Πεκίνο, 1908. Ένα αγόρι τριών ετών αφαρπάζεται από τη μητέρα του και μεταφέρεται μέσα στη νύχτα στην Απαγορευμένη Πόλη, στην καρδιά της Αρχαίας Κίνας. Το όνομά του είναι Που Γι. Μερικές μέρες αργότερα, αναλαμβάνει τον θρόνο και γίνεται «Ο Άρχοντας των 10 Χιλιάδων Ετών», «ο Γιος των Ουρανών», εξουσιαστής σχεδόν του μισού πληθυσμού της Γης. Το 1912, η Κίνα γίνεται δημοκρατία και τα 3.000 χιλιάδες χρόνια της μοναρχίας φτάνουν στο τέλος τους. Αλλά η σημαντικότερη εξέλιξη είναι αυτή της δεκαετίας του 1930, όπου την ιαπωνική εισβολή στη Μαντζουρία ακολουθεί η επανάσταση του Μάο.

Όσκαρ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, διασκευασμένου σεναρίου, μουσικής, φωτογραφίας, μοντάζ, σκηνικών, κοστουμιών και ήχου.

Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (δράμα), σκηνοθεσίας, σεναρίου και μουσικής. Υποψήφιο για πρώτο αντρικό ρόλο (John Lone) σε δράμα.

Βραβείο Bafta καλύτερης ταινίας, κοστουμιών και μακιγιάζ. Υποψήφιο για σκηνοθεσία, δεύτερο αντρικό ρόλο (Peter O’Toole), μουσική, φωτογραφία, μοντάζ, σκηνικών, ήχου και ειδικών εφέ.

Βραβείο ξένης ταινίας στα Cesar.Καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, δεύτερος αντρικός ρόλος (Peter O’Toole), σενάριο, παραγωγή, φωτογραφία, μοντάζ, σκηνικά και κοστούμια στα David di Donatello. Υποψήφιο για δεύτερο γυναικείο ρόλο (Vivian Wu).

Ειδικό βραβείο επιτροπής στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.

Η πρώτη ταινία μυθοπλασίας που πήρε την άδεια από την κινεζική κυβέρνηση για γυρίσματα εντός της Απαγορευμένης Πόλης. Η μόνη άλλη δυτική ταινία που είχε πάρει αυτή την άδεια ήταν ένα ντοκιμαντέρ του 1973. Όμως, είναι και η πρώτη ταινία μεταπολεμικά που η Κίνα συνεργάστηκε στην παραγωγή με δυτική χώρα.

19.000 κομπάρσοι χρησιμοποιήθηκαν στο έργο.

Ένας ιταλός σεφ είχε αναλάβει την τροφοδοσία. Αυτός χρειάστηκε, μεταξύ άλλων, 22.000 μπουκάλια μεταλλικό νερό, 68 λίτρα καφέ, 250 γαλόνια λάδι και 2.045 κιλά μακαρόνια!

Η βασίλισσα Ελισάβετ η Δεύτερη είχε επισκεφτεί την Κίνα επίσημα την εποχή των γυρισμάτων. Όταν ζήτησε να επισκεφτεί την Απαγορευμένη Πόλη, οι αρχές της το αρνήθηκαν, αφού τα γυρίσματα ήταν σε μεγαλύτερη προτεραιότητα…

Ο Bertolucci είχε εκτεταμένη συνομιλία με τον Sean Connery, ώστε να αναλάβει τον ρόλο του Τζόνσον. Στο φινάλε της, κατάληξαν με τον σκοτσέζο ηθοποιό να πείθει για τους λόγους που δεν έπρεπε να πάρει τον ρόλο. Υποψήφιοι ήταν και ο William Hurt με τον Marlon Brando.

Ο Tony Chiu-Wai Leung απέρριψε τον κύριο ρόλο, επειδή αισθάνονταν ότι τα αγγλικά του δεν ήταν καλά.Ο βρετανός ιστορικός Alex von Tunzelmann παρατήρησε ότι η ταινία επιτηδευμένα αγνόησε τη βίαη φύση που χαρακτήρηζε τον αυτοκράτορα, ειδικά κατά τα νεανικά του χρόνια.

Κόστισε 23,5 εκατομμύρια δολάρια, τα οποία ο παραγωγός Jeremy Thomas κατάφερε να συγκεντρώσει μέσω της ανεξάρτητης εταιρίας του ολομόναχος. Είχε σαρώσει την ατζέντα τηλεφώνων του για πιθανούς χρηματοδότες. Τα κέρδη των 44 εκατομμυρίων δολαρίων σίγουρα τον ανακούφισαν.

Το Director’s Cut του 1998 διαρκεί 219 λεπτά. Παρόλα αυτά, Bertolucci και Storaro υποστήριξαν ότι η εκδοχή αυτή βγήκε αποκλειστικά για να γίνει μίνι τηλεοπτική σειρά.