Ο Αγαμέμνων επιστρέφει νικητής με τις δούλες του από τον Τρωικό Πόλεμο, για να σφαχτεί στο λουτρό του από την Κλυταιμνήστρα και τον Αίγισθο. Χρόνια αργότερα, το βασιλικό ζεύγος παντρεύει επίτηδες μ' έναν χωρικό την ενήλικη πλέον Ηλέκτρα, για να της στερήσει τη δυνατότητα της εκδίκησης. Εκείνη αναρωτιέται τι απέγινε ο αδελφός της, Ορέστης, τον οποίο έχει επικηρύξει ο Αίγισθος. Ο Ορέστης έρχεται κρυφά στο βασίλειο μαζί με το φίλο του, Πυλάδη, και συναντάται με την Ηλέκτρα, χωρίς ο ένας να αναγνωρίσει τον άλλον. Η Ηλέκτρα τον προσκαλεί στο σπιτικό της, κι εκεί ο Ορέστης αναγνωρίζεται από το γερο-παιδαγωγό τους. Τα δυο αδέλφια σχεδιάζουν την εκδίκησή τους, την οποία κι εκτελούν αμέσως: ενώ ο Ορέστης και ο Πυλάδης, παριστάνοντας τους Θεσσαλούς προσκυνητές στη γιορτή του κρασιού, βρίσκουν την ευκαιρία να πλησιάσουν και να σκοτώσουν τον Αίγισθο, η Ηλέκτρα προσκαλεί την Κλυταιμνήστρα στο σπίτι της, λέγοντας ψέματα ότι γέννησε γιο (από προηγούμενες εξομολογήσεις πληροφορούμαστε ότι ο γάμος της είναι λευκός). Ο Ορέστης διστάζει, αλλά κάτω από την προτροπή της Ηλέκτρας τα δυο αδέλφια σκοτώνουν τη μητέρα τους. Στη συνέχεια, ο καθένας παίρνει διαφορετικό δρόμο, ενώ ο Πυλάδης ακολουθεί την Ηλέκτρα κατά τη βούληση του φίλου του.

Διακρίσεις: Βραβείο επιτροπής Φεστιβάλ Καννών 1962. Βραβείο καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, α΄ γυναικείου ρόλου (Ειρήνη Παπά) στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1962. Αργυρή δάφνη στο Φεστιβάλ Βερολίνου 1963. Ειδικό βραβείο Φεστιβάλ Ακαπούλκο 1962.

Σενάριο: Μιχάλης Κακογιάννης, βασισμένο στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη