Ο Ρίτσαρντ Μπάρτον (αγγλικά: Richard Burton), (10 Νοεμβρίου 1925 – 5 Αυγούστου 1984) ήταν Ουαλός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Προτάθηκε επτά φορές για βραβείο Όσκαρ (6 φορές για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου και μια για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου) χωρίς όμως ποτέ να καταφέρει να το κερδίσει. Είχε όμως κερδίσει το Βραβείο της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (BAFTA) το 1966, δύο φορές τη Χρυσή Σφαίρα (το 1953 για τον καλύτερο πρωτοεμφανιζόμενο ηθοποιό και το 1978 για τον καλύτερο ηθοποιό) και Βραβείο Τόνυ για τον καλύτερο ηθοποιό το 1961. Παρά το γεγονός ότι ο ηθοποιός δεν είχε σπουδάσει υποκριτική, ήταν για μια περίοδο ένας από τους καλύτερος και πιο ακριβοπληρωμένους ηθοποιούς του Χόλιγουντ. Οι σημαντικότερές του ταινίες ήταν: Η εξαδέλφη μου Ραχήλ (My Cousin Rachel, 1952), Ο χιτών (The Robe, 1953), Ο Μέγας Αλέξανδρος (Alexander the Great, 1955), Κλεοπάτρα (Cleopatra, 1963), Μπέκετ (Becket, 1964), Ο κατάσκοπος που γύρισε απ' το κρύο (The Spy Who Came in from the Cold, 1965), Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ; (Who`s Afraid of Virginia Woolf?, 1966), Η Άννα των χιλίων ημερών (Anne of the Thousand Days, 1969) και Έκβους (Equus, 1977).

Υπήρξε παντρεμένος πέντε φορές, τις δύο εκ των οποίων με την ηθοποιό Ελίζαμπεθ Τέιλορ, με την οποία είχε μία θυελλώδη σχέση που κοσμούσε συχνά τα πρωτοσέλιδα της δεκαετίας του 1960 και των αρχών της δεκαετίας του 1970. Οι δύο ηθοποιοί παντρεύτηκαν πρώτη φορά στο Μόντρεαλ, στις 15 Μαρτίου του 1964, δημιουργώντας ένα από τα πιο διάσημα ζευγάρια στο Χόλιγουντ.