Η Marguerite δεν είχε προβλέψει ότι θα της έκλεβαν την τσάντα στην έξοδο του καταστήματος κι ακόμα λιγότερο ότι ο κλέφτης θα πέταγε το πορτοφόλι της σ’ ένα πάρκινγκ. Όσο για το George αν ήξερε τι τον περίμενε, δεν θα έσκυβε να το μαζέψει.

Γύρω από αυτή την απλή ίντριγκα, ο Resnais έφτιαξε μια ταινία - δαντέλα, ένα κέντημα που ξεπερνά την πιο απρόβλεπτη φαντασία. Οι απίθανες εικόνες, η ευρηματική πλοκή με τις συνεχείς εκπλήξεις, ο διανθισμένος με χιούμορ διάλογος, οι δεξιοτεχνικές κινήσεις της κάμερας, η εξαιρετική μουσική επένδυση, ο ρυθμός (που μοιάζει με μπαλέτο) δημιουργούν μια ατμόσφαιρα ευφορίας, ποίησης αλλά και θλίψης (της θλίψης που δημιουργεί το εφήμερο της ζωής), που μόνον ένας σκηνοθέτης με την εμπειρία, την ωριμότητα και τη σοφία του Ρενέ μπορούσε να πετύχει. Βασισμένο στο βιβλίο του Christian Gailly, «L’incident», τα «Αγριόχορτα» είναι η ταινία-απόγειο του έργου ενός από τους λιγοστούς εναπομείναντες μεγάλους και πρωτότυπους δημιουργούς.

George: Μ’ αγαπάτε λοιπόν.
Marguerite: Απλώς, ανησυχούσα για’σας.
George: Σωστά, μπορούμε να ανησυχούμε χωρίς να αγαπάμε.
Marguerite: Ναι, γιατί όχι;
George: Μπορούμε όμως να αγαπάμε χωρίς να ανησυχούμε;

- Ειδικό Βραβείο στον Resnais για την συμβολή του στον κινηματογράφο και Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Κανών.
- Ταινία στην Τελετή Λήξης του 50ού Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 2009.