Ποιο ήταν το μεγάλο μυστικό στη ζωή του Μουσολίνι; Μια σύζυγος και ένας γιος, ο Αλμπίνο, τον οποίο αναγνώρισε ως παιδί του, αλλά αργότερα τον αποκήρυξε. Όταν η Ίντα Ντάλσερ γνώρισε τον Μουσολίνι στο Μιλάνο, αυτός ήταν εκδότης του "Avanti!" και ένθερμος σοσιαλιστής με στόχο να οδηγήσει τις μάζες σε ένα αντιμοναρχικό και κοινωνικά χειραφετημένο μέλλον. Η Ίντα πίστεψε πραγματικά σε αυτόν και στις ιδέες του. Έτσι, προκειμένου να χρηματοδοτήσει μια εφημερίδα του, πούλησε ό,τι είχε. Με το ξέσπασμα όμως του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μουσολίνι κατατάχθηκε στον Στρατό και εξαφανίστηκε από τη ζωή της. Όταν τον ξαναβρήκε σε ένα στρατιωτικό νοσοκομείο, ήταν παντρεμένος με άλλη. Η Ίντα όμως απαίτησε να αναγνωρίσει την ίδια ως πραγματική του γυναίκα και μητέρα του παιδιού τους.

Υποψήφια για Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ Κανών 2009, η νέα ταινία του Μάρκο Μπελόκιο, με πρωταγωνίστρια τη Τζιοβάνα Μετζοτζόρνο ("Ο Έρωτας στα Χρόνια της Χολέρας") είναι η αληθινή ιστορία της κρυφής ερωμένης του Μουσολίνι, Ίντα Ντάλσερ, και του γιου που απέκτησαν μαζί, Αλμπίνο.

Η Ίντα Ντάλσερ και ο Μπενίτο Αλμπίνο Μουσολίνι

Η Ίντα Ντάλσερ γεννήθηκε στο Σοπραμόντε το 1880. Ήταν μια όμορφη, πληθωρική γυναίκα από καλή οικογένεια. Ο πατέρας της ήταν δήμαρχος του χωριού. Γύρω στα 20 της χρόνια, η Ίντα πήγε στο Μιλάνο για να ανοίξει ένα ινστιτούτο ομορφιάς Γαλλικού στιλ. Στην ουσία, έχοντας αυτό το σχέδιο στο μυαλό της, είχε σπουδάσει στο Παρίσι αισθητική ιατρική, κάτι σπάνιο για γυναίκα εκείνης της εποχής.
Έπειτα γνώρισε τον Μουσολίνι. Ήταν η αρχή ενός παθιασμένου έρωτα. Όταν ο Μπενίτο απολύθηκε από τη θέση του στην εφημερίδα "Avanti!" και εκδιώχθηκε από το σοσιαλιστικό κόμμα εξαιτίας του παρεμβατισμού του, η Ίντα του στάθηκε. Πούλησε ο,τιδήποτε είχε, το διαμέρισμά της και το ινστιτούτο, για να χρηματοδοτήσει την εφημερίδα του Μουσολίνι "Il Popolo d' Italia", που επρόκειτο να γίνει το επίσημο όργανο του εθνικού φασιστικού κόμματος. Αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις, οι φήμες λένε ότι το ζευγάρι παντρεύτηκε με θρησκευτικό γάμο το Σεπτέμβριο του 1914. Ένα πράγμα είναι σίγουρο: στις 11 Νοεμβρίου του 1915 ήρθε στον κόσμο το παιδί τους, ο Μπενίτο Αλμπίνο Μουσολίνι. Ο Ντούτσε αναγνώρισε τον γιο του, όμως μετά από χρόνια άλλαξαν τα δεδομένα.
Παράλληλα με τη σχέση του με την Ίντα, ο Μουσολίνι ήταν και εραστής της Ρέιτσελ Γκουίντι και πατέρας της Έντα, που γεννήθηκε το 1910. Στις 17 Δεκεμβρίου 1915, έναν χρόνο μετά τον άγνωστο γάμο του με την Ίντα, ξαναπαντρεύτηκε με πολιτικό γάμο στο νοσοκομείο Τρεβίλιο, όπου νοσηλευόταν. Η κόρη του Έντα ήταν επομένως νόθα, σύμφωνα με τους νόμους της εποχής.
Καθώς η δύναμή του αυξανόταν, απομακρύνθηκε όλο και περισσότερο από την Ίντα Ντάλσερ. Στην αυξημένη έλλειψη ενδιαφέροντός του, εκείνη ανταποκρινόταν με περηφάνια, πείσμα και επιθετικότητα. Ως πρώτη του σύζυγος και μητέρα του πρωτότοκου γιου του, απαίτησε από τον Μουσολίνι να τους αναγνωρίσει. Αντιμετωπίζοντας αυτή τη συμπεριφορά, ο Μουσολίνι έφτασε στο σημείο να διαδώσει ότι είναι τρελή.
Το 1926, η Ίντα συνελήφθη και κλείστηκε στο ψυχιατρικό άσυλο του Περγκίν και αργότερα μεταφέρθηκε στο Σαν Κλεμέντε, ένα νησί απέναντι από τη Βενετία. Οι προσπάθειές της να έρθει σε επαφή με τον Μουσολίνι και με τις Αρχές για να ζητήσει βοήθεια, απέβησαν άκαρπες. Έγραψε αμέτρητα γράμματα απελπισίας, ακόμη και στον Πάπα, τα οποία όμως δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους, καθώς καταστράφηκαν. Ο ιατρικός διευθυντής του Σαν Κλεμέντε δεν διέγνωσε κάποια διανοητική ασθένεια ή φυσικό ελάττωμα στην Ίντα. Παρ' όλα αυτά, αναγκάστηκε να υποστεί τα χειρότερα βασανιστήρια και κατέληξε να παραλύσει σε μεγάλο βαθμό. Στις 3 Δεκεμβρίου 1937, πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία ύστερα από 11 χρόνια εγκλεισμού, χωρίς να έχει δει ούτε τον ίδιο της τον γιο.

Παρόλο που είχε αναγνωριστεί από τον Ντούτσε, ο γιος του, Μπενίτο Αλμπίνο Μουσολίνι συνελήφθη επίσης και το 1936 οδηγήθηκε στο ψυχιατρικό άσυλο Μομπέλο του Μιλάνου. Τα ιατρικά αρχεία που αφορούσαν τόσο την Ίντα όσο και τον Αλμπίνο καταστράφηκαν, ακριβώς όπως είχαν σκιστεί οι σελίδες του μητρώου της ενορίας που αποδείκνυαν τον γάμο του Μουσολίνι με την Ίντα. Ο γιος τους είχε δηλωθεί με το επώνυμο της μητέρας του. Λίγες εβδομάδες μετά τη γέννησή του, ο Μουσολίνι αναγνώρισε επίσημα τον Αλμπίνο. Όμως αυτό δεν κράτησε για πολύ, αφού το 1932 λόγω βασιλικού διατάγματος το αγόρι στερήθηκε το όνομα Μουσολίνι και του δόθηκε αυτό του Μπερνάρντι, ενός επιτρόπου της νομαρχίας του Τρέντο, ο οποίος θα ήταν πλέον κηδεμόνας του.
Ο Μπενίτο Αλμπίνο, στον οποίο δεν επιτράπηκε ποτέ να δει ξανά τη μητέρα του, εκπαιδεύτηκε σε ένα οικοτροφείο από μοναχούς, προτού καταταχθεί στο Ναυτικό, πάντα υπό την στενή επίβλεψη της μυστικής αστυνομίας. Αφού εστάλη σε μια αποστολή στην Κίνα, ο νεαρός ναύτης, που έμοιαζε απίστευτα στον πατέρα του, γύρισε σπίτι έχοντας εσφαλμένα πληροφορηθεί τον θάνατο της μητέρας του. Κατόπιν κλείστηκε σε ψυχιατρική κλινική του Μιλάνου, όπου πέθανε στις 26 Αυγούστου 1942 σε ηλικία μόλις 26 χρονών. Το πιστοποιητικό θανάτου του ανέφερε ότι πέθανε "από υποσιτισμό".
[[page_break]]
Με τα Λόγια του Σκηνοθέτη

Δεν γνώριζα την ιστορία μέχρι που είδα ένα ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση κάποια χρόνια πριν: "Το Μυστικό του Μουσολίνι". Αμέσως πίστεψα ότι η Ίντα Ντάλσερ, που απέκτησε παιδί από τον Μουσολίνι, ήταν μια σπουδαία γυναίκα. Μια γυναίκα που αρνήθηκε να κρατήσει κρυφή την αλήθεια, έμεινε σωστή μέχρι τέλους, παρά το γεγονός ότι το καθεστώς έκανε τα πάντα για να καταστρέψει κάθε ίχνος αλήθειας. Η γυναίκα και ο γιος του Μουσολίνι ήταν ένα σκάνδαλο που έπρεπε να μείνει κρυφό, σε σημείο να σβηστεί η ύπαρξή τους. Στην ουσία, και οι δυο κλείστηκαν σε ψυχιατρικά άσυλα μέχρι που πέθαναν.
Αν όμως πάει κανείς στο μέρος όπου μεγάλωσε η Ίντα Ντάλσερ, στο Τρεντίνο, θα εκπλαγεί από το ότι ο κόσμος θυμάται καθαρά τις τραγωδίες που υπέστη και οι οποίες δεν έγιναν ποτέ γνωστές. Ευτυχώς εκδόθηκαν δυο βιβλία γεμάτα έγγραφα και αναφορές μαρτύρων: "Ο Γάμος του Μουσολίνι" του Μάρκο Ζένι και "Ο Μυστικός Γιος του Ντούτσε" του Αλφρέντο Πιερόνι. Το υλικό αυτό περιλαμβάνει, για παράδειγμα, πάρα πολλά γράμματα που έγραψε η Ίντα στις Αρχές, μεταξύ των οποίων και στον Πάπα (και φυσικά στον ίδιο τον Μουσολίνι), ικετεύοντας να αναγνωριστεί ως σύζυγος του Μουσολίνι και μητέρα του πρωτότοκου γιου του. Υπάρχουν επίσης πολλές από τις απαντήσεις του Ντούτσε.
Δεν είχα σκοπό μου να παρουσιάσω την αχρειότητα του φασιστικού καθεστώτος. Ωστόσο, με συνάρπασε αυτή η γυναίκα και η απόλυτη άρνησή της να δεχτεί κάθε είδος συμβιβασμού. Θα μπορούσε εύκολα να συμφωνήσει να αποκρύψει τα πάντα, κυρίως αν είχε δωροδοκηθεί, όπως συνέβη με τόσες άλλες ερωμένες του Μουσολίνι. Όμως δεν δέχτηκε κάτι τέτοιο. Δεν μπορούσε να δεχτεί την προδοσία αυτού του άντρα, τον οποίο, όπως έγραφε στα γράμματά της, είχε αγαπήσει βαθιά και για χάρη του είχε δώσει τα πάντα. Όμως από τη στιγμή που έγινε Ντούτσε, ο Μουσολίνι έπρεπε να δώσει ένα τέλος σε αυτό το love story, τουλάχιστον για να αποφύγει να διακινδυνεύσει τη σχέση του με την Εκκλησία.
Η Ίντα Ντάλσερ δεν έκανε επιλογές βασισμένες στη μετριότητα: κατά βάθος, μοιραζόταν τις πολιτικές ιδέες του νεαρού Μουσολίνι. Ήταν τρελά ερωτευμένη μαζί του, όταν αυτός ήταν ακόμη ένα τίποτα. Τον υπερασπιζόταν πάντα. Αργότερα όμως η κατάσταση άλλαξε: όταν όλοι υποστήριζαν τον Ντούτσε, εκείνη τον παράτησε και όλοι στράφηκαν εναντίον της.
Η συμπεριφορά της, το κουράγιο της να σταθεί πλάι στον Ντούτσε και η άρνησή της να τα παρατήσει, μου θυμίζουν κλασικές τραγικές ηρωίδες, όπως η Αντιγόνη, αλλά και ηρωίδες από Ιταλικά μελοδράματα, όπως η Αΐντα.

Μάρκο Μπελόκιο