊκό και πραγματικά απαίσιο χαρακτήρα.»
Και σαν να μην έφτανε αυτό, όταν οι νεαροί μάγοι προσπαθούν να το καταστρέψουν, ο πεμπτουσιωτής παραμένει αλώβητος. «Συνειδητοποιούν λοιπόν, ότι το μόνο αντικείμενο που μπορεί να τον καταστρέψει είναι το ξίφος του Γκρίφιντορ που εννοείται ότι αγνοείται,» λέει ο Ράντκλιφ.
Ειδικά ο Ρον μοιάζει εξαιρετικά επιρρεπής στις σκοτεινές δυνάμεις του μενταγιόν. Ο Γκριντ εξηγεί, «Είναι δύσκολη στιγμή. Είναι μόνοι τους και ο Ρον ανησυχεί τόσο για την οικογένειά του όσο και για τη μικρή πρόοδο που έχουν σημειώσει. Το μενταγιόν όμως, κλιμακώνει ό,τι αισθάνεται. Και εξαιτίας αυτού, αρχίζει να υποπτεύεται ότι κάτι τρέχει ανάμεσα στον Χάρι και την Ερμιόνη. Αυτό θα προκαλέσει μια έντονη λογομαχία ανάμεσα στον Ρον και τον Χάρι, κατά τη διάρκεια της οποίας και οι δύο θα ξεσπάσουν με οργή.»
Ο Ντέιβιντ Μπάρον λέει, «Δεν έχουν βρεθεί ποτέ εντελώς μόνοι τους όπως στο πρώτο μέρος των ‘Κλήρων του Θανάτου’. Πάντα είχαν την προστασία κάποιου, όσο δύσκολη κι αν ήταν η κατάσταση. Όταν λοιπόν βρίσκονται αποκομμένοι από όλους και μάλιστα υπό συνθήκες κινδύνου, η τριάδα κλονίζεται ειδικά από τη στιγμή που και οι τρεις επηρεάζονται από τις κακόβουλες δυνάμεις του πεμπτουσιωτή.»
Παρόλο που είναι εντελώς απομονωμένοι σε ένα ξέφωτο, χάρη στην προνοητικότητα της Ερμιόνης έχουν τουλάχιστον ένα καταφύγιο. Πριν φύγουν από το Μπάροου, χρησιμοποίησε ένα ξόρκι επιμήκυνσης για να κάνει την μικρή τσάντα της σε ένα κυριολεκτικά απύθμενο δοχείο, που περιέχει ό,τι χρειάζονται: από καθαρά ρούχα μέχρι βιβλία, ραδιόφωνο και αντίσκηνο. «Κάθε γυναίκα θα λάτρευε την τσάντα της Ερμιόνης γατί πολύ απλά θα μπορούσε να μεταφέρει ό,τι μπορεί να χρειαστεί χωρίς όμως να βαραίνει» λέει γελώντας η Γουότσον. «Είναι πάρα πολύ έξυπνη. Είναι πάντα πανέτοιμη και σκέφτεται μπροστά.»
Παρόλα αυτά, η Ερμιόνη δεν έχει προετοιμαστεί για τη διαμάχη που θα ξεσπάσει ανάμεσα στον Ρον και τον Χάρι. Όταν ο Ρον τους εγκαταλείπει, η καρδιά της ραγίζει. Η Γουότσον λέει χαρακτηριστικά, «Καταρρακώνεται συναισθηματικά και νιώθει ότι την εγκατέλειψε. Η ζήλια του και οι κατηγορίες του πρόδωσαν την εμπιστοσύνη της.»
Μόνοι πια, ο Χάρι και η Ερμιόνη μοιράζονται μια στιγμή που σύμφωνα με τον Γέιτς «συνοψίζει τη μεταξύ τους σχέση. Ο Στιβ (Κλόουβς) κι εγώ θέλαμε να υπάρχει μια σκηνή που να δείξει πόσο κοντά είναι αυτοί οι δύο χαρακτήρες χωρίς να χρειάζονται λόγια. Η Ερμιόνη έχει απογοητευτεί από το γεγονός ότι έφυγε ο Ρον. Το ραδιόφωνο παίζει μουσική και ο Χάρι προσπαθεί να ελαφρύνει τον πόνο της κάνοντας κάτι που κάνει κάθε συνηθισμένος νέος: χορεύοντας. Είναι κάτι που θα έκανες για έναν φίλο. Και ο Νταν και η Έμμα έδωσαν μια ιδιαίτερα τρυφερή νότα στη σκηνή αυτή.»
Οι πρώτες σκηνές στο δάσος γυρίστηκαν στο Μπάκινγκαχμσαϊρ. Όταν σχεδίαζε το αντίσκηνο, ο Κρεγκ ήθελε εξωτερικά να είναι ένα τριγωνικό αντίσκηνο δύο ατόμων. Με έναν μαγικό τρόπο όμως, το εσωτερικό δεν είναι εξίσου ταπεινό. Έχει πολλά δωμάτια τα οποία είναι όλα πλήρως επιπλωμένα. Ο Στουαρτ Κρεγκ αναφέρει, «Πρέπει να αποδώσω τα εύσημα στον Εντουάρντο Σέρα, ο οποίος κατάφερε να αιχμαλωτίσει την ατμόσφαιρα υπέροχα. Ο φωτισμός ήταν καταπληκτικός και διέφερε ελαφρώς από μέρα σε νύχτα και από εποχή σε εποχή. Είναι εκπληκτικό πόσο πλούσιο και οπτικό ενδιαφέρον μπορείς να πάρεις από μερικά κομμάτια καμβά.»
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ
Η αποστολή του Χάρι από αναζήτηση των πεμπτουσιαστών μετατράπηκε σε αναζήτηση τρόπων καταστροφής τους. Και το λογικότερο είναι να αναζητήσει το ξίφος του Γκόντρικ Γκρίφιντορ στο μέρος όπου δημιουργήθηκε, στη συνοικία Γκόντρικ. Η Ερμιόνη όμως, τον προειδοποιεί ότι κάθε μέρος που έχει κάποια σημασία γι’ αυτόν, ο Σκοτεινός Λόρδος το γνωρίζει και περιμένει να το επισκεφθεί.
«Η συνοικία Γκόντρικ είναι η περιοχή στην οποία γεννήθηκε ο Χάρι και η περιοχή στην οποία δολοφονήθηκαν οι γονείς του,» τονίζει ο Γέιτς. «Πολύ πρόσφατα έμαθε ότι και ο Ντάμπλντορ ζούσε στη συγκεκριμένη περιοχή, ένα στοιχείο που μέχρι τότε αγνοούσε. Συνεπώς, υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι για να μεταβεί εκεί: στρατηγικά, πιστεύει ότι μπορεί να βρουν κάτι που θα τους βοηθήσει στην αποστολή τους και συναισθηματικά, έχει ανάγκη να ξαναβρεθεί εκεί.»
Το πλατό της συνοικίας σχεδιάστηκε σε στυλ Τυδώρ και κατασκευάστηκε στα Πάινγουντ Στούντιο. Ο Κρεγκ λέει, «Είναι κατασκευές που αποτελούνται από ξύλο, τούβλα και γύψο. Είναι εντελώς διαφορετικό απ’ ό,τι έχουμε κάνει μέχρι τώρα και χάρηκα πολύ που το χρησιμοποιήσαμε για τη συγκεκριμένη συνοικία. Το Πάινγουντ Στούντιο έχει έναν καταπληκτικό κήπο – που προϋπήρχε στην έκταση πριν χτιστούν οι εγκαταστάσεις – με έναν καταπληκτικό κέδρο. Αποφασίσαμε να χτίσουμε τη συνοικία γύρω από αυτό το δέντρο.»
Κάτω από τα κλαδιά του κέδρου, ο Χάρι και η Ερμιόνη αντικρίζουν το νεκροταφείο στο οποίο έχουν ταφεί οι γονείς του Χάρι. Ευρισκόμενος για πρώτη φορά στους τάφους τους, ο Χάρι κατακλύζεται από συναίσθημα. «Υπάρχει ένας πραγματικός εσωτερικός διχασμός στον Χάρι,» λέει ο Γέιτς. «Ευρισκόμενος στο νεκροταφείο όπου βρίσκονται οι γονείς του, από την μία πλησιάζει όσο περισσότερο μπορεί σε κάτι χειροπιαστό που τους αφορά και από την άλλη βιώνει την πραγματικότητα του θανάτου τους.»
Στο μεταξύ, κάτι άλλο έχει τραβήξει την προσοχή της Ερμιόνης. Μια στήλη που φέρει χαραγμένο έναν κύκλο μέσα σε ένα τρίγωνο από τον οποίο διέρχεται μία γραμμή. Πριν προλάβει όμως, να το δείξει στον Χάρι αισθάνεται ότι κάποιος τους παρακολουθεί. Η μορφή που ξεπροβάλλει από τα σκοτάδια είναι μια αδύναμη ηλικιωμένη γυναίκα που τους γνέφει να την ακολουθήσουν.
Ο Χάρι πολύ σύντομα καταλαβαίνει ότι πρόκειται για την Μπατίλντα Μπάγκσοτ (Χέιζελ Ντάγκλας), τη συγγραφέα της Ιστορίας της Μαγείας. Αποφασίζει να την ακολουθήσει πιστεύοντας ότι θα αποτελέσει μια πολύτιμη πηγή πληροφοριών όχι μόνο για το ξίφος αλλά και για τα οικογενειακά μυστικά του ανθρώπου που πίστευε ότι γνώριζε καλά: του καθηγητή Ντάμπλντορ.
Το σπίτι της Μπατίλντα είναι εξίσου γερασμένο και καταπονημένο με την ίδια, και κρύβει τρομακτικά πράγματα. Οι προειδοποιήσεις της Ερμιόνης αποδεικνύονται πιο ακριβείς και από τους χειρότερους εφιάλτες του Χάρι, με αποτέλεσμα οι δύο φίλοι να αναγκαστούν να φύγουν χωρίς να αποσπάσουν τις απαντήσεις που αναζητούν.
ΟΙ ΚΛΗΡΟΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Με το που καταφέρνουν να ξαναμπούν στο δάσος, ο Χάρι και η Ερμιόνη συναντούν και πάλι τον Ρον, ο οποίος εμφανίζεται πάνω στην ώρα για να σώσει τον Χάρι από έναν παγωμένο και υδάτινο τάφο. «Είναι η μεγάλη στιγμή του Ρον,» λέει ο Γκριντ. «Έρχεται την κατάλληλη στιγμή και γίνεται ήρωας επειδή ακριβώς πιστεύει αυτό που νιώθει στην καρδιά του και όχι αυτό που βλέπουν τα μάτια του.»
Οι τρεις φίλοι έχουν πλέον νέα στοιχεία τα οποία πρέπει να συνδέσουν για να καταφέρουν να καταστρέψουν τους πεμπτουσιωτές. Το βασικότερο είναι εκείνο το παράξενο σύμβολο που εμφανίζεται διαρκώς μπροστά τους – ο κύκλος μέσα στο τρίγωνο από το κέντρο του οποίου διέρχεται μια γραμμή. Ο Χάρι είναι αυτός που θα θυμηθεί πού είδαν το συγκεκριμένο σύμβολο για πρώτη φορά: σε ένα μενταγιόν που φορούσε ο Ξενοφίλιος Λάβγκουντ.
Οι τρεις ήρωες είχαν εστιάσει στον εντοπισμό και την καταστροφή των πεμπτουσιαστών, αλλά αυτή τη στιγμή ένα άλλο μυστήριο προβάλλει μπροστά τους. Δεν ξέρουν αν το σύμβολο που είδαν συνδέεται με κάποιο τρόπο με την αναζήτησή τους, αλλά μοιάζει σημαντικό. Με βάση αυτό, ο Χάρι, η Ερμιόνη και ο Ρον ξεκινούν για την κατοικία του Λάβγκουντ.
Ο Στούαρτ Κρεγκ λέει ότι η κατοικία αποτελεί πιστή αντιγραφή της περιγραφής που δίνει η Ρόουλινγκ στο βιβλίο, τονίζοντας «η Τζο τόνισε ότι το σπίτι ήταν ένας μαύρος πύργος, έτσι ήθελα να παραμείνω πιστός σε αυτό. Του δώσαμε επίτηδες ένα κωνικό σχήμα και μετά το λειάναμε. Το εσωτερικό του είναι εξίσου ‘στραβό’ με το εξωτερικό.»
Στο βασικό επίπεδο του σπιτιού δεσπόζει ένα παλιομοδίτικο πιεστήριο, με λωρίδες χαρτιών που φτάνουν μέχρι το ταβάνι. Δεδομένου ότι στο συγκεκριμένο σπίτι μένει και η Λούνα Λάβγκουντ, τα καλλιτεχνήματά της κοσμούν κάθε τοίχο. Το επιτελείο ζήτησε από την Εβάνα Λιντς να βάλει τη δική της εμπνευσμένη πινελιά στη διακόσμηση. Η ΜακΜίλαν λέει, «η Εβάνα έχει καταπληκτικό μάτι και μας πρότεινε πολύ ωραίες ιδέες. Το τελικό αποτέλεσμα είναι υπέροχα εκλεκτικό αλλά ταυτόχρονα εκπέμπει θαλπωρή.»
Όταν ο Χάρι ρωτάει τον Ξενοφίλιο σχετικά με το σύμβολο, ανακαλύπτει ότι την απάντηση την είχαν μαζί τους από την αρχή. Είναι το έμβλημα των Κλήρων του Θανάτου από έναν παλιό θρύλο που υπάρχει στις Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου, το βιβλίο που άφησε ο Ντάμπλντορ στην Ερμιόνη.
Καθώς εκείνη διαβάζει την ιστορία δυνατά, αποκαλύπτεται η σημασία του εμβλήματος: το τρίγωνο είναι ο Αόρατος Μανδύας, που προστατεύει αυτόν που την φοράει από τον Θάνατο. Ο κύκλος αντιπροσωπεύει την Πέτρα της Ανάστασης, με την οποία ανακαλείς αγαπημένους σου ανθρώπους που έχουν αποβιώσει και η ευθεία γραμμή σηματοδοτεί το Ραβδί από Κουφοξυλιά, που είναι πιο ισχυρό από κάθε άλλο μαγικό ραβδί που έχει ποτέ φτιαχτεί. Δύο από τους Κλήρους του Θανάτου – ο Αόρατος Μανδύας και η Πέτρα της Ανάστασης – δείχνουν να έχουν μια αληθινή βάση. Αν λοιπόν ο θρύλος αληθεύει και το Ραβδί από Κουφοξυλιά υπάρχει, ο Βόλντεμορτ δεν πρόκειται να σταματήσει αν δεν το αποκτήσει. Κι αν τα καταφέρει, η αναζήτηση για τους πεμπτουσιωτές θα αποδειχθεί μάλλον ανούσια.
Όσο ξεκαθαρίζει η σημασία της ιστορίας τόσο μεγαλώνει ο κίνδυνος τον οποίο διατρέχουν. Ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη πρέπει να τρέξουν για να σωθούν, καθώς οι Κεφαλοκυνηγοί με επικεφαλής τον Σκάμπιορ (Νίκ Μόραν), τους ακολουθούν κατά πόδας. Το γεμάτο ένταση ανθρωποκυνηγητό γυρίστηκε στο δάσος Σουίνλι στο Μπέρκσαϊρ και τόσο ο Ντέιβιντ Γέιτς όσο και ο Γκρεγκ Πάουελ ομολογούν ότι αρχικά υποτίμησαν τις αθλητικές ικανότητες των νεαρών πρωταγωνιστών τους. Ο σκηνοθέτης εξηγεί, «σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να κάνουμε μια λήξη ίσα-ίσα για γνωρίσουν λίγο την περιοχή πριν τους δώσω την οδηγία να τρέξουν πιο γρήγορα. Μόλις λοιπόν είπα το ‘πάμε’ άρχισαν να τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα!»
Ο Πάουελ συμπληρώνει, «Για να είμαι ειλικρινής, είχα πει στους κασκαντέρ μου να ρίξουν λίγο τον ρυθμό για να μην ξεπεράσουν τους ηθοποιούς. Από την πρώτη κιόλας λήψη όμως, κατάλαβα ότι κάτι τέτοιο ήταν περιττό, αφού και οι τρεις έφυγαν σαν γαζέλες αφήνοντας τους δικούς μου να τρώνε τη σκόνη τους.»
Τα γυρίσματα της σκηνής αποτέλεσαν και μια καλή ευκαιρία για έναν διαγωνισμό καλύτερης φυσικής κατάστασης ανάμεσα στον Ντάνιελ, την Έμμα και τον Ρούπερτ, οι οποίοι το αντιμετώπισαν περισσότερο ως κούρσα παρά σαν ανθρωποκυνηγητό. «Όλα αυτά τα χρόνια εκπαίδευσης με την ομάδα των κασκαντέρ επιτέλους απέδωσαν. Ήμουν σίγουρος ότι θα τους νικούσα... όχι ότι είμαι γενικά ανταγωνιστικός,» λέει αποφασιστικά ο Ράντκλιφ.
«Νομίζω ότι υπήρχε αρκετή ένταση,» συμπληρώνει ο Γκριντ, «ειδικά αφού έπρεπε να περνάμε ανάμεσα από δέντρα και να περνάμε πάνω από κορμούς. Ήταν όμως, πολύ διασκεδαστικό.»
Η Γουότσον συμφωνεί, «Ήταν πολύ διασκεδαστικό, ειδικά όταν ο Ντέιβιντ μας έβαλε κάτω και μας είπε ‘θέλω απλά να σας θυμίσω ότι το θέμα είναι να γυριστεί η σκηνή, όχι το ποιος μπορεί να τρέξει πιο γρήγορα.’ Το σίγουρο όμως είναι, ότι τα δυσκόλεψα τα αγόρια,» λέει χαμογελώντας.
Λίγο πριν τους προλάβουν οι Κεφαλοκυνηγοί, η Ερμιόνη κάνει ένα ξόρκι κεντρίσματος στον Χάρι για να κρύψει το ποιος είναι πίσω από εξαιρετικά πρησμένα χαρακτηριστικά. Ο ειδικός μακιγιέρ Νικ Ντάντμαν και η ομάδα του χρησιμοποίησαν αρκετή σιλικόνη για να παραμορφώσουν το πρόσωπο του Ράντκλιφ. «Ήταν δύσκολη δουλειά,» λέει ο Ντάντμαν «γιατί το μόνο που τελικά αφήσαμε στην κανονική του μορφή είναι το ένα του μάτι. Τα πάντα έπρεπε να είναι τέλεια, από τα φρύδια μέχρι τα γένια του τα οποία τοποθετήθηκαν τρίχα-τρίχα. Οι συνεργάτες μου, ο Στιβ Μέρφι και η Πόλα Ίντεν, έκαναν καταπληκτική δουλειά. Τους πήρε τρεις ώρες για να τα καταφέρουν, αλλά ο Νταν άντεξε την ταλαιπωρία χωρίς να παραπονεθεί καθόλου.»
Το μόνο πράγμα όμως, που το συγκεκριμένο ξόρκι δεν μπορούσε να καλύψει είναι η ουλή που φέρει ο Χάρι, η οποία αν και παραμορφωμένη, παραμένει ορατή. Θεωρώντας ότι έχουν συλλάβει τον πιο περιζήτητο καταζητούμενο, οι Κεφαλοκυνηγοί παραδίδουν το θήραμά τους στην Έπαυλη Μαλφόι.
Το εξωτερικό της έπαυλης είναι εμπνευσμένο από το Χάρντγουικ Χολ, μια έπαυλη σε στυλ Τυδώρ που ο Κρεγκ θαύμαζε ανέκαθεν. Μας εξηγεί, «Έχει τεράστια παράθυρα, τα οποία ειδικά τη νύχτα αποπνέουν μια μυστηριώδη και ελαφρώς απειλητική αύρα – υπάρχουν τεράστιες γυάλινες περιοχές οι οποίες από πίσω δεν έχουν τίποτε άλλο παρά σκοτάδι. Το εξωτερικό λοιπόν, ήταν καταπληκτικό. Με τις κατάλληλες επεμβάσεις και το εσωτερικό έγινε έτσι όπως το θέλαμε.»
Στην έπαυλη, η Μπέλατριξ Λεστρέιντζ και οι Μαλφόι περιμένουν. Το μόνο που χωρίζει τον Χάρι από τον βέβαιο θάνατο είναι η νέμεσής του από το Χόγκουαρτς, ο Ντράκο, ο οποίος καλείται να κάνει μια επιλογή που θα του αλλάξει τη ζωή: πρέπει να επιλέξει αν θα αναγνωρίσει τον πρώην συμμαθητή του αποκαθιστώντας την τιμή της οικογένειάς του στα μάτια του Σκοτεινού Άρχοντα ή αν θα φροντίσει να σώσει την ψυχή του.
Ο Ράντκλιφ παρατηρεί, «Το υπέροχο σε αυτή την ιστορία είναι η πολυπλοκότητα της πάλης του Καλού έναντι του Κακού. Δεν είναι πάντα σαφής ο διαχωρισμός των χαρακτήρων σε καλούς και κακούς. Ακόμα και ο Χάρι είναι προφανώς συνδεδεμένος με τον Βόλντεμορτ, συνεπώς υπάρχουν άνθρωποι που από την πρώτη στιγμή τους γνωρίσαμε ως κακούς αλλά έχουν το καλό μέσα τους και άλλοι που ενώ τους γνωρίσαμε ως καλούς έχουν σοβαρά ελαττώματα.»
Όπως αποδεικνύεται, ο Χάρι, η Ερμιόνη και ο Ρον δεν είναι οι μόνοι αιχμάλωτοι στην Έπαυλη Μαλφόι. Οι Θανατοφάγοι κρατούν αιχμάλωτους την Λούνα Λάβγκουντ, τον καλικάτζαρο Γκρίπχουκ (Γουόργουικ Ντέιβις) και τον κατασκευαστή μαγικών ραβδιών, Ολιβάντερ. Η απόπειρα διάσωσής τους θα έρθει από μια μάλλον απίθανη πηγή... αλλά θα σηματοδοτηθεί από μια τεράστια θυσία.
Το τελευταίο σπίτι που βλέπουμε στην ταινία «Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου – Μέρος Α’» βρίσκεται στον αντίποδα του μεγαλείου της Έπαυλης Μαλφόι: μια αγροικία που μοιάζει να έχει φτιαχτεί εξολοκλήρου από κοχύλια. Προκατασκευασμένο σε εργαστήρια στο Λίβσντεν, το σπίτι συναρμολογήθηκε στην παραλία του Πεμπροκεσάιρ, στην Ουαλία. Ο Κρεγκ θυμάται, «Επιλέξαμε αυτή την παραλία επειδή είχε υπέροχους αμμόλοφους και επειδή ο Ντέιβιντ ήθελε κύματα. Τα κύματα αυτά όμως, μας κόστισαν ακριβά καθώς η παραλία πλήττεται από ισχυρούς ανέμους. Έπρεπε να ενισχύσουμε την κατασκευή και να τοποθετήσουμε αντίβαρα προκειμένου να την σταθεροποιήσουμε και να διασφαλίσουμε ότι δεν θα διαλυθεί.»
Ο Ντέιβιντ Χέιμαν παρατηρεί, «Τα γυρίσματα αυτής της ταινίας μας έδωσαν την αίσθηση του μεγέθους και της ποικιλομορφίας της ιστορίας, ειδικά αφού πλέον μας μεταφέρει μακριά από το ασφαλές και οικείο περιβάλλον του Χόγκουαρτς.»
Ο συνθέτης Αλεξάντερ Ντεσπλά, που έγραψε για πρώτη φορά μουσική για ταινία Χάρι Πότερ, συμφωνεί. «Οι ήρωές μας είναι σε μια διαρκή κίνηση, έτσι ήθελα η μουσική να ακολουθεί την πορεία του ταξιδιού τους και να αποτελεί ένα σημείο ισορροπίας ανάμεσα στη δράση, την αγωνία και το συναίσθημα.»
«Η μουσική του Αλεξάντερ εκφράζει τόσα διαφορετικά χρώματα και συναισθήματα," λέει ο Χέιμαν. «Το μουσικό θέμα έχει κλιμάκωση, βγάζει οικειότητα, σκοτάδι και φως.»
«Ο στόχος μου ήταν να δώσω στην ταινία ένα αυθεντικό μουσικό αποτύπωμα,» συνεχίζει ο Ντεσπλά. «Την ίδια στιγμή, ήθελα να συνεχίσω την πλούσια μουσική παράδοση των συνθετών που έγραψαν τα μουσικά θέματα των προηγούμενων ταινιών της σειράς και να διατηρήσω το κληροδότημα.»
Ο Ντέιβιντ Μπάρον αναπολώντας λέει, «Αυτό ακριβώς είναι που κάνει σπουδαίες αυτές τις ταινίες – έχουν γερή βάση και αυτό οφείλεται στην πολύ καλή δουλειά που έκανε η Τζο στα βιβλία. Το πιο σημαντικό για εμάς, ήταν να κάνουμε μια ταινία αντάξια του υλικού που εκεί εμπνεύστηκε.»
«Όλα ξεκινούν και τελειώνουν με την Τζο. Χωρίς αυτήν δεν θα είχαμε κάνει τίποτα,» δηλώνει ο Χέιμαν. «Είναι μεγάλη τιμή για μένα το γεγονός ότι δουλεύω σε ταινίες Χάρι Πότερ εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια. Ήταν χρόνια γεμάτα έμπνευση, πρόκληση αλλά πάνω απ’ όλα απόλαυση και διασκέδαση.»
Ο Γέιτς λέει, «Νιώθω ιδιαίτερα χαρούμενος και περήφανος που είμαι ο σκηνοθέτης που θα μεταφέρει την κλιμάκωση του τέλους αυτής της εκπληκτικής ιστορίας στο κοινό. Και πραγματικά ανυπομονώ!»
Συνεχίζεται…
2 ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΒΡΑΒΕΙΟ OSCAR® 2011
•(ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ & ΟΠΤΙΚΩΝ ΕΦΦΕ)
