Πρόκειται για μια σπονδυλωτή ιστορία που ακολουθεί ένα θίασο από τη Γαλλία προς στο Σαράγεβο τη στιγμή που ο πόλεμος βρίσκεται σε πλήρη έξαρση. Κατά τη διάρκεια της περιπέτειάς τους, τα μέλη του θιάσου συλλαμβάνονται και κρατούνται σε ένα στρατόπεδο. Αναγκάζονται έτσι, να καλέσουν βοήθεια από τη Γαλλία.

Ο Γκοντάρ, χρησιμοποιώντας την ιστορία του θιάσου, θέτει ένα καίριο ερώτημα, ιδίως για την εποχή εκείνη (1996): πώς κάποιος μπορεί να κάνει τέχνη, τη στιγμή που συνάνθρωποί του σφαγιάζονται άδικα;
Ταινία καθαρά πειραματική, με ασύνδετα επεισόδια και κατακερματισμένη δομή, δίνει την εντύπωση ότι ο Γκοντάρ σε κάθε σκηνή είναι σα να προσπαθεί να ξεκινήσει μια ταινία μόνο και μόνο για να αποδείξει ότι αυτό είναι αδύνατο!