Η Anne Fontaine ξεκινάει στον χώρο του κινηματογράφου ως ηθοποιός δίπλα στον Patrick Bruel στην ταινία P.R.O.F.S. Αρχίζει να σκηνοθετεί στο θέατρο, μεταξύ άλλων τον Fabrice Luchini στην ανάγνωση του Ταξιδιού στην άκρη της νύχτας του Céline στο θέατρο Renaud Barrault το 1986.
Και τότε από την υποκριτική περνάει στη σκηνοθεσία.
Τα ζευγάρια και τα ερωτικά τρίγωνα αποτελούν τον βασικό καμβά στη δουλειά της, όπως φαίνεται από τις ταινίες Les histoires d’amour finissent mal... en général (βραβείο Jean Vigo το 1993) και το Nettoyage à sec.
Στις ταινίες Ανάμεσα στα χέρια του ή Comment j’ai tué mon père περνάει σε πιο σκοτεινά θέματα.
Παράλληλα, η κωμική τριλογία της με κεντρικό ήρωα τον Augustin (Ο ασφαλιστής, Augustin, roi du kung-fu και Nouvelle chance) εμπλουτίζει τη φιλμογραφία της με πιο ελαφρούς τόνους.
Το 2008 με την ταινία Το κορίτσι από το Μονακό επιχειρεί μια σύνθεση ανάμεσα στις δύο πλευρές του κινηματογραφικού της έργου.

Φιλμογραφία: 2011 - Mon pire cauchemar / 2009 - Coco avant Chanel / 2008 - La Fille de Monaco/ 2006 - Nouvelle chance / 2005 - Entre ses mains / 2003 - Nathalie... / 2001 - Comment j’ai tué mon père / 1999 - Augustin, roi du kung-fu / 1997 - Nettoyage à sec / 1996 - Tapin du soir / 1995 - Augustin / 1993 - Les histoires d’amour finissent mal... en général