Μετά από 12 χρόνια, η Ντάνα παίρνει εξιτήριο από το ψυχιατρικό ίδρυμα και επιστρέφει στο πατρικό της. Εκεί επανασυνδέεται με τις δύο «κολλητές» της, Πέιτζ και Νάταλι. Τα βράδια, όμως, η Ντάνα βασανίζεται από φρικτούς εφιάλτες σχετικά μ’ ένα παιχνίδι που συνήθιζε να παίζει με τις φίλες της, όταν ήταν ακόμη παιδιά. Ένα παιχνίδι που είχε τελειώσει με τον… θάνατο ενός μικρού παιδιού. Σίγουρη πως αν ξαναπαίξει αυτό το παιχνίδι, θα ανακαλύψει την αιτία του νευρικού κλονισμού, που την κράτησε έγκλειστη στο ίδρυμα για τόσα χρόνια, η Ντάνα προσκαλεί τις φίλες της για έναν ακόμη γύρο σ’ ένα απρόβλεπτο και θανάσιμο παιχνίδι παραισθήσεων…