Η Κολέτ ΜακΒέι, είναι μια μητέρα μόνη, που ζει στο Μπέλφαστ με τη μητέρα και τα αδέρφια της, σκληροπυρηνικά μέλη του IRA.. Όταν θα συλληφθεί για απόπειρα βομβιστικής επίθεσης στο Λονδίνο, ένας αξιωματικός της MI5 (Μακ), θα της δώσει μια επιλογή: να χάσει τα πάντα και να καταδικαστεί σε 25 χρόνια φυλάκιση, ή να λειτουργήσει ως κατάσκοπος για εκείνους. Με τη ζωή του γιού της στα χέρια της, επιλέγει να επιστρέψει στην οικογένεια της, αλλά θα δημιουργήσει υποψίες, όταν μια μυστική επιχείρηση του αδερφού της θα πέσει σε ενέδρα, και θα βάλει την ίδια και όλη την οικογένεια της σε εξαιρετικό κίνδυνο.

Η μεταφορά από το βιβλίο

Στο βιβλίο, γραμμένο από το Τομ Μπράντμπυ, τον καιρό που εργαζόταν ως τηλεοπτικός ανταποκριτής στη Βόρεια Ιρλανδία τη δεκαετία του ’90, διακρίνεται πολύ φανερά η πρόθεση να αναλυθεί εις βάθος η κατάσταση. Ο Μπράντμπυ αναφέρει: «Το βιβλίο για μένα ήταν μια ευκαιρία να ενημερώσω το κοινό για όλες τις οπτικές του θέματος, που δε μπορούσαν να χωρέσουν στο βραδινό δελτίο ειδήσεων. Έφτιαξα την ιστορία με σκοπό να δείξω τι συνέβαινε πραγματικά και την αληθινή ένταση που βρισκόταν η καρδιά της κατάστασης. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για μένα στην ιστορία ήταν η σχέση του αξιωματικού και της κατασκόπου- εκείνος προσπαθεί απεγνωσμένα να την κρατήσει ζωντανή, κι εκείνη δε θα σταματήσει πουθενά για να κρατήσει ζωντανό το γιο της. Σε κάποιο σημείο, ο ένας για τον άλλον είναι το μόνο σημείο που τους συνδέει με την πραγματικότητα. Θεώρησα ότι ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα για να στηρίξει ένα μυθιστόρημα, κι έπειτα μια ταινία».
Πέρασαν 15 χρόνια από τη δημοσίευση του βιβλίου, όταν ο Μπράντμπυ πρότεινε στον Κρις Κόεν να το διαβάσει. Εκείνος μαγεύτηκε από την αρχή του. «Αγάπησα την ιστορία της Κολέτ και το ταξίδι της, τον τρόπο που βρίσκει τον εαυτό της αντιμέτωπη με μια αδύνατη απόφαση. Αμέσως θεώρησα ότι είναι μια πολύ δυνατή ιδέα και ήθελα να αναζητήσω τη δυνατότητα να γίνει ταινία».
Μετά από δύο χρόνια επεξεργασίας του σεναρίου, ο Κοέν το έστειλε στον Τζέιμς Μαρς. Ο ίδιος παραδέχεται ότι αρχικά το έλαβε διστακτικά. «Ήταν μια ιστορία για την Ιρλανδία, και τα προβλήματα που όλοι χαιρόμαστε που ξεπεραστήκαν, αλλά όταν άρχισα να το διαβάζω είδα ότι υπήρχε μια εξαιρετική δυνατότητα εκεί μέσα».