Αναζήτηση
Οκτώ νέες παραγωγές φέρνει η τέταρτη εβδομάδα του προγράμματος 2024 του θεσμού του Υπουργείου Πολιτισμού «Όλη Ελλάδα ένας πολιτισμός» σε μοναδικούς αρχαιολογικούς χώρους, μνημεία και μουσεία σε Δελφούς, Πάτρα, Χίο, Κιλκίς, Θήβα, Κω, Χαλκίδα και Βόλο. Από 22 έως 28 Ιουλίου 2024, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει ξεχωριστές μουσικές εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις, παραστάσεις, περιπατητικές και ηχητικές περφόρμανς, εκθέσεις και μιούζικαλ που δημιουργήθηκαν πάνω στον κεντρικό θεματικό άξονα του θεσμού για το 2024, την έννοια της Σύγκρουσης. Οι εκδηλώσεις προσφέρονται δωρεάν από το ΥΠΠΟ, ενώ οι προκρατήσεις θέσεων για τις εκδηλώσεις από 29/7 έως 9/8 ξεκινούν τη Δευτέρα 22/7 μέσω της νέας ιστοσελίδας του θεσμού: www.allofgreeceoneculture.gr
Το πρόγραμμα της τέταρτης εβδομάδας περιλαμβάνει τις εξής εκδηλώσεις: Στις 22 και 23 Ιουλίου, ημουσικοχορευτική παράσταση Ερήνη – Μάλες έρχεταιστη Ρωμαϊκή Αγορά Δελφών, η περιπατητική περφόρμανς Γιώργης Ζάρκος: Τρεις πέτρες, μια βιτρίνα κι ένας εγκλεισμός, σε σύλληψη και σκηνοθεσία Άρη Μπαλή, παρουσιάζεται στο Κάστρο Πάτρας, ενώ η ομάδα Θέρος παρουσιάζει στο Οθωμανικό Λουτρό στο Κάστρο Χίου το προτζέκτ Κάμπος, ένα διακαλλιτεχνικό έργο βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Στρατή Βογιατζή που αποτελείται από ηχητικό περίπατο, θεατρική περφόρμανς και έκθεση φωτογραφίας. Στα 24 και 25 Ιουλίου, το εφηβικό μιούζικαλ τσέπης Ο Λούκυ Λουκ φοβάται, σε κείμενο και σκηνοθεσία Ταξιάρχη Δεληγιάννη και Βασίλη Τσιουβάρα και μουσική Βαγγέλη Φάμπα, παρουσιάζεται στον Αρχαιολογικό χώρο αρχαίας Ευρωπού στο Κιλκίς. Στις 25 και 26 Ιουλίου, η μουσικοθεατρική παράσταση Σεζόν, σε σκηνοθεσία Θανάση Κριτσάκη, παρουσιάζεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θηβών. Στις 26 και 27 Ιουλίου, η μουσική παράσταση Νεφελοκοκκυγίες και τιτιβίσματα των Μιχάλη και Παντελή Καλογεράκη και της Τώνιας Τζιρίτα Ζαχαράτου έρχεται στο Ρωμαϊκό Ωδείο Κω. Τέλος, στις 27 και 28 Ιουλίου, τo Ergon ensemble ερμηνεύει τρία σύγχρονα έργα στη συναυλία Σύγκρουσις / Synkrousis, σε επιμέλεια, σύνθεση, παρουσίαση κειμένων Πάρι Μέξη, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χαλκίδας «Αρέθουσα, ενώ η Θεατρική Ομάδα Κωφών «Τρελά Χρώματα» παρουσιάζει τη θεατρική παράσταση Τα μετά θάνατον: Διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, σε σκηνοθεσία Έλλης Μερκούρη, στο Αρχαίο Θέατρο Δημητριάδος στον Βόλο.
Παράσταση / Δράση για παιδιά και εφήβους
Ο Λούκυ Λουκ φοβάται
Αρχαιολογικός χώρος αρχαίας Ευρωπού, Κιλκίς
Μουσικό σύνολο: Μανόλης Μανουσάκης (λαούτο), Γιώργος Σκορδαλός (κρητική λύρα), Σοφία Ευκλείδου (βιολοντσέλο), Νίκος Παραουλάκης (πνευστά), Μανούσος Κλαπάκης (κρουστά)
Η διεθνής ερμηνεύτρια Ερήνη παρουσιάζει μια μουσικοχορευτική παράσταση στην οποία ο θεματικός άξονας της «σύγκρουσης» αντλείται από την κρητική μαντινάδα και το κρητικό τραγούδι. Μαλές / Μαλέ στην κρητική διάλεκτο σημαίνει καβγάς, φιλονικία.
Η Ερήνη συμπράττει με τον Μανόλη Μανουσάκη στη μουσική επιμέλεια και την Αριστούλα Τόλη στη χορευτική επιμέλεια και συνοδευόμενη από ένα σύνολο μουσικών και χορευτών ερμηνεύει διασκευασμένα παραδοσιακά κρητικά τραγούδια αλλά και πιο σύγχρονες δημιουργίες μιας παράδοσης που συνεχώς εξελίσσεται.
Η συγκεκριμένη παράσταση στοχεύει στην ανάδειξη της αλληλένδετης σχέσης μουσικής, τραγουδιού και χορού, ενός δυναμικού φαινομένου με επιτελεστική ισχύ που συνιστά αναπόσπαστο κομμάτι της καλλιτεχνικής και πολιτισμικής έκφρασης της τοπικής κουλτούρας των Κρητών. Η παράσταση πραγματεύεται την έννοια της σύγκρουσης στις διάφορες πτυχές της και δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη «γυναικεία ματιά» όσον αφορά την κρητική μουσική. Από τη θεματική δεν θα μπορούσε να λείπει η περίπτωση της «κρητικής βεντέτας», που έχει στιγματίσει ορισμένες περιοχές της Κρήτης.
Ο συγγραφέας Γιώργης Ζάρκος στα τέλη της δεκαετίας του ’20 πέφτει θύμα λογοκλοπής, καθώς ένα διήγημά του δημοσιεύεται με διαφορετικό όνομα. Αφού προσπαθεί εις μάτην
να αποκαταστήσει αυτήν την εις βάρος του αδικία, εντέλει σπάει τρεις φορές τις βιτρίνες του εκδοτικού οίκου «Πυρσός». Η πράξη του αυτή τον οδηγεί με εισαγγελική εντολή στο Δημόσιο Ψυχιατρείο Αθηνών για «παρακολούθηση».
Η περιπατητική περφόρμανς Γιώργης Ζάρκος: Τρεις πέτρες, μια βιτρίνα κι ένας εγκλεισμός, εξαπλωμένη στο Κάστρο της Πάτρας, διερευνά την εμπειρία του εγκλεισμού του συγγραφέα στο Δαφνί και τη σύγκρουσή του με το λογοτεχνικό, πολιτικό, δικαστικό και ψυχιατρικό κατεστημένο της εποχής του.
Ακούγονται οι φωνές των ηθοποιών Βαγγέλη Αμπατζή, Δήμητρας Βλαγκοπούλου, Έκτορα Λυγίζου, Κατερίνας Πατσιάνη, Γιώργου-Πλάτωνα Περλέρου, Ελίνας Ρίζου, Νάνσυς Σιδέρη, Αινεία Τσαμάτη.
Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Υφαντή Δημήτρη για την πολύτιμη βοήθειά του και την απλόχερη παραχώρηση ερευνητικού υλικού
Υπάρχει μια ζωή? που συμβαίνει υπόγεια και σιωπηλά, και έχει συμφιλιωθεί με το χάος και τη συνύπαρξη ετερόκλητων στοιχείων που συνθέτουν τον κόσμο. Αυτή? η ζωή? συμβαίνει σε έναν τόπο που γνωρίζει, χωρίς βέβαια να μπορεί να το αποδείξει, ότι το Ατομικό? είναι το Συλλογικό?, ότι το Άλλο είναι η ολοκλήρωση του Ενός, το Φανταστικό? είναι ένα Πραγματικό? που περιμένει να επαληθευτεί και το Πραγματικό?, με τη σειρά του, είναι ένα Φανταστικό? που βιώθηκε μέσω των αισθήσεων. Ποιος είναι αυτός ο τόπος, αυτή? η ανοιχτή? έκταση στην οποία, όταν ετερόκλητα στοιχεία έρχονται κοντά, γονιμοποιείται η δυνατότητα ενός κόσμου που έως εκείνη τη στιγμή? περίμενε «υπομονετικά τις κατάλληλες συνθήκες για να εμφανιστεί»; Ποιος είναι αυτός ο τόπος ο οποίος αντέχει να λειτουργήσει σαν το φόντο της εικόνας που πρόκειται να αποκαλυφθεί μα και σαν την ίδια την εικόνα; Ποιος είναι αυτός ο Κάμπος;
Η έκθεση φωτογραφίας του Στρατή Βογιατζή πραγματοποιείται με την υποστήριξη του MOMus και του Μουσικού Φεστιβάλ Χίου.
Η παράσταση Ο Λούκυ Λουκ φοβάται, σε κείμενο και σκηνοθεσία των Ταξιάρχη Δεληγιάννη και Βασίλη Τσιουβάρα, περιλαμβάνει τη φόρμα του μιούζικαλ, ώστε, με στίχους και μουσική, να δοθεί χρώμα και ποιητική αμεσότητα στην εσωτερική διαμάχη του ήρωα. Η υπόθεση του έργου έχει ως εξής: Ο Ανδρέας (19 ετών) και η Αντιγόνη (17 ετών) διατηρούν διαδικτυακή σχέση με ψευδώνυμα (Λούκυ και Μπέτυ), χωρίς να ανταλλάξουν ονόματα, ούτε φωτογραφίες. Ο Ανδρέας βρίσκεται σε μια έντονη εσωτερική σύγκρουση ανάμεσα στον αληθινό, ευαίσθητο εαυτό του, που παρουσιάζει μόνο στο διαδίκτυο, και στην εικόνα του ατίθασου, σκληρού αγοριού, που δείχνει στον έξω κόσμο. Ο έρωτάς του για την Αντιγόνη σταδιακά τον ελευθερώνει από τους φόβους του και την εξάρτησή του από τον τζόγο και τον βοηθά να φανερώσει ποιος είναι πραγματικά. Σαν την Άλκηστη του αρχαίου μύθου, ο Ανδρέας «επιστρέφει» στον έξω κόσμο, αφήνοντας τον εικονικό κόσμο, στον οποίο μέχρι τότε είχε αφεθεί.
Το έργο Σεζόν είναι μια συμμετοχική μουσικοθεατρική παράσταση πρωτότυπης δραματουργίας που εστιάζει στη σύγκρουση μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων στον χώρο της εστίασης.
Κατά τη διάρκεια ενός γκαλά στην αυλή του αρχαιολογικού μουσείου, θα ξεσπάσει ένας απροσδόκητος καβγάς μεταξύ της ιδιοκτήτριας και των εργαζομένων του κέτερινγκ στα παρασκήνια. H σύγκρουση σύντομα θα μεταφερθεί στον χώρο της εκδήλωσης και η σκηνή θα μετατραπεί σε ένα πολιτικό φόρουμ με θέμα τον τουρισμό και την εργασία την περίοδο της σεζόν.
Μια φρενήρης παράσταση που σκοπεύει να σπάσει τη βιτρίνα του τουρισμού, τον καλλωπισμό του εκθέματος και την αρμονία της μουσικής, για να φωτίσει τις εσωτερικές τους συγκρούσεις. Ένα έργο για όσους ιδρώνουν, για όσους πληρώνουν και πληρώνονται κάτω από τον Ελληνικό Ήλιο. Βασισμένη σε συνεντεύξεις, η παράσταση περνά στην καθαρή μυθοπλασία για να επιστρέψει στην (καλλιτεχνική) πρόσληψη της πραγματικότητας.
Μουσικοί: Λάμπρος Παπανικολάου (μπάσο), Στράτος Γκρίντζαλης (μπουζούκι, μαντολίνο), Αλέξης Στενάκης (κλαρινέτο)
Η μουσική παράσταση Νεφελοκοκκυγίες και τιτιβίσματα των Μιχάλη και Παντελή Καλογεράκη και της Τώνιας Τζιρίτα Ζαχαράτου ακολουθεί τα ίχνη των σχέσεων ανάμεσα στον άνθρωπο και το πουλί σε μια σκηνική σύνθεση όπου ο μελοποιημένος ποιητικός λόγος συναντά θραύσματα από ντοκουμέντα, ορνιθολογικά ευρήματα και ιστορίες πετούμενων.
Πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις σε ποιήματα των Μίλτου Σαχτούρη, Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, Ζακ Πρεβέρ κ.ά., μια ομάδα μουσικών και δύο περφόρμερ σε ζωντανή δράση πασχίζουν να ανιχνεύσουν τις πιθανότητες συμβίωσης ανάμεσα στους ανθρώπους και τα πουλιά σε ένα παρόν διαρκούς σύγκρουσης. Τι επιβιώνει σήμερα από την ουτοπική πολιτεία της αριστοφανικής Νεφελοκοκκυγίας; Τι ιστορίες κρύβουν τα θαλασσοπούλια που μετακινούνται προς τη στεριά αναζητώντας τροφή, οι προσκρούσεις των αποδημητικών πουλιών στα αεροσκάφη ή τα περιστέρια στα κέντρα των πόλεων, και τι τραγούδια κουβαλούν οι ιπτάμενες ζωές τους;
Εrgon ensemble: Φαίδων Μηλιάδης (βιολί), Δημήτρης Τραυλός (τσέλο), Κώστας Τζέκος (κλαρινέτο), Χρήστος Σακελλαρίδης (πιάνο)
Καταστροφική, γενεσιουργός ή και τα δύο μαζί, η σύγκρουση είναι μια από τις θεμελιακές καταστάσεις της συνάντησης ενεργειών, δυνάμεων, υλών, ανθρώπων, απόψεων και πολιτισμών, μετά την οποία οτιδήποτε συμμετείχε σε αυτήν αλλάζει καθοριστικά. To Ergon ensemble παρουσιάζει τρία συναρπαστικά, σύγχρονα, μουσικά έργα με θέμα τη σύγκρουση ως ενιαίο αφήγημα για πιάνο, κλαρινέτο, τσέλο, βιολί και αφηγητή.
Τα έργα Shattila (2004-05) του Σαμίρ Οντέχ-Σαμίμι, που συνετέθη με αφορμή τη σφαγή στη Σάμπρα και τη Σατίλα στις 16 Σεπτεμβρίου του 1982, το Stalag VIIIA (2018) του Τριστάν Μυράιγ, που αναφέρεται στο στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί Stalag VIII-A και το Quatuor pour la fin du temps (1940) του Ολιβιέ Μεσσιάν, το κουαρτέτο που έγραψε ο συνθέτης όταν ήταν αιχμάλωτος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Stalag VIII-A, θα παρουσιαστούν σε συνδυασμό με επιστημονικά και λογοτεχνικά αποσπάσματα, ποιήματα και πρωτότυπα κείμενα για τη σύγκρουση τότε και τώρα (και ίσως και για πάντα), σε επιμέλεια, σύνθεση και παρουσίαση του Πάρι Μέξη.
Με άξονα τρία διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη («Η Πιτρόπισσα», «Η Χολεριασμένη», «Η Φωνή του Δράκου»), αναδύεται η μαγεία της διαχρονικότητας του έργου του διάσημου Έλληνα συγγραφέα. Τα διηγήματα περιστρέφονται γύρω από τον ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία, τις ισχύουσες πατριαρχικές ή κοινωνικές απόψεις και τις πολλαπλές συγκρούσεις που προκαλούνται είτε εξαιτίας της ανέφικτης επικοινωνίας ενός ενιαίου γλωσσικού κώδικα είτε εξαιτίας εσωτερικών συγκρούσεων των γυναικών. Οι θεματικές εκτείνονται από τις θυσίες που μπορεί να κάνει μια γυναίκα για την προίκα της μέχρι τον κοινωνικό της αποκλεισμό. Με κύριο άξονα τη δίγλωσση αφήγηση φωνητικής ερμηνείας και νοηματικής γλώσσας, τον χορό και τη θεατρική τέχνη, η σκηνοθετική προσέγγιση εστιάζει σε έναν πολυφωνικό λόγο, μέσω Προσώπων / Φωνών / Χεριών που ορίζουν ένα ιδιαίτερο σύμπαν στο οποίο κυριαρχούν οι αισθήσεις και αναδεικνύεται η γλώσσα του Παπαδιαμάντη, γεμάτη από ποιητικές περιγραφές και εικόνες. Στην παράσταση συμμετέχουν κωφοί και ακούοντες ηθοποιοί.
