Οι ντετέκτιβ Κρίστοφερ Ντάνσον (Ντουέιν Τζόνσον) και Πι-Κέι Χάισμιθ (Σάμιουελ Λ. Τζάκσον) είναι οι πιο ικανοί και αγαπητοί μπάτσοι στη Νέα Υόρκη. Λίγα γραφεία πίσω από τα δικά τους, κάθονται οι Άλεν Γκαμπλ (Γουίλ Φέρελ) και Τέρι Χόιτζ (Μαρκ Γουόλμπεργκ) - η μόνη πιθανότητα να τους έχετε δει είναι στο background κάποιας φωτογραφίας, με μισόκλειστα τα μάτια: δεν ανήκουν στους ήρωες, είναι από τους "άλλους τύπους". Όμως για κάθε μπάτσο εμφανίζεται κάποια μέρα η ευκαιρία να αναδειχθεί… Έτσι οι Γκαμπλ και Χόιτζ αναλαμβάνουν μία φαινομενικά απλή υπόθεση, με την οποία κανείς άλλος δεν καταδέχεται να ασχοληθεί, η οποία όμως μπορεί να αποδειχθεί ως το μεγαλύτερο έγκλημα στην ιστορία της Νέας Υόρκης. Σίγουρα είναι η ευκαιρία της ζωής τους, έχουν όμως τα προσόντα να την εκμεταλλευτούν;

Δύο αντίθετοι χαρακτήρες οδεύουν προς τη δόξα
Δε μπορούν όλοι οι μπάτσοι να γίνουν ήρωες… ή τουλάχιστον δεν έχουν όλοι αυτή τη στόφα. «Οι Γκαμπλ και Χόιτζ δεν είναι αυτό ακριβώς που σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι έναν ήρωα σε μία αστυνομική ταινία» παρατηρεί ο Γουίλ Φέρελ. «Συγκεκριμένα ο χαρακτήρας μου, ο Άλεν Γκαμπλ, είναι ένας μπάτσος γραφείου, που προτιμά να χάνεται μέσα στα χαρτιά του παρά να βγαίνει στους δρόμους. Είναι φιλότιμος, τυπικός, οργανωτικός και πιστεύει ότι η δουλειά ενός αστυνομικού μπορεί να γίνει εξίσου καλά μέσα από τον υπολογιστή του». «Ο δικός μου χαρακτήρας πάλι είναι κολλημένος με αυτό που αντιλαμβάνεται ως πραγματικό έγκλημα: διακίνηση ναρκωτικών, δολοφονίες, οτιδήποτε μπορεί να συμβαίνει στο δρόμο. Όμως ο Χόιτζ είναι αναγκασμένος να συνεργάζεται με τον γραφειοκράτη Γκαμπλ, εξαιτίας κάποιου παραπτώματος που έκανε στο παρελθόν» λέει από την πλευρά του ο Μαρκ Γουόλμπεργκ.

Ο Γουόλμπεργκ, υποψήφιος για Όσκαρ και γνωστός από τις ερμηνείες του ως ‘σκληρός’ σε γνωστές ταινίες δράσης, βρίσκεται για πρώτη φορά στη ζωή του να πρωταγωνιστεί σε μία κωμωδία, και μάλιστα απέναντι στον Γουίλ Φέρελ. «Πάντα ήθελα να παίξω σε μία καθαρή κωμωδία» εξηγεί ο Γουόλμπεργκ, «ήθελα όμως να ξέρω ότι βρίσκομαι στα σωστά χέρια, να αισθάνομαι προστατευμένος. Όταν ο Γουίλ και ο Άνταμ με κάλεσαν σε δείπνο και μου έκαναν την πρόταση τους απάντησα: ‘Δε μου κάνετε πλάκα, έτσι? Εννοείται, θα κάνω ό,τι μου ζητήσετε!’». Αμέσως μετά από εκείνο το γεύμα, στη 1 τα ξημερώματα, ο Άνταμ έστειλε μέιλ στο συν-σεναριογράφο του, Κρις Χέντσι, περιγράφοντάς του το ζητούμενο: μία αστυνομική κωμωδία με πρωταγωνιστές τους Γουίλ Φέρελ και Μαρκ Γουόλμπεργκ. Και μετά από δύο μήνες περίπου, είχαν ετοιμάσει το σενάριο. Η κωμική δυναμική του σεναρίου προκύπτει αρχικά από την αντιπαράθεση μεταξύ των δύο τόσο διαφορετικών χαρακτήρων, που όμως πρέπει αναγκαστικά να συμπορευθούν: «εκείνου που θέλει να μείνει στο γραφείο του κι εκείνου που περηφανεύεται σαν το παγόνι», όπως χαρακτηριστικά περιγράφει τη σχέση τους ο Γουόλμπεργκ. Και βέβαια το ξεκαρδιστικό σεναριακό υλικό απογειώθηκε με το καστ που ανέλαβε τους δύο βασικούς ρόλους.