Βιογραφικό
Η Καμίλα Χορν (25 Απριλίου 1903 - 14 Αυγούστου 1996) ήταν Γερμανίδα χορεύτρια και σταρ του σινεμά της εποχής του βωβού κινηματογράφου.
Εμφανίστηκε σε πολλά κινηματογραφικά έργα του Χόλυγουντ στο τέλος της δεκαετίας του 1920 καθώς και σε μερικά αγγλικά και ιταλικά έργα.
Ήταν κόρη ενός δημόσιου υπαλλήλου και μαθήτευσε στη μοδιστρική τέχνη. Εργάστηκε στην Ερφούρτη.
Το 1925 μαζί με τη Μάρλεν Ντήτριχ είχε μια έκτακτη εμφάνιση στο γερμανικό σινεμά στην ταινία Madame Doesn't Want Any Children και αργότερα σε μια μουσική επιθεώρηση σε σκηνοθεσία του Αλεξάντερ Κόρντα.
Η πρώτη σημαντική της εμφάνιση ήταν το 1926 στον ρόλο της Γκρέτχεν αντί για την δημοφιλή αμερικάνα ηθοποιό Λίλλιαν Γκις σε μια υπερπαραγωγή της UFA, στο έργο Φάουστ σε σκηνοθεσία του Μουρνάου.
Το 1928 πήγε στο Χόλυγουντ όπου έπαιξε με τον Τζον Μπάριμορ στο Tempest και Eternal Love. Επέστρεψε στην Ευρώπη, και στη δεκαετία του 1930 αρνήθηκε να ακολουθήσει την επίσημη γραμμή των Ναζί και καταδιώχτηκε.
Μετά από τον πόλεμο ξαναφυλακίστηκε μετά από καταδίκη της από το βρετανικό δικαστήριο λόγω διαφόρων παραβάσεων (μεταξύ των άλλων λόγω μετακίνησης άνευ αδείας) και φυλακίστηκε για τρεις μήνες στις γυναικείες φυλακή του Vechta. Από το 1930 μέχρι τη σύνταξή της το 1953, παρέμεινε ως δημοφιλής ηθοποιός στη γερμανική, βρετανική και ιταλική οθόνη και στο σινεμά. Το 1987 επιχείρησε να επανεμφανιστεί στο Schloss Königswald.
Πέρασε τα τελευταία της χρόνια στο Herrsching και πέθανε στο Gilching κοντά στο Starnberg της Βαυαρίας.