Ο Ουέιντ Ουίλσον είναι ένας πρώην πράκτορας των Ειδικών Δυνάμεων και νυν μισθοφόρος, ο οποίος όταν μαθαίνει ότι πάσχει από ανίατη ασθένεια ετοιμάζεται να ξεκινήσει μια νέα ζωή μαζί με την κοπέλα του, τη Βανέσα. Μη έχοντας άλλες επιλογές, αποφασίζει να δοκιμάσει ένα μη-εγκεκριμένο πείραμα για να θεραπευθεί, όμως τα πράγματα δεν πάνε όπως περίμενε και το πείραμα τον αφήνει παραμορφωμένο, φυλακισμένο, αλλά και με την ικανότητα να θεραπεύεται πολύ γρήγορα.
Παρόλο που καταφέρνει να αποδράσει από το εργαστήριο-φυλακή όπου έγινε το πείραμα, ο Ουέιντ δεν τολμά να προσεγγίσει και πάλι τη Βανέσα και απομένει χωρίς ίχνος της παλιάς του ζωής. Οπλισμένος με νέες ικανότητες και μία σκοτεινή, διεστραμμένη αίσθηση του χιούμορ, υιοθετεί το alter ego Deadpool και αποφασίζει να κυνηγήσει τον άνδρα που κατέστρεψε τη ζωή του. 

Ασεβής. Αθυρόστομος. Φλύαρος. Εξυπνάκιας. Ο πιο %$#*%@*&% αντισυμβατικός σούπερ-ήρωας όλων των εποχών δεν θα μασήσει τα λόγια του!

Νομίζετε ότι ξέρετε τι να περιμένετε από μια ταινία που βασίζεται σε κόμικ και έχει πρωταγωνιστή έναν μεταλλαγμένο σούπερ-ήρωα; Νομίζετε λάθος! Το «Deadpool» έρχεται να ανατρέψει όλα όσα συνηθίζουν οι περιπέτειες του είδους, συστήνοντας τον ομώνυμο χαρακτήρα με τις θανάσιμες μεθόδους και την πιο εξωφρενική αίσθηση του χιούμορ.

Ο Deadpool είναι μοναδικός στο σύμπαν των κόμικς της Marvel, αφού οι δημιουργοί του, Φαμπιάν Νισιέζα και Ρομπ Λίφελντ, τον φαντάστηκαν ως έναν χαρακτήρα με μια σαφώς μη-υπερηρωική νοοτροπία, μακριά από τους έντιμους και ευσυνείδητους ήρωες που σύχναζαν στο σύμπαν των κόμικ και είχαν μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των θαυμαστών του είδους.

Ως εκ διαμέτρου αντίθετος στους σοβαροφανείς συναδέλφους του, ο κυνικός μισθοφόρος Deadpool δεν βρίσκει καμία στιγμή ακατάλληλη για το σαρκαστικό του χιούμορ και τη συνήθειά του να απευθύνεται κατευθείαν στον θεατή, αναγνωρίζοντας ότι είναι ο πρωταγωνιστής σε μια ιστορία που εκείνος παρακολουθεί. «Το γεγονός ότι ο Deadpool ξέρει ότι βρίσκεται σε κόμικ και το σχολιάζει αναλόγως, μας έδωσε την ελευθερία να πούμε την ιστορία με έναν εντελώς ανορθόδοξο τρόπο», λέει ο Ράιαν Ρέινολντς που πρωταγωνιστεί στην ταινία. «Μπαίνουμε σε περιοχές στις οποίες καμία υπερ-ηρωική ταινία δεν έχει επιχειρήσει να μπει – ή μπορεί καν να το επιχειρήσει».

Το σήμα κατατεθέν του Deadpool, βέβαια, είναι η μοναδική του ικανότητα να αστειευτεί την πιο ακατάλληλη στιγμή, με τον πιο ακατάλληλο τρόπο, για τον πιο ακατάλληλο θέμα. «Πραγματικά σε τραβάει φοβερά το χιούμορ του!», λέει ο Ρέινολντς, τονίζοντας ότι μοιράζεται με τον χαρακτήρα την ίδια ανάγκη να αστειεύεται διαρκώς, ακόμη και όταν δεν φαίνεται πρέπον. «Έχει μια φωτεινή και αισιόδοξη οπτική για τη ζωή, παρότι η δική του είναι κάπως χάλια. Έχει παραμορφωθεί από τα πειράματα που έκαναν πάνω του και είναι κάπως τρελός».

Η παραμόρφωσή του αυτή συμβάλλει και στην προσωρινή διάλυση της σχέσης του με την Βανέσα Καρλάιλ, μια ιστορία αγάπης στην καρδιά της ιστορίας που δείχνει το ανθρώπινο πρόσωπο πίσω από τη μάσκα του Deadpool. Η Βανέσα είχε μια δύσκολη παιδική ηλικία και μαζί με τον Ουέιντ προσπαθεί να φτιάξει τη ζωή της, κάνοντας σχέδια για ένα ευτυχισμένο μέλλον. Βέβαια, μη νομίσετε ότι η Βανέσα είναι σαν τις κοπέλες που συνήθως βλέπουμε στο πλευρό των υπερ-ηρώων: «είναι ταυτόχρονα έξυπνη, σέξι, κουλ και σκληρή», λέει η Μορίνα Μπακαρίν, που την υποδύεται. «Έχει ζήσει δύσκολα και επιβίωσε. Ξέρει να πολεμάει και να αντιστέκεται– είναι αναζωογονητικό να βλέπεις σε μια τέτοια ταινία μια γυναίκα που να είναι εξίσου σκληρή με τον άνδρα, μια γυναίκα που έχει θάρρος».

Ο Ρέινολντς αγκάλιασε αμέσως και με ενθουσιασμό τις πολλές, συχνά διεστραμμένες πτυχές του χαρακτήρα, οι οποίες καθιστούν τον Deadpool μοναδικό ανάμεσα στους τόσους υπερ-ήρωες. «Στον κόσμο των κόμικ, ο Deadpool είναι ένας άνδρας της εποχής μας, με την ικανότητα να αναφερθεί στην τρέχουσα ποπ κουλτούρα, συνήθως στην χειρότερη δυνατή στιγμή», λέει γελώντας. «Αυτό είναι το στοιχείο που τον κάνει ενδιαφέροντα και κατά κάποιον τρόπο απεριόριστο. Αυτό το εκμεταλλευτήκαμε στην ταινία κάνοντάς τον να σχολιάζει τα πάντα από την επικαιρότητα και να σατιρίζει ακόμη και αποτυχίες της δικής μου καριέρας!».

Ο Ρέινολντς εδώ και πολλά χρόνια υποστήριζε μια κινηματογραφική εκδοχή των περιπετειών του εμβληματικού χαρακτήρα και συμμετείχε ενεργά σε όλα τα στάδια της προετοιμασίας, των γυρισμάτων και του μοντάζ με τον σκηνοθέτη Τιμ Μίλερ και τους σεναριογράφους Ρετ Ρις και Πολ Ουέρνικ. Και σαν να μην έφτανε αυτό, συνεργάστηκε και με το τμήμα μάρκετινγκ, δημιουργώντας μαζί τους μια ιδιοφυή διαφημιστική καμπάνια που αποτελούνταν από αφίσες, viral βίντεο και άλλα ευφάνταστα, παιχνιδιάρικα ευρήματα. «Νομίζω ότι η προσωπικότητα και το DNA του Ράιαν έχουν εισχωρήσει πλήρως στον ρόλο», λέει ο Μίλερ. «Ήταν ήδη πολύ ταιριαστοί και γι' αυτό το λόγο άρεσε τόσο στο Ράιαν σαν χαρακτήρας». «Έχει καταπληκτική αίσθηση του χιούμορ και έτσι έγινε αβίαστα ένα με τον χαρακτήρα», προσθέτει ο Ρις. «Στα γυρίσματα ήταν εκείνος που μας υπενθύμιζε ποιος είναι ο Deadpool και ποιο είναι το χιούμορ του. Ξέρει και αγαπάει τα κόμικ, και έχει πλήρως συντονιστεί με την φωνή του Deadpool».

Και αν αυτές οι δηλώσεις δεν ήταν αρκετές, ήρθε και η έγκριση του θρυλικού Σταν Λι, δημιουργού του Σπάιντερμαν και πολλών άλλων χαρακτήρων της Marvel: «Ο Ράιαν γεννήθηκε για να παίξει αυτόν τον ρόλο. Όπως ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ γεννήθηκε για τον ρόλο του Iron Man, έτσι και ο Ράιαν – απλώς δεν μπορείς να φανταστείς άλλον ηθοποιό στον ρόλο».

Η κρισιμότερη πτυχή του σεναρίου δεν ήταν άλλη από τους διαλόγους, καθώς έπρεπε να είναι αντάξιοι ενός χαρακτήρα που είναι περιβόητος στο σύμπαν των κόμικ για τα εξωφρενικά αστεία που ξεστομίζει, ενίοτε με στόχο τον ίδιο. «Μερικές φορές αισθάνομαι ότι θα μπορούσα να παρακολουθήσω κάποιες σκηνές δράσης χωρίς ήχο και να καταλάβω τι γίνεται», λέει ο Ρις. «Θέλαμε να τιμήσουμε τον συνεχή σχολιασμό του Deadpool και έτσι δουλέψαμε πολύ τους διαλόγους. Αυτή δεν είναι μια ταινία στην οποία ο πρωταγωνιστής μένει σιωπηλός για δεκαπέντε λεπτά. Στο "Deadpool" οι άλλοι χαρακτήρες δεν προλαβαίνουν να μιλήσουν, γιατί μονίμως καλύπτει τη σιωπή με εξυπνάδες».

Φυσικά, μία από τις κρισιμότερες αποφάσεις που έπρεπε να πάρουν οι συντελεστές ήταν η επιλογή να κάνουν μια ταινία πιστή στον χαρακτήρα που την ενέπνευσε, και άρα ακατάλληλη για ανηλίκους. Και χάρη σε σκηνές που δείχνουν τον Deadpool να μάχεται γυμνός, τις παθιασμένες ερωτικές σκηνές ανάμεσα στον Ουέιντ και την Βανέσα, αλλά κυρίως την ακατάσχετη φλυαρία και τα τολμηρά αστεία του Deadpool, η ταινία δεν θα μπορούσε παρά να είναι ακριβώς αυτό. «Το γεγονός ότι η ταινία είναι ακατάλληλη για ανηλίκους είναι ένα σημαντικό βήμα για την διεύρυνση του είδους», σχολιάζει ο Μίλερ, «αφού δεν περιορίζεται στα στενά όρια τού τι μπορείς να κάνεις σε μια κόμικ ταινία δράσης. Το "Deadpool" ήταν εξαρχής μια ταινία που προκαλούσε τα στερεότυπα των μεγάλων εμπορικών κόμικ ταινιών, που απευθύνονται στο μεγαλύτερο δυνατό κοινό και άρα παραμένουν κατάλληλες και για μικρές ηλικίες. Ήταν καιρός να γίνει μια ταινία που επαναπροσδιορίζει τα σύνορα του είδους, σε κάτι που προορίζεται για ενήλικους θεατές».