Αναζήτηση
Ο Αλέν αναρρώνει σε μια κλινική απεξάρτησης από το αλκοόλ στις Βερσαλλίες. Έχει χωρίσει από τη σύζυγό του, η οποία ζει στη Νέα Υόρκη, και είναι βυθισμένος στην απελπισία. Σκέφτεται να αυτοκτονήσει, μα αποφασίζει πρώτα να επισκεφθεί τους φίλους του στο Παρίσι, προσπαθώντας να βρει έναν λόγο για να συνεχίσει να ζει.
Ο παράλογος άνθρωπος θέλει να ζήσει, με τη θεϊκή ανευθυνότητα του καταδικασμένου ανθρώπου.
- Ζαν Πολ Σαρτρ
Η φλόγα που τρεμοσβήνει (Le feu follet), είναι μια δραματική ταινία Γαλλο-Ιταλικής παραγωγής του 1963 σε σκηνοθεσία του Λουί Μαλ, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Πιερ Ντριε Λα Ροσέλ, ο οποίος εμπνεύστηκε από τη ζωή του Ζακ Ριγκό. Πρωταγωνιστούν ο Μορίς Ρονέ και η Λένα Σκέρλα, ενώ στους υποστηρικτικούς ρόλους βρίσκονται οι Αλεξάνδρα Στιουάρτ, Μπερνάρντ Νόελ, Ζαν Μορό και ο Υμπέρ Ντεσάμπ.
Με αφορμή το αφιέρωμα για τα 90 χρόνια από τη γέννηση του πολυβραβευμένου (με Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών και 2 Χρυσούς Λέοντες στο Φεστιβάλ της Βενετίας μεταξύ άλλων) Γάλλου σκηνοθέτη Λουί Μαλ, η Summer Classics σε συνεργασία με τη Gaumont επανακυκλοφορεί ορισμένες από τις σημαντικότερες δημιουργίες του στα θερινά σινεμά: Μετά τα εμβληματικά Ασανσέρ για Δολοφόνους (1958) και Atlantic City (1980), αλλά και τη σινεφίλ αποκάλυψη Το Δείπνο μου με τον Αντρέ (1981), έρχεται στις οθόνες των θερινών σινεμά το συγκλονιστικό Η Φλόγα που Τρεμοσβήνει (1963), με ψηφιακά επεξεργασμένες κόπιες από την Summer Classics!
Βασισμένο σε μυθιστόρημα του Πιέρ Ντριέ Λα Ροσέλ που αναφέρεται στη ζωή του αυτόχειρα Γάλλου ποιητή Ζακ Ριγκό, το Η Φλόγα που Τρεμοσβήνει επικεντρώνεται με εξαιρετικό τρόπο στο θέμα-ταμπού της αυτοκτονίας, όντας μια διεισδυτική μελέτη της ατομικής και κοινωνικής malaise. Κινηματογραφημένη με ανεπιτήδευτη ειλικρίνεια, αποτελεί μια από τις πιο σκοτεινές και προσωπικές δημιουργίες του Μαλ, κερδίζοντας το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 1963.
Η ταινία περιστρέφεται γύρω από τις τελευταίες ώρες της ζωής ενός αυτοκτονικού αλκοολικού συγγραφέα, καθώς προσπαθεί να βρει έναν λόγο για να ζήσει. Ήσυχο και τολμηρό ταυτόχρονα, απεικονίζει με ακρίβεια την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων, ενώ ο Μορίς Ρονέ αποδίδει υπέροχα το πορτρέτο ενός ανθρώπου που βρίσκεται στα άκρα, χωρίς συναισθηματισμούς αλλά με ενσυναίσθηση.
Η φλόγα που τρεμοσβήνει είναι ένα οπτικό αριστούργημα κινηματογραφημένο με έντονα κοντράστ, με πολλά από τα χαρακτηριστικά του Νέου Κύματος όπως αναφορές στη λογοτεχνία και σε αμερικάνικα είδωλα όπως ο Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ και η Μέριλιν Μονρόε, φιλοσοφικές συζητήσεις και περιπλάνηση στους στυλάτους δρόμους του Παρισιού, και με την εξαιρετική μουσική του Ερίκ Σατί να τονίζει ακόμη περισσότερο τη μοναξιά του πρωταγωνιστή που έψαχνε έναν τρόπο να ζει αληθινά, ξεχνώντας πόσο ριψοκίνδυνο είναι το να βασίζει κανείς την ευτυχία του στους άλλους ανθρώπους.
Βραβεία
