Ο Έντουαρντ Ντέιβις Γουντ Τζούνιορ (Edward Davis Wood Jr, 10 Οκτωβρίου 1924 - 10 Δεκεμβρίου 1978), γνωστός απλά ως Εντ Γουντ, υπήρξε Αμερικανός κινηματογραφικός σκηνοθέτης και σεναριογράφος.
Απ' το 1951 έως το θάνατό του γύρισε μεγάλο αριθμό ταινιών, στις περισσότερες από τις οποίες εμφανιζόταν επίσης ως ηθοποιός και έκανε το μοντάζ.
Θεματολογικά ανήκαν συνήθως στην κατηγορία του τρόμου και της επιστημονικής φαντασίας, ενω προς το τέλος της ζωής του προσπάθησε να αναμείξει τα παραπάνω είδη με την πορνογραφία.
Δε γνώρισε ποτέ εμπορική ή καλλιτεχνική επιτυχία και αντιμετωπίστηκε απ' το Χόλιγουντ ως γραφική φυσιογνωμία που είχε πάθος με τον κινηματογράφο, αλλά δε διέθετε το αντίστοιχο ταλέντο - διόλου τυχαία, έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους χειρότερους σκηνοθέτες όλων των εποχών. Πιθανά σε αυτό έπαιξε ρόλο και η μόνιμη αδυναμία του να βρει χρηματοδότες: για να περιορίσει τα έξοδα, αναγκαζόταν να γυρίζει μέχρι και τριάντα σκηνές την ημέρα, αριθμός εξωπραγματικός σε σύγκριση με τη μία ή δύο σκηνές των υπολοίπων ταινιών. Παρόλα αυτά, μεταθανάτια οι ταινίες του έγιναν αντικείμενο μελέτης για τα τεχνικά λάθη, τα αυτοσχέδια τεχνικά εφέ, τη χρήση ασύνδετων εμβόλιμων πλάνων που έβρισκε δωρεάν σε κινηματογραφικά αρχεία, τους εκκεντρικούς χαρακτήρες και την αλλόκοτη πλοκή.
Έτσι σήμερα θεωρείται εμβληματική μορφή στο χώρο των b-movies και της παρωδίας, αν και ο Γουντ ουδέποτε είχε τέτοια πρόθεση, αντίθετα θεωρούσε πως γύριζε κανονικές ταινίες.

Περισσότερο από τις ίδιες τις δημιουργικές ικανότητές του, ο Εντ Γουντ είναι ευρύτερα γνωστός για το ότι συνεργάστηκε με το μεγάλο Ούγγρο ηθοποιό Μπέλα Λουγκόζι. Κάποιοι έχουν μιλήσει για εκμετάλλευση, υποστηρίζοντας ότι ο σκηνοθέτης χρησιμοποίησε έναντι πινακίου φακής το Λουγκόζι στα τελευταία του, εθισμένο στη μορφίνη και πάμφτωχο, ώστε να κερδίσει από τη βαρύτητα του ονόματός του. Οι περισσότερες μαρτυρίες όμως συγκλίνουν στο ακριβώς αντίθετο, ότι ανέπτυξαν αληθινή φιλία και ο Γουντ ήταν ένας απ' τους πιο ειλικρινείς συμπαραστάτες του Λουγκόζι στα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε. Την εκδοχή αυτή υιοθετεί και ο Τιμ Μπάρτον στην κινηματογραφική ταινία Εντ Γουντ (1994), η οποία περιστρέφεται γύρω απ' τη σχέση των δύο καλλιτεχνών.

Στην εποχή του ήταν επίσης γνωστός για τη συχνή εμμονή του να ντύνεται σα γυναίκα. Όταν ήταν μικρός, η μητέρα του τον έντυνε συχνά με κοριτσίστικα ρούχα - έτσι καλλιεργήθηκε στο Γουντ κλίση προς την παρενδυσία, είχε μάλιστα δηλώσει πως ότ... Διαβάστε περισσότερα