Βραβείο σεναρίου στο φεστιβάλ του Σίτζες.
Οι αδελφοί Cairnes τοποθέτησαν τη found-footage ταινία τους στη δεκαετία του 1970, θεωρώντας ότι εκείνη την περίοδο οι μεταμεσονύχτιες εκπομπές είχαν κάτι το επικίνδυνο, σαν ένα παράθυρο σε έναν παράξενο ενήλικο κόσμο.
Ο David Dastmalchian επιλέχτηκε από τους σκηνοθέτες επειδή έγραψε ένα άρθρο σε περιοδικό για τους τηλεπαρουσιαστές εκπομπών τρόμου. Εκείνος με τη σειρά του αποδέχτηκε την πρόταση, αφού οι δημιουργοί του έστειλαν μαζί με το σενάριο ένα δικής τους κατασκευής βιβλιαράκι φωτογραφιών που έμοιαζε με τηλεοπτικό οδηγό των 1970.
Η έμπνευση για το στήσιμο του Night Owls δόθηκε από το αυστραλιανό The Don Lane Show (1975). Ειδικότερα επισημάνθηκαν τα επεισόδια με καλεσμένους τους Uri Geller και Doris Stokes.
Παρότι αναφέρεται ως τόπος δράσης η Νέα Υόρκη, τα γυρίσματα έγιναν στα Dockland Studios της Μελβούρνης.
Η ταινία συνδυάζει τα ψηφιακά εφέ με τα πρακτικά, χρησιμοποιώντας ακόμα και μαριονέτες.
Ντεμπούτο για τη νεαρή Ingrid Torelli.
Τον μήνα που έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ SXSW, ένα screener της ταινίας στάλθηκε στον Stephen King ώστε να πει τη γνώμη του. Ο διάσημος συγγραφέας το βρήκε “απόλυτα ευφυές”, προσθέτοντας ότι δεν μπορούσε να τραβήξει το βλέμμα του από πάνω του.
Όταν η ταινία έκανε την πρεμιέρα της στις αίθουσες, κάποιοι θεατές πρόσεξαν ότι υπήρχαν σημεία επεξεργασίας με πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης που δεν υπήρχαν στη φεστιβαλική προβολή, καλώντας σε μποϊκοτάζ της ταινίας. Οι αδελφοί Cairnes απάντησαν ότι όντως υπήρχαν τρία στιγμιαία πλάνα με τέτοια επεξεργασία, που απλά τελειοποιήθηκαν μετά την πρεμιέρα και αφορούν πολύ μικρές προσθήκες επί του συνόλου.